Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Procesfinanciering: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Procesfinanciering&action=edit&oldid=45338073 Neeroppie 16 nov 2015)
(+ Cat)
 
(3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Procesfinanciering''' of Legal Financing is een [[investering]] van een derde (de procesfinancier) in de vordering van een eisende partij, waarbij tussen de procesfinancier en de eiser een overeenkomst wordt gesloten die ertoe strekt dat de kosten van een gerechterlijke procedure voortaan voor rekening van de procesfinancier zullen zijn en dat daarvoor een vergoeding in het verschiet wordt gesteld dat gelijk is aan een deel van de [[vordering]]. <ref>[http://www.professorvanboom.eu/pdf_files/2015_VanBoom_Luiten_RMTh.pdf  Procesfinanciering door derden]</ref>
'''Procesfinanciering''' houdt in dat een eisende partij met een derde partij (de financier) afspreekt dat de laatste een percentage van de opbrengst krijgt, in ruil voor het betalen van de proceskosten.
Gekoppeld aan het overnemen van de procedurekosten zal de procesfinancier actief betrokken worden (in samenwerking met de advokaat) bij het vaststellen van de processtrategie.  


In Nederland bestaat procesfinanciering al enige jaren en is een alternatief voor de gefinancierde rechtsbijstand.
Advocaten (en overige juridische adviseurs) in Nederland zien al jaren hun inkomsten slinken doordat eisende partijen hun vordering afschrijven, in plaats van hoge proceskosten te riskeren. De omzetten van advocaten en gerechtsdeurwaarders dalen daardoor al jaren, waardoor het aantal aanbieders is afgenomen. Procesfinanciering kan hiervoor een oplossing zijn.
Procesfinanciering zorgt voor een Level Playing Field voor procederende partijen. Eisers met een kleine portemonnee die vaak in verband met de hoge kosten besluiten om af te zien van een procedure of deze staken (terwijl men mogelijk wél een legitieme vordering heeft) kunnen door gebruikmaking van procesfinanciering mogelijk toch hun recht behalen.


Tegenstanders zien procesfinanciering als een onwenselijke ontwikkeling die aanzet tot een claimcultuur (Amerikaanse praktijken). Voorstanders zien het als een instrument dat het recht voor particulieren en de middenstand (MKB) toegankelijker maakt. Het zorgt ervoor dat zaken die zonder financiering zouden blijven liggen, voor de rechter komen of op andere wijze worden geschikt.


== Wetgeving ==
Het Nederlandse recht kent bijna geen wetgeving die de rechtsverhoudingen tussen de financiers, eisende partijen en hun advocaten/gemachtigden regelt. Hier wordt procesfinanciering niet zo veel ingezet als in sommige omringende landen, zoals Duitsland en Groot-Brittannië. In Groot-Brittannië en Duitsland heeft men al beter inzicht van de kansen en bedreigingen die procesfinanciering met zich meebrengt en hoe het recht daarmee moet omgaan of daarop moet worden aangepast.


{{Appendix|2=W.H. van Boom en J.L. Luijten, artikel in Themis 2015-5; waarin onder meer verwezen wordt naar de volgende bronnen:
* Third-Party Financing in International Investment Arbitration, Rotterdam: 2011, Rapport uitgebracht ten behoeve van de OESO, te vinden op http://dx.doi.org/10.2139/ssrn. 2027114;
* C. Veljanovski, ‘Third Party Litigation Funding in Europe’, Journal of Law, Economics and Policy  2012, p. 405 e.v.
* C.J.S. Hodges, S. Vogenauer & M. Tulibacka (red.), The Costs and Funding of Civil Litigation: a Comparative Perspective, Oxford: Hart Publishing 2010, p. 1 e.v.
* http://www.procesfinanciering-nederland.nl
* M. Tuil & L. Visscher, New Trends In Financing Civil Litigation; In Europe – A Legal, Empirical, and Economic Analysis, Cheltenham/Northampton: Edward Elgar 2010
* C. Hodges, J. Peysner & A. Nurse, Litigation funding: status and issues (Oxford legal studies research paper no. 55), 2012; V. Shannon & L. Bench Nieuwveld, Third-Party Funding in International Arbitration, Alphen aan den Rijn:
* http://procesfinanciering.nl/
* N. Rowles-Davies & J. Cousins, Third Party Litigation Funding, Oxford: OUP 2014
* Brief minister van Veiligheid en Justitie d.d. 26 juni 2012, Kamerstukken II 2011/12, 33123, 6, p. 6 e.v.
* Brief staatssecretaris van Veiligheid en Justitie d.d. 8 november 2013, Kamerstukken II 2013/14, 31753, 65 (rechtsbijstand), p. 3-4.
}}


{{Appendix|2=
[[Categorie:Juridische terminologie]]
{{References||2}}
}}

Huidige versie van 5 okt 2018 om 09:39

Procesfinanciering houdt in dat een eisende partij met een derde partij (de financier) afspreekt dat de laatste een percentage van de opbrengst krijgt, in ruil voor het betalen van de proceskosten.

Advocaten (en overige juridische adviseurs) in Nederland zien al jaren hun inkomsten slinken doordat eisende partijen hun vordering afschrijven, in plaats van hoge proceskosten te riskeren. De omzetten van advocaten en gerechtsdeurwaarders dalen daardoor al jaren, waardoor het aantal aanbieders is afgenomen. Procesfinanciering kan hiervoor een oplossing zijn.

Tegenstanders zien procesfinanciering als een onwenselijke ontwikkeling die aanzet tot een claimcultuur (Amerikaanse praktijken). Voorstanders zien het als een instrument dat het recht voor particulieren en de middenstand (MKB) toegankelijker maakt. Het zorgt ervoor dat zaken die zonder financiering zouden blijven liggen, voor de rechter komen of op andere wijze worden geschikt.

Wetgeving

Het Nederlandse recht kent bijna geen wetgeving die de rechtsverhoudingen tussen de financiers, eisende partijen en hun advocaten/gemachtigden regelt. Hier wordt procesfinanciering niet zo veel ingezet als in sommige omringende landen, zoals Duitsland en Groot-Brittannië. In Groot-Brittannië en Duitsland heeft men al beter inzicht van de kansen en bedreigingen die procesfinanciering met zich meebrengt en hoe het recht daarmee moet omgaan of daarop moet worden aangepast.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

W.H. van Boom en J.L. Luijten, artikel in Themis 2015-5; waarin onder meer verwezen wordt naar de volgende bronnen:

  • Third-Party Financing in International Investment Arbitration, Rotterdam: 2011, Rapport uitgebracht ten behoeve van de OESO, te vinden op http://dx.doi.org/10.2139/ssrn. 2027114;
  • C. Veljanovski, ‘Third Party Litigation Funding in Europe’, Journal of Law, Economics and Policy 2012, p. 405 e.v.
  • C.J.S. Hodges, S. Vogenauer & M. Tulibacka (red.), The Costs and Funding of Civil Litigation: a Comparative Perspective, Oxford: Hart Publishing 2010, p. 1 e.v.
  • http://www.procesfinanciering-nederland.nl
  • M. Tuil & L. Visscher, New Trends In Financing Civil Litigation; In Europe – A Legal, Empirical, and Economic Analysis, Cheltenham/Northampton: Edward Elgar 2010
  • C. Hodges, J. Peysner & A. Nurse, Litigation funding: status and issues (Oxford legal studies research paper no. 55), 2012; V. Shannon & L. Bench Nieuwveld, Third-Party Funding in International Arbitration, Alphen aan den Rijn:
  • http://procesfinanciering.nl/
  • N. Rowles-Davies & J. Cousins, Third Party Litigation Funding, Oxford: OUP 2014
  • Brief minister van Veiligheid en Justitie d.d. 26 juni 2012, Kamerstukken II 2011/12, 33123, 6, p. 6 e.v.
  • Brief staatssecretaris van Veiligheid en Justitie d.d. 8 november 2013, Kamerstukken II 2013/14, 31753, 65 (rechtsbijstand), p. 3-4.
rel=nofollow