Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Albert Schultens

Uit Wikisage
Versie door Lidewij (overleg | bijdragen) op 8 mrt 2020 om 20:25 (Aanpassing)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Albert Schultens (Groningen, 22 augustus 1686Leiden, 26 januari 1750) was een Nederlands gereformeerd/hervormd theoloog en oriëntalist.

Loopbaan

Vanaf 6 september 1700 ging hij naar de plaatselijke universiteit, en vanaf 10 september 1706 vervolgde hij zijn studie aan de Faculteit der Oosterse Studies aan de Universiteit van Leiden. Hij studeerde er Hebreeuws en Semitische talen. In 1708 keerde hij terug naar Groningen. Op 4 juli 1709 ontving hij een doctoraat in de theologie, waarna hij naar Leiden vertrok. Tot 1711 bestudeerde hij oude manuscripten. Vervolgens werd hij beroepen als predikant van Wassenaar. Op 16 juli 1713 werd hij benoemd als hoogleraar Hebreeuws in Franeker. Op 8 januari 1717 werd hij daar academisch predikant. Op 5 oktober 1729 werd hij in Leiden rector van het seminarie voor arme studenten met de titel van doctor in de oosterse talen.

Persoonlijke leven

Hij was gedurende zijn leven vier keer getrouwd. Een zoon van zijn eerste echtgenote, Elizabeth Dozy (overleden in 1717), werd ook theoloog: Jan Jacob Schultens.

Zienswijzen

In zijn vergelijkende studie van het Hebreeuws en verwante talen, met name het Arabisch, bedacht hij een eenvoudigere methode om de taal te leren. Hij was de belangrijkste Europese Arabist in de tijdsperiode van zijn leven. Terwijl andere theologen weinig nut zagen in het bestuderen van het Arabisch, vond Schultens het Arabisch „de beste hulp voor de bijbelse exegese”, omdat Arabisch nauw verwant is aan het Hebreeuws en dus kan bijdragen tot een beter begrip van de Hebreeuwse Bijbel. Aanvankelijk zag hij Arabisch, net als Chaldeeuws, Syrisch, Ethiopisch en Samaritaans als een dochter van de Hebreeuwse moedertaal. In zijn inaugurele lezing in 1729 ging hij Arabisch en Hebreeuws als zustertalen beschouwen. Door de conservatieve houding van de islam was het Arabisch volgens Schultens in een oudere vorm bewaard gebleven dan het Hebreeuws. In zijn lezing in 1729 ging hij zelfs zover Job een „gewone Arabier” te noemen en te stellen dat Jobs Hebreeuws zeer weinig verschilde van het Arabisch. Dit soort overdrijvingen riep verzet op bij Schultens’ tijdgenoten, maar men was er vooral onwennig bij dat hij het Hebreeuws als een ’gewone’ taal behandelde.

Door zijn taalvergelijkende studies toonde hij aan dat Perzisch etymologisch niet verwant is aan Hebreeuws en Arabisch, en dat het Turks noch met de Semitische noch met de Germaanse taalgroep verwant is, maar uit Centraal-Azië stamt.

Invloed

Schultens maakte de Hebreeuwse taalstudie los van de te nauwe band met de rabbijnse commentaren, en bevorderde de vergelijkende taalstudie van het Hebreeuws. Hij trok de aandacht op de oosterse talen, waardoor de studie van de Semitische talen later tot opbloei kwam. Door de taalkundige studie van de Bijbeltekst op de voorgrond te plaatsen, werd de bijbelse exegese losgekoppeld van dogmatische vooronderstellingen.

rel=nofollow
 
rel=nofollow