Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Paul van Groningen
Paul van Groningen (Amsterdam, 13 mei 1955) is een kunstschilder als autodidact. Hij is een kunstenaar, die voornamelijk 's nachts schildert en wordt daarom "De Nachtschilder van Amsterdam" genoemd [1][2][3].
Biografie
Van Groningen werd geboren in de Rijnstraat 195 (Rivierenbuurt) in Amsterdam [4]. Tijdens zijn militaire diensttijd bij de marine ontdekte Paul dat hij schilder wilde worden. Daar ging hij al zijn vrije tijd aan besteden. Een poosje bezocht hij 's avonds een academie, maar het meeste (schildertechniek) heeft hij zichzelf aangeleerd [5][6]. Hij zegde zijn baan als elektromonteur op om zich in de kunst te begeven. Van Groningen heeft twee grote voorbeelden, de Nederlandse schilder Carel Willink en de Spanjaard Salvador Dalí [7][8]. Van Groningen heeft in binnen- en buitenland geëxposeerd, onder andere België en Engeland. Door interviews en optredens in televisieprogramma's kreeg hij meer bekendheid [9][10]. Hij was te zien in een Engels televisieprogramma van de BBC [11]. In 1993 kwam een biografie getiteld Love Art over hem uit, een eigentijdse liefdesroman geschreven door auteur Stefan Stroet [12].
Het schilderij dat centraal staat in de film Let the Music Dance van de regisseur Pim de la Parra is van zijn hand.
Stijl en techniek
De schilderstijl van Van Groningen noemt hij zelf "Love Art". Hij signeert zijn werken onder deze naam [13]. Door een combinatie van zoete en warme kleuren en de compositie krijgt het schilderij een psychedelisch effect. Inspiratie haalt hij voornamelijk uit zijn persoonlijk leven. Thema's zijn erotiek, exotische natuur, klimaat, de wereld van hallucinaties en dromen [14]. De techniek die hij gebruikt is olieverf op linnen. De schilderijen hebben een strak en glad uiterlijk, waarbij geen penseelstreek zichtbaar is. Voor zijn fijnschilderingen maakt hij eerst een schets met potlood. Vervolgens penseelt hij deze in met olieverf. De achtergrond werkt hij uit met brede penselen [13]. Per nacht schildert hij circa tien centimeter [9].
Tentoonstellingen/Exposities, een selectie
- Cafė Eijlders (Amsterdam) 18 december 1982 - 14 januari 1983
- Cafė Eijlders (Amsterdam) 8 november 1986 - 5 december 1986
- Cafė Eijlders (Amsterdam) 6 augustus 1988 - 3 september 1988 - Erotische schilderijen
- Doc-theater (Amsterdam) 29 mei 1993 - Erotiek in het Doc-theater
- Doc-theater (Amsterdam) 9 april 1994 - Love Art (s)expositie, Magisch realistische schilderijen
- Erolife Beurs (Utrecht) 1993, 1994, 1995
- Doc-theater (Amsterdam) 14 mei 1995
- Erotic Paradise (België) - 22 en 23 augustus 2001
Externe links
Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie- Officiële website (http://www.paulvangroningen.com)
Bronnen, noten en/of referenties
|
