Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
The Bible in Living English
| The Bible in Living English | ||
| ||
| Oorspronkelijke titel | ||
| Vertaler | Steven T. Byington | |
| Land | Verenigde Staten van Amerika | |
| Taal | Engels | |
| Reeks/serie | ||
| Onderwerp | God’s Woord | |
| Genre | Bijbel | |
| Uitgever | Wachttorengenootschap | |
| Uitgegeven | 1972 | |
| Medium | papier | |
| Pagina's | 1600 | |
| Oplage | ruim 262.500 (1992) | |
The Bible in Living English is een vertaling door Steven Tracy Byington, een congregationalist. Hij vertaalde de Bijbel in zijn eentje in een periode van ongeveer 42 jaar (1898-1940). Na zijn dood in 1957, verwierf het Wachttorengenootschap de rechten van deze publicatie, en gaf het in 1972 uit.[1]
Toen hij aan zijn vertaling begon, dacht hij dat hij een inleiding zou moeten schrijven over waarom een nieuwe vertaling van de Bijbel nodig was. Toen de vertaling klaar was, waren intussen al verschillende andere Bijbelvertalingen uitgegeven, zodat hij in de inleiding vooral beschreef waarin deze vertaling zich van de andere toen bestaande vertalingen onderscheidde.[2]
Aangezien de bijbelboeken in het Hebreeuws en Grieks niet in archaïsche taal waren geschreven, maar in ’levende taal’, vond Byington dat de Bijbel ook in ’levend Engels’ (’living English’) moest worden vertaald.[3]
In het voorwoord van vele andere vertalingen stond destijds dat deze vertalingen slechts voor een bepaald doel moest worden gebruikt, en in de meeste situaties geen vervanging waren van de oude versie, (de King James-vertaling). Byington vond echter dat het tijd was om er van af te stappen ’de oude versie’ als standaardversie te gebruiken.[4] „Iemand heeft het recht om van de taal van de oude versie te houden omdat hij ermee vertrouwd is of wegens een persoonlijke voorkeur voor archaïsmen, maar dit rechtvaardigt hem niet om de oude versie op te dringen aan hen die door het archaïsche Engels worden vertraagd in hun begrip.”[5]
Wanneer goed Amerikaans Engels en goed Brits Engels niet overeenstemden, koos Byington voor het Amerikaans, niet omdat hij dit geschikter vond als standaardvariant van de Engelse taal, maar omdat hij daar beter mee bekend was, en omdat een poging om Brits Engels te volgen van zijn kant zou neerkomen in een lappendeken (patchwork).[6]
Een aspect van deze vertaling is het gebruik van „Jehovah” als Gods naam. Byington zegt hierover:
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Voorwoord van The Bible in Living English
- (en) holybible.com Enkele bijbels die door Jehovah’s getuigen werden gedrukt
- (en) Ballard Vale Church, Biografische informatie.
- º (en) Paul, William. 2003. “Byington, Steven T.” English Language Bible Translators, p. 42. Jefferson, NC and London: McFarland and Company.
- º Steven T. Byington, The Bible in Living English, Translator’s Preface, blz. 5.
- º —, blz. 5.
- º —, blz. 7.
- º —, blz. 7.
- º —, blz. 6.
- º —, blz. 6; geciteerd in het Engels in het artikel: God’s Name and Bible Translators, op de officiële website van Jehovah's Getuigen. Verklarende toevoeging tussen [haakjes]. Nederlandse vertaling van het citaat uit de brochure De goddelijke naam die eeuwig zal blijven bestaan, - Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap - (uitgave 2006) p. 22 Gods naam en de bijbelvertalers.
| Tekstuitgaven en vertalingen van de Bijbel |
|---|