Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 11: Regel 11:
<br/>
<br/>
<br/>
<br/>
=Antifascisme in de jaren dertig=
'''Antifascisme''' is vooral een begrip van de jaren dertig; de vooroorlogse crisistijd. In die tijd werd de dreiging van het [[Fascisme|fascisme]] steeds sterker. Antifascisten demonstreerden, voerden actie en verspreidden propagandamateriaal om die dreiging tegen te gaan. Dat deden zowel de communisten als de socialisten en sociaaldemocraten, maar ook  intellectuelen en kunstenaars lieten van zich horen.
::''Onder fascisme wordt verstaan een totalitaire, ultrarechtse politieke stroming die gepaard gaat met brute onderdrukking van minderheden. In het nationaal-socialisme is daar ook nog volkerenmoord bij gekomen.''
==Anton Mussert==
[[Afbeelding:Volk en Vaderland.jpg|thumb|200px|left|Eerste nummer van Volk en Vaderland, 1933]]
In begin van de jaren dertig, richtte de voormalige hoofdingenieur bij de Provinciale Waterstaat ingenieur [[Anton Mussert]] samen met Cornelis van Geelkerken de [[NSB]] op.
De NSB – wat staat voor Nationaal Socialistische Beweging – wilde er voor waken, ''dat door het falen van de democratie het land zou afglijden naar het communisme''. Aanvankelijk wees Mussert de Duitse rassenleer en het antisemitisme als on-Nederlands krachtig van de hand, maar stelde later die mening bij, waardoor de partij radicaler, volkser en antisemitischer werd.
<br/>Het NSB-weekblad [[Volk en Vaderland]], dat van 1933 tot 1945 het weekblad van de partij was, vertoonde al vanaf het begin antisemitische trekjes en voerde fascistische propaganda. Zo werd al in de tweede maand van haar bestaan voor het eerst de term 'de internationale Jood' in negatieve zin gebruikt.
==Acties==
In die tijd was er op straat veel politieke drukte. Er waren veel meer manifestaties en betogingen met spandoeken dan tegenwoordig. Het ''fascisme'' was er steeds op uit om de straat te veroveren, dus lag het voor de hand óók de straat op te gaan voor ''antifascistische'' acties. De colporteurs van het propagandistische NSB-weekblad [[Volk en Vaderland]] hadden het dikwijls moeilijk, doordat ze belaagd werden en met ijzeren staven werden verwond en weggejaagd. De WA (= Weerbaarheidsafdeling)- van de NSB werd veelal ingezet, om de colporteurs te beschermen.
{{infobox}}
|
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>''Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd''
</font>
<span>
|}
Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd. In de bioscoop Rembrandt in Utrecht werden ''geen'' beelden meer vertoond van de triomfantelijke parades van [[Benito Mussolini]] de fascistenleider van Italië, nadat antifascisten in de zaal daartegen geprotesteerd hadden. Ook in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam werd in bioscoopzalen  geprotesteerd tegen het vertonen van de Duitse patriottische films.
<br/>Soms weigerden havenarbeiders om Duitse vrachtschepen te lossen, die onder de nazivlag voeren.
==Comité van Waakzaamheid==
In 1936 werd een '''Comité van Waakzaamheid''' opgericht. Officieel heette dit comité:
::'''Het Comité van Waakzaamheid van anti-nationaal-socialistische Intellectueelen'''
Vanaf oktober 1938 was de naam:
::'''Comité van Waakzaamheid van Intellectueelen'''
In dat comité hadden professoren, studenten, journalisten, schrijvers en anderen zitting. In de periode 1936/1940 waarschuwde het Comité voor de bedreigingen van de vrijheid speciaal door het nationaal-socialisme.
<br/>Vanaf het begin kende het Comité problemen als gevolg van het feit dat een aantal leden communistische sympathieën had.
<br/>Ondanks zijn felle polemieken in een eerder stadium met de schrijvers [[Ter Braak]] en [[Du Perron]], trad de rooms-katholieke schrijver en journalist [[Anton van Duinkerken]] in 1936 toe tot het Comité. Binnen een maand na de oprichting trokken echter de rooms-katholieke leden zich al weer uit het Comité terug, waaronder de theologen Dr. H.A. Poels en Dr. Titus Brandsma, en ook Anton van Duinkerken. Zij waren ervan overtuigd dat het nationaal-socialisme een bedreiging voor de kerk vormde, maar dat het communisme dat ook deed.


==Verdere acties==
=George Brassens=
Ook kunstenaars lieten van zich horen. In Amsterdam werd in 1935 het spraakmakende antifascistische drama De Beul van Pär Langerkvists  opgevoerd, als nieuwe productie van de Amsterdamsche Tooneelvereeniging. [[Albert van Dalsum]] speelde hierin de hoofdrol. Het stuk bevatte talrijke kritische toespelingen op nazi-Duitsland en het nazisme, en werd er in gepoogd het publiek te waarschuwen voor het dreigende gevaar van het fascisme.
De Franse chansonnier George Brassens, wordt beschouwd als één van de grootste vertegenwoordigers van het Franse chanson. Het bijzondere is ook, dat hoewel Brassens uitsluitend in zijn - niet altijd eenvoudige - landstaal zong, hij ook buiten Frankrijk zeer gewaardeerd wordt. Desondanks is Brassens dé zanger voor de Fransen gebleven, die ook de nieuwe generaties blijft aanspreken.  
{{infobox}}
==Jeugd==
|
Georges Brassens Charles werd geboren op 22 oktober 1921, op de Rue de l'Hospice, in een populaire wijk van Sète. Zijn vader, Louis Mitchell, een metselaar van beroep, is een  overtuigde antiklerikaal, terwijl zijn moeder, Elvira Dagrosa, een Italiaanse weduwe, die Katholieke geloof zeer toegedaan is. Ze houdt van zingen en leerde hem enkele Italiaanse volksliedjes waar ze mee was opgegroeid. Ook moedigde ze hem aan om de mandoline te spelen; iets wat hem tegenstond, maar waar hij later profijt van zou hebben.  
<span>
<br/>Rond 15-jarige leeftijd ontmoette Brassens de literatuurleraar, Alphonse Bonnafé, die hem met poëzie in aanraking bracht. Er ging een wereld voor hem open, en al snel gaf Brassens zijn vrije tijd aan het schrijven van poëzie en songteksten.
<font>
<br/>Hij vormde ook een kleine muzikale groep waarin Brassens als drummer speelde. Helaas werd George Brassens in 1939 van school gestuurd, toen hij per ongeluk verzeild raakte bij een juwelendiefstal.  
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>''Ook kunstenaars lieten van zich horen''
<br/>Hij ging eerst bij zijn vader helpen met metselwerk bedrijf, waarna hij naar Parijs ging om bij zijn tante te gaan wonen en te werken op de Renaultfabriek. Ondertussen leerde hij pianospelen  en schreef hij enkele van zijn eerste, originele composities.
</font>
 
<span>
 
|}
 
In het drama werden onder meer diverse radioberichten uitgesproken, die een duidelijke waarschuwing inhielden voor de verschrikkingen van de oorlog, die vijf jaar later daadwerkelijk zou uitbreken.
 
<br/>Na de première van De Beul op 9 november 1935 werd er in de media veel geschreven door voor- en tegenstanders over het anti-fascistische stuk.
 
<br/>Het stuk De Beul leidde tot een georganiseerde rel door leden van de NSB. Op 1 december 1935 zetten de keurtroepen van Anton Mussert – de WA - de hoofdstedelijke Stadsschouwburg op stelten, door met stinkbommen en projectielen te gooien. De voorstelling eindigde in een chaos.
 
==Anton van Duinkerken==
 
Het NSB-weekblad [[Volk en Vaderland]] vulde een paar dagen later – op vrijdag 6 december - zijn gehele voorpagina, om tegen de vertoonde ''gesubsidieerde liederlijkheid'' te protesteren.
 
<br/>Ergens, halverwege het artikel, schreef de leider van de NSB, Anton Mussert, het een en ander over ''den zich katholiek noemenden Van Duinkerken'' en gaf duidelijk een trap naar de dichter en schrijver/journalist [[Anton van Duinkerken]]<sup> 1)</sup>,
 
die als lid van de Commissie van Bijstand voor Kunstzaken voor subsidiering van De Beul had gestemd.
leefde een leven vol tegenstellingen
[[Afbeelding:Anton van Duinkerken.jpg|thumb|200px|right|Standbeeld van Anton van Duinkerken in Bergen op Zoom]]
 
Van Duinkerken nam de nacht na het verschijnen van Musserts artikel plaats achter zijn schrijftafel en schreef een meeslepend gedicht, vol historische feiten: de ''Ballade van den katholiek'' <sup> 2)</sup>, een poëtische hartekreet, die tot op heden nog altijd leesbaar is, al zou de inhoud hier en daar nu wel anders zijn.
 
<br/>
<br/>
::<big>'''Ballade van den katholiek'''</big>
::''Aan Ir. Mussert, die zich in zijn propagandablad''
::''van Vrijdag 6 December 1935 veroorloofde''
::''te schrijven over "den zich katholiek''
::''noemenden Van Duinkerken"''.
::::
::Jawel, mijnheer ik noem mij katholiek,
::en twintig eeuwen kunnen ’t woord verklaren
::aan u en aan uw opgewonden kliek,
::die blij mag zijn met twintig volle jaren,
::als ónze God u toestaat te bedaren
::van ’t heilgeschreeuw, geleerd bij de barbaren,
::en als uw volksbeweging haar muziek
::toonzetten leert op ónze maat der eeuwen.
::De Roomsen hebben in de politiek
::iets meer gedaan dan onwelluidend schreeuwen.
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek''.
::::
:::::
::Gij weet het slecht, maar in een zieke tijd,
::toen Rome rot was van de dictatoren,
::elkaar verdringend met de grage nijd
::van wie elkanders roem niet kunnen horen,
::werd God de Zoon te Bethlehem geboren
::uit ene Maagd wier naam in uw oren
::klank voert van ketterij en godsdienststrijd:
::een joodse vrouw, die gij diep zoudt verachten
::– joden zijn aan uw soort niet sympathiek –
::maar die het licht is onzer zwartste nachten,
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek!''
::::
:::::
::Gij leeft te zeer in uw bewogen heden
::om het te weten, maar het is geschied,
::dat weinigen, die deze naam beleden
::beschermers bleken van het wijd gebied,
::waarop men heden nog beschaving ziet.
::Gij preekt wel, maar gij kent de teksten niet!
::Wat is úw toekomst zonder óns verleden?
::Bedenk, als onze duizendtallen dunnen,
::hoe eens paus Leo, ónvervalst mystiek,
::weerstand bood aan een overmacht van Hunnen!
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek.''
::::
:::::
::Gij zijt wellicht het oud verhaal vergeten,
::of kent het niet, maar leer het dan van mij,
::hoe zij, die Nederlands bevrijders heten
::uit Rooms geloof en Spaanse dwinglandij,
::onder bevel van Willem van Lumey
::onschuldigen vermoorden. Pleit hen vrij,
::wanneer dit past in ’t ruim van uw geweten!
::Steeds zal de holle leuze misdaad baren
::zodra zij vruchtbaar wordt bij ’t veil publiek!
::Ik kies de zijde van de martelaren.
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek!''
::::
:::::
::In Brabant weet men van de geus te spreken.
::Daar heb ik ’t vaderlands gevoel geleerd.
::Vouw ik de handen om den Heer te smeken,
::dat Hij ’t volk hoede, vrij en ongedeerd,
::van staatszucht, tirannie en van ’t verkeerd
::vertrouwen in wie door geweld regeert:
::nooit leerde ik de hand ten hemel steken,
::heil roepend om een nagemaakte Pruis.
::Op wat zich heil noemt, heeft mijn Kerk kritiek.
::De ware heiland kent ze aan ’t ware kruis.
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek!''
::::
:::::
::''Prince'':
::Heer Jezus zoet, de Prins der ware Kerk,
::die één is, heilig en apostoliek,
::maakt ons in dienst van Zijnen Vrede sterk,
::''Daarom, mijnheer, noem ik mij Katholiek''.
::
::::''Anton van Duinkerken 1935''


{{Bron|bronvermelding=
{{References}}
* <sup> 1)</sup> '''Wilhelmus Johannes Maria Antonius Asselbergs''' ( 1903 - 1968 ), als regel alleen bekend onder zijn pseudoniem '''Anton van Duinkerken''', was een Nederlandse dichter, essayist, hoogleraar, redenaar en literatuurhistoricus. Anton van Duinkerken was tijdens de Tweede Wereldoorlog met een aantal andere vooraanstaande Nederlanders gegijzeld in het kamp Sint-Michielsgestel. Door de Duitse bezetter werden zij wegens hun invloed als gevaarlijk beschouwd. Hij verbleef er in 1942 bijna acht maanden.
* <sup> 2)</sup> Een '''ballade''' is een in de Franse lyriek van de 14<sup> e</sup> eeuw ontstane dichtvorm, die bestaat uit drie of meer strofen van zeven, acht of tien versregels en één strofe ( l'envoi = de opdracht ) van vier tot zeven regels. De laatste strofe bestond ook wel uit een ode aan de opdrachtgever, die ''Prince'' werd genoemd.
*''De strofen van een ballade eindigen alle met dezelfde regel, de zogenaamde refreinregel.''
:Vooral [[François Villon]] ( 1431 -1463? ) de grote dichter, dief en vagebond, was de beroemdste Franse dichter van de late middeleeuwen, die vele ballades schreef. Eén van zijn bekendste ballades, is die welke hij schreef voor het 'concours' van Blois bij [[Charles d'Orleans]]: ''De ballade van de tegenstellingen''.
* [http://www.eenlevenlangtheater.nl/albert%20van%20dalsum/audio/3088.html Geluidsfragment uit '''De Beul''', uitgesproken door Albert van Dalsum en Charlotte Köhler op YouTube]
}}
}}
[[Categorie:Literatuur]]
[[Categorie:Literatuur]]

Versie van 26 aug 2017 17:30



== Deelonderwerp[

http://www.example.com koppelingstekst

'''Voer hier de niet op te maken tekst in''''''''Vetgedrukte tekst''[[[Onderwerp]]]'''] ==

Deelonderwerp ==

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

George Brassens

De Franse chansonnier George Brassens, wordt beschouwd als één van de grootste vertegenwoordigers van het Franse chanson. Het bijzondere is ook, dat hoewel Brassens uitsluitend in zijn - niet altijd eenvoudige - landstaal zong, hij ook buiten Frankrijk zeer gewaardeerd wordt. Desondanks is Brassens dé zanger voor de Fransen gebleven, die ook de nieuwe generaties blijft aanspreken.

Jeugd

Georges Brassens Charles werd geboren op 22 oktober 1921, op de Rue de l'Hospice, in een populaire wijk van Sète. Zijn vader, Louis Mitchell, een metselaar van beroep, is een overtuigde antiklerikaal, terwijl zijn moeder, Elvira Dagrosa, een Italiaanse weduwe, die Katholieke geloof zeer toegedaan is. Ze houdt van zingen en leerde hem enkele Italiaanse volksliedjes waar ze mee was opgegroeid. Ook moedigde ze hem aan om de mandoline te spelen; iets wat hem tegenstond, maar waar hij later profijt van zou hebben.
Rond 15-jarige leeftijd ontmoette Brassens de literatuurleraar, Alphonse Bonnafé, die hem met poëzie in aanraking bracht. Er ging een wereld voor hem open, en al snel gaf Brassens zijn vrije tijd aan het schrijven van poëzie en songteksten.
Hij vormde ook een kleine muzikale groep waarin Brassens als drummer speelde. Helaas werd George Brassens in 1939 van school gestuurd, toen hij per ongeluk verzeild raakte bij een juwelendiefstal.
Hij ging eerst bij zijn vader helpen met metselwerk bedrijf, waarna hij naar Parijs ging om bij zijn tante te gaan wonen en te werken op de Renaultfabriek. Ondertussen leerde hij pianospelen en schreef hij enkele van zijn eerste, originele composities.





leefde een leven vol tegenstellingen


}}



span>

Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd

|}

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Enkele breuken hebben een eigen naam:

  • 12

≈12  1 /1 = 1

  • 2 0 /12 = 1
  • 2 1 /12 = 1,059463094
  • 2 2 /12 = 1,122462048


Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.

"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.


Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Op een gegeven moment stelt hij vast,

dat het een verloren zaak is.


Een streamer bevat een zeer korte
tekst van twee of drie regels.

  • Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|}

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel
als eerste verloren zal gaan.

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel
als eerste verloren zal gaan.


{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken
{{Overline|24}}

12
24


12
--
24

Breuken

a bc: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ab: a/b (teller en noemer) 1a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24

{{Overline|24}}

12
24

 44 /

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

  •  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
  • 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

Enkele breuken hebben een eigen naam:


Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

  •  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
  •  2 /3 twee derde.

 sina /cosa

  •  30-10 /5

 60 /24/60

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122

Het eerste voorbeeld is ook als volgt toe te lichten: als men twee taarten elk in vier even grote stukken snijdt, resulteert dat in acht stukken. Ook het delen van breuken is zo te beschrijven: als men anderhalve (1 12 = 32) euro uitgeeft aan artikelen die een halve euro per stuk kosten, krijgt men drie van die artikelen, want  3 /2 :  1 / 2  =  3 /2 ×  2 /1 =  3 × 2 /2 × 1 = 3.


Rekenvoorbeeld

Bronvermelding

rel=nofollow






Een quote is weer heel iets anders.

Een streamer bevat een korte tekst van twee of drie regels.








Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.



a-b

a+b

0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1,0
λ 1,003 1,010 1,023 1,040 1,064 1,092 1,127 1,168 1,216 1,273



A = 2 π r

dan bevat dus de hele cirkel 2 π radialen, wat overeen komt met 360 graden. Omgekeerd == Bronvermelding ==

rel=nofollow

geldt ook, dat:






Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

Priemtweelingen t/m 1000 2-100 100-200 200-300
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199


Priemtweelingen tot 200
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199




1t0PeWRD 1t0PeWRD

<




Italiano: Scaramuccia Deutsch: Scaramuz Datum 1860(1860)

Quelle SAND Maurice. Masques et bouffons (Comedie Italienne). Paris, Michel Levy Freres, 1860

Urheber Maurice Sand

2 2/ 9 + 5/ 9 = 2 7/ 9


12 3 • 3 : 9 - √ 36 + 5 - 3 =

128 4/ 7 0 achtenveertig achtenveertig

  • P = U • I • cos φ
  • P = 3U f • I f • cos φ

waarbij:

  • U f = U fase en I f = I fase
  • P = 3 U fase• I fase • cos φ
Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon

haiku (senryu, tanka, waka) en poëzie (met name haikus) waarin wordt gestreefd op impressionistische wijze de ware essentie te vangen.

Over de eindigheid van driehoeken

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus 30 jan 2015 16:46 (CET)

Inleiding

































Δ BCD ~ Δ ABC


Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)