Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Industrial Gears Watteeuw
| Industrial Gears Watteeuw | ||
| ||
| Oprichting | 1949 in België | |
| Sleutelfiguren | Holger Stehling (CEO) | |
| Werknemers | 1.000 (2014) | |
| Producten | Tandwielen, tandwielkasten, assen, tandwielkasten, koppelingen, services | |
| Industrie | Industriële productie | |
| Omzet/jaar | € 100.000.000 (2014) | |
| Website | http://www.igwpower.com | |
IGW (Industrial Gears Watteeuw) is een internationale producent van tandwielen, tandwielkasten en andere transmissietoepassingen.
De hoofdzetel bevindt zich in het Belgische Oostkamp. Daarnaast heeft het bedrijf vestigingen in Brno (Tsjechië), Iasi (Roemenië), Suzhou (China) en Zanesville, Ohio (Verenigde Staten). Wereldwijd werken er meer dan 1.000 mensen voor IGW.
Activiteiten
De voornaamste focus van IGW ligt op de productie van transmissie-onderdelen voor nichetoepassingen. Stukken worden doorgaans ontworpen en gefabriceerd op maat van de klant. Daarnaast biedt IGW onderhoudsdiensten en logistieke services aan. IGW is vooral actief in de volgende sectoren:
- Transport: ontwerp en productie van tandwielen, tandwielkasten, koppelingen en toebehoren voor treinen, metro’s, trams, kabelbanen en schepen.
- Industrie: aanmaak van transmissietoepassingen voor verschillende industrieën, zoals de textiel- en printindustrie, semiconductors, de medische en chemische sector.
- Energie: leveren van oplossingen aan klanten binnen de energiesector, zoals de ontginning van olie, gas, schaliegas, groene energie en kernenergie.
Geschiedenis
Oprichting
IGW is in 1949 opgericht door Alfons Watteeuw, toen amper 19 jaar oud. Zijn vader Henri Watteeuw was in feite de drijvende kracht achter het bedrijf. Hij was de eerste gediplomeerde technische vakleraar in West-Vlaanderen. Als gerespecteerd leerkracht, gastlector binnen de ingenieursopleiding aan de KU Leuven en technisch directeur van het VTI Brugge, beschikte hij over de nodige kennis en connecties om een industriële firma op te richten. Hij ambieerde dat ook sterk. Henri zag namelijk op zijn studiereizen dat kleine toeleveringsbedrijven die zich toespitsen op moeilijke nichetoepassingen een grote kans hadden om erg succesvol te worden. Hij voelde zich echter geen ondernemer of verkoper. Die kwaliteiten zag hij wel in zijn oudste zoon. Daarom overtuigde hij Alfons om een metaalbedrijf op te richten, gespecialiseerd in tandwielen.
De dag nadat Alfons zijn A2-diploma technicus behaalde, stapten vader en zoon naar de Rechtbank van Koophandel om de eenmanszaak “Watteeuw Alfons” te registreren. Vestigingsadres: een schuur in hun tuin.[1]
De Duitse industrie werd in die periode ontmanteld door de oorlogsschuld. Henri en Alfons bezochten verschillende depots en lieten uiteindelijk hun oog vallen op een Lorenz tandwielsteekmachine met capaciteit van één meter diameter, afkomstig uit de BMW-fabriek in München. Na die eerste machine zouden er nog vele andere volgen.
10 geboden
Na drie succesvolle jaren stapten de ouders van Alfons officieel mee in de zaak, die voortaan familiebedrijf “pvba Watteeuw” zou heten. Later sloten ook de broers van Alfons zich bij hen aan. Hij bleef echter de enige zaakvoerder.
De KMO kende de daaropvolgende jaren steeds meer succes. Dat is te danken aan een constante investering in verbeterde machines en nieuwe vestigingen, innovatie, selectie van leergierig en gekwalificeerd personeel en goede contacten met klanten. Alfons Watteeuw stelde 10 geboden op, die iedereen binnen het bedrijf diende te volgen. Later vormden die de bouwstenen van de Henri Watteeuw Academy, een opleidingscentrum dat binnen het bedrijf werd opgericht:[2]
- Betrek alle medewerkers in het streven naar perfectie en passie voor het tandwiel.
- Challenge iedereen om continu bij te leren, zelfkritisch te zijn en zijn talenten te ontplooien.
- Heb oog voor het volledig proces: zowel het kleinste machinedetail als de grote bedrijfseconomische.
- Ontwikkel met uw leveranciers de volgende generaties machines en gereedschappen.
- Volg de laatste ontwikkelingen en technologieën via een nauwe band met onderzoeks- en onderwijsinstellingen.
- Bouw vandaag aan de troeven voor de toekomst.
- Streef ernaar dat iedereen weet wat het bedrijf weet.
- Geef uw ervaring en kennis door aan de volgende generatie.
- Leer via gericht experimenteren.
- Meet tov. de standaard en durf de lat hoger te leggen.
Constante groei
Met die kernwaarden in het achterhoofd, haalde Alfons Watteeuw in 1964 zijn eerste grootschalig order bij een gereputeerd bedrijf binnen. De Belgische firma Arpic Engineering (later overgenomen door Atlas Copco), contacteerde Watteeuw met een aanzienlijke bestelling die binnen heel korte termijn geleverd moest worden. Watteeuw nam de uitdaging met beide handen aan en gooide de volledige planning om, om de bestelling op tijd klaar te krijgen. Die flexibele ingesteldheid betekende de start van een langdurige samenwerking tussen de firma’s, tot op vandaag.
Alfons hield bovendien altijd zijn ogen open voor opportuniteiten in het buitenland. In 1976 kreeg Watteeuw een eerste order van Atlas Copco uit de Verenigde Staten. Dat vormde een doorbraak op internationaal vlak. Al snel volgden er andere samenwerkingen zoals met CNH Industrial, de Amerikaanse producent van New Holland landbouwmachines.
Dat toont aan dat Alfons Watteeuw diversificatie erg belangrijk vond. Door de focus te spreiden over verschillende sectoren binnen de metaalwereld, kon Watteeuw op zeker spelen. Naast de landbouwmachines, kwamen begin jaren 80 de eerste investeringen in de luchtvaart. Zo werd Watteeuw toeleverancier van slat rack-mechanismes voor de vleugels van Airbus.
Vader Henri Watteeuw overleed in 1986. Ondertussen bleef het harde werk van hem en zijn zoon vruchten afwerpen. In 1987 nam Alfons Watteeuw met zijn bedrijf, intussen MetaalConstructie Watteeuw genaamd, de fabriek en kantoren in de Kampveldstraat te Oostkamp in gebruik. Hier is tot op heden de hoofdzetel gevestigd.
Vlak na de verhuis begon Watteeuw sterk te investeren in warmtebehandeling. Daarmee werd de tandwielproductie volledig verticaal geïntegreerd binnen het bedrijf, waardoor de firma zich nog meer kon onderscheiden van kleinere concurrenten.
Overname door BMT
Om verdere uitbreiding te financieren, en aangezien zijn kinderen de zaak niet schikten over te nemen, ging Alfons begin jaren 90 op zoek naar een industriële partner. Zo nam de oudste beursgenoteerde holding van ons land, BMT, in 1992 60% van de aandelen van Watteeuw International over. Met de jaren is hun participatie uitgegroeid tot 100%. De investeringen van de BMT groep zorgden voor een verdere expansie van Watteeuw. BMT (en dus ook Watteeuw) bleef tot 2004 actief op de beurs.
Globalisatie
Vanaf de jaren 90 begon Watteeuw een internationale expansie. In 1997 ging de eerste buitenlandse vestiging open, in de Tsjechische stad Brno. Die is ontstaan door een zogenaamde greenfield approach, waarbij er een gloednieuwe fabriek werd gebouwd op een voormalig landbouwterrein. Op termijn verhuisde Watteeuw de volledige productie van tandwielen voor New Holland landbouwmachines naar die site.
In 1998 was het de beurt aan Roemenië. Daar streek Watteeuw neer door de acquisitie van de onderhoudsafdeling van Terom. In die tijd was dat de grootste synthetische vezelfabrikant van het land. Watteeuw zorgde voor de productie van tandwielen en onderhoud van al hun machines. Toen Terom er enkele jaren later mee ophield, kocht Watteeuw de overgebleven ruimte op om van daaruit hun diensten aan te bieden aan andere klanten.
Ondertussen breidde het bedrijf zijn aandeel binnen de luchtvaartsector uit. In 2000 nam BMT het Amerikaanse Caratron Industries over, een fabrikant van precisietandwielen, assen en tandwielkasten voor de lucht- en ruimtevaart. Caraton werd samen met Eurair[3], de dochtermaatschappij van Watteeuw die levert aan Airbus, ondergebracht in een aparte divisie: BMT Aerospace.
Andere sectoren waar Watteeuw sinds de jaren 2000 sterk op inzet zijn de medische industrie, dieselmotoren voor scheepsvaart en de energiesector, met oa. productie van tandwielen voor windturbines.
In die periode begon Watteeuw zijn logistiek netwerk te versterken. Om de dienstverlening te verbeteren, richtte het bedrijf lokale afdelingen op in het Oosten. Sinds 2000 heeft Watteeuw activiteiten in China.[4] Eerst vestigde Watteeuw zich in Azië door een joint-venture met Picanol in de regionale tak van Amtech, maar in 2006 nam Watteeuw hun aandelen volledig over. Tot op vandaag ligt de focus van de Chinese afdeling op de productie van spoorwegtoepassingen voor de Aziatische markt. Watteeuw is sinds de jaren 90 een erg belangrijke speler binnen de spoorwegindustrie.[5]
In 2013 kreeg Watteeuw eveneens voet aan wal in de Verenigde Staten. Dat gebeurde onder leiding van Holger Stehling, sinds 2012 CEO van IGW. Hij voerde opnieuw een naamsverandering door, van IG Watteeuw naar IGW: een afkorting die globaal nog beter in de mond ligt. Daarnaast introduceerde hij een gecentraliseerd sales-, marketing- en communicatieteam, om de internationale bekendheid en branding van de firma in de hand te werken.[6]
Alfons Watteeuw overleed op 1 april 2014.[7] Hoewel hij al een hele tijd niet meer aan het roer stond, bleef hij tot het einde nauw betrokken bij zijn geliefd bedrijf. De verdere expansie in de toekomst zal steeds gebeuren vanuit zijn 10 geboden en volgens zijn passie.[8]
Eigenaarsstructuur
IGW is op heden voor 100% in handen van de BMT groep.[9] BMT is actief in de glasindustrie, met dochterbedrijven OMCO, Kite en CNUD-EFCO en in de tandwielindustrie, met subdivisies IGW en BMT Aerospace.[10]
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|