Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wamels bruidspaar neemt Corona voor lief

Uit Wikisage
Versie door Vecaman (overleg | bijdragen) op 24 dec 2020 om 09:53
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Wamels bruidspaar neemt Corona voor lief (2020)

Door Ruud Stoeten

Verzin het maar eens: een leuke trouwdag in elkaar zetten op het moment dat Corona de hele wereld in zijn ban heeft. Je kunt niks, je mag niks, het leven valt zo’n beetje stil en bij alles wat je doet staat de griep-pandemie centraal.

Maar Herman van Doesburg en Merel Merkens uit Wamel hadden daar genoeg van. Ze waren al 13 jaar samen en zorgen met hart en ziel voor hun vier kinderen Anne (25), Coendert (22), Georgette (20) en Jenneke (10). Ze besloten een punt te zetten achter het verleden en samen een nieuwe start te maken. Het was een mooie dag waarop dat gebeurde: Herman was kort tevoren 55 jaar geworden. En Merel had haar 50-jarige mijlpaal bereikt. Jenneke was nu 10, oud genoeg om bewust mee te genieten van een bijzonder trouwfeest en zelfs een actieve rol te vervullen. Geen statige optocht op die dag, geen drommen gasten maar pure romantiek. Kleine Jenneke zat parmantig op de bok van het bruidskoetsje dat het paar naar de kerk zou brengen. Parmantig leidde ze het prachtig verzorgde trekpaardje door het Wamelse buitengebied. Het kleine gezelschap werd onderweg luid toegejuicht door wat koeien die langs de weidehekken nieuwsgierig stonden te wezen.

En in het dorp werden Herman en Merel begroet door de blij kleppende luidklok van het protestantse kerkje. Daar stond een bescheiden aantal gasten klaar om het startschot te lossen voor een nieuw, gelukkig en lang huwelijk. Blij bewonderden ze de statige mini-koetsier en haar passagiers. Die hadden zich op z’n boers uitgedost: Herman met bonte bloes boven een paar gloednieuwe blank geschuurde klompen, Merel gehuld in plechtig zwart met daaroverheen een stola met heel veel prachtig kant. Herman liet cineast Jos Kruisbergen weten dat hij graag het feest met méér mensen had willen delen. Zijn aanstaande was het met hem eens, “maar ik ben toch wel blij dat de naaste familie erbij kan zijn. Heel intiem, en daar ben ik ook erg blij mee.”

Eventjes nog een onthulling: Merel: “2020 is een schrikkeljaar. Dan mogen de vrouwen de mannen vragen. En dat heb ik gedaan.”

rel=nofollow