Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Toegangsbewijs
In veel gevallen waar men tegen betaling toegang kan krijgen tot een plaats van dienstverlening zijn betaling en toegangscontrole gescheiden. Men koopt eerst een toegangsbewijs (bijv. bij de kassa, direct voorafgaand of al eerder) en gaat vervolgens door de ingangscontrole.
Een algemeen voordeel van een toegangsbewijs is dat fraude door personeel (in eigen zak steken van opbrengsten) lastiger is.
Voordelen van betalen op een andere plaats dan bij de toegangscontrole zijn bovendien:
- soms komen de mensen meer gespreid in de tijd aan bij bijv. een bioscoop of bij een station, dan dat men de zaal of trein instapt
- het geeft meer flexibiliteit bij de plaatsing van apparatuur en/of personeel voor kaartverkoop
- de klant kan zich van tevoren van een plaats verzekeren (dit geldt bij het openbaar vervoer vaak niet, met name vaak niet voor zitplaatsen)
Ook als wel bij de toegangscontrole betaald wordt wordt toch vaak een toegangsbewijs verstrekt. Dit is nodig als er meer controles kunnen zijn, bijv. als niet alles na de controle toegankelijk is (bij een bioscoop alleen een bepaalde zaal of zelfs een bepaalde plaats, bij openbaar vervoer een bepaalde reis, enz.). Bij openbaar vervoer is de controle ook vaak pas tijdens de reis en steekproefsgewijs. De inkomsten zouden lager zijn als alleen degenen zouden betalen aan wie het personeel dit vraagt.
Voorbeelden van dienstverlening zijn een bioscoopvoorstelling, een theatervoorstelling, een concert, museum, dierentuin, attractiepark, zwembad, sauna, enz.
Een treinkaartje, vliegticket enz. zijn bewijzen van toegang tot openbaar vervoer (vervoerbewijs).
Soms is ook een abonnement verkrijgbaar.
Ook is soms tegen een gereduceerd tarief een aantal kaarten tegelijk worden gekocht, vaak fysiek verenigd in één kaart waarop stempels komen, of waarin gaatjes worden geknipt, of delen worden afgescheurd: 10-rittenkaart, 5-badenkaart, 5-filmkaart, enz. Soms moet de gebruiker zelf een datum opschrijven, wat de kaart bruikbaar maakt voor de betreffende dag, en het gebruik registreert. Soms is de kaart persoonlijk. Als de kaart niet persoonlijk is geldt er soms een maximum voor het aantal personen dat er in één keer gebruik van kan maken, zodat het niet puur een groepskaart voor eenmalig gebruik wordt.
Vaak mag men met een toegangsbewijs voor een museum, dierentuin, attractiepark, zwembad, sauna, enz. tot sluitingstijd blijven. Soms mag men ook weggaan en dezelfde dag weer terugkomen met hetzelfde toegangsbewijs; het is dan te beschouwen als een dagabonnement; soms krijgt men een stempel op zijn hand om te voorkomen dat een ander aan wie het toegangsbewijs wordt doorgegeven het kan gebruiken.
