Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Op reis in het scriptorium: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Op_reis_in_het_scriptorium&oldid=39413973 Manon Coppens 11 nov 2013)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 33: Regel 33:
| volgendeboek    =  
| volgendeboek    =  
| extra portaal  =  
| extra portaal  =  
}}'''Op reis in het scriptorium''' is een roman geschreven door de Amerikaanse auteur '''[[Paul Auster]]''' (1947).
}}
 
'''Op reis in het scriptorium''' is een roman geschreven door de Amerikaanse auteur [[Paul Auster]] (1947).
 
== De setting ==


== Inhoud ==
Een oude man, meneer Blanco, ontwaakt in een kamer. Overal hangen camera’s en microfoons. Alles wat hij doet of zegt, wordt geregistreerd.
Een oude man, meneer Blanco, ontwaakt in een kamer. Overal hangen camera’s en microfoons. Alles wat hij doet of zegt, wordt geregistreerd.


Meneer Blanco weet niet meer wie hij is, kent zijn eigen naam niet, noch zijn verleden. Hij heeft echter wel gevoelens, vooral een grote angst, en ook schuldgevoelens, die hij niet kan plaatsen.
Meneer Blanco weet niet meer wie hij is, kent zijn eigen naam niet, noch zijn verleden. Hij heeft echter wel gevoelens, vooral een grote angst, en ook schuldgevoelens, die hij niet kan plaatsen.


Meneer Blanco vermoedt dat hij opgesloten zit in zijn kamer, maar weet het niet zeker. Hij kan niet voor zichzelf zorgen. Als in een rusthuis komt regelmatig een verpleegster binnen om hem te wassen, aan te kleden, te helpen met eten en, belangrijk, medicijnen te geven. Ook andere personages duiken op in zijn kamer.
Meneer Blanco vermoedt dat hij opgesloten zit in zijn kamer maar weet het niet zeker. Hij kan niet voor zichzelf zorgen. Als in een rusthuis komt regelmatig een verpleegster binnen om hem te wassen, aan te kleden, te helpen met eten en, belangrijk, medicijnen te geven. Ook andere personages duiken op in zijn kamer.


Meneer Blanco herinnert zich niets en moet verzorgd worden, maar kan wel nog wat rondstrompelen. In zijn kamer bevindt zich een bureau met stapels papieren. Hij leest erin maar raakt niet wijs uit de fragmenten die hem ter beschikking staan. Hij vraagt zich af wie al die mensen zijn waarover hij leest en wat alle flarden van avonturen te betekenen hebben. Ook moet hij een vervolg en een einde voor hun avonturen bedenken.
Meneer Blanco herinnert zich niets en moet verzorgd worden, maar kan wel nog wat rondstrompelen. In zijn kamer bevindt zich een bureau met stapels papieren. Hij leest erin maar raakt niet wijs uit de fragmenten die hem ter beschikking staan. Hij vraagt zich af wie al die mensen zijn waarover hij leest en wat alle flarden van avonturen te betekenen hebben. Ook moet hij een vervolg en een einde voor hun avonturen bedenken.


== Ontvangst ==
Toen dit boek uitkwam, reageerden veel critici en lezers negatief of ontgoocheld.
Zo schrijft Erwin Tommissen in een recensie voor ''Cutting Edge''<ref>[http://www.cuttingedge.be/boekenstrips/paul-auster-op-reis-het-scriptorium Paul Auster, 'Op reis in het scriptorium'], ''Cutting Edge'', 7 november 2006, bespreking door Erwin Tommissen</ref> dat de beklemmende sfeer die een zinnenprikkelend genot veroorzaakt veel meer aanwezig is in andere boeken van Auster dan in dit boek. Volgens hem is dit eveneens het geval met verrassende plotwendingen, die in dit boek ontbreken. En de intertekstualiteit, het opduiken van de nevenpersonages, vindt Tommissen wel een aardige kunstgreep, maar niet meer dan dat, want Auster slaagt er hier niet in om deze personages tot leven te wekken. Het had een echte meerwaarde kunnen opleveren om oude getrouwe personages met elkaar in contact te brengen, maar dat komt er niet echt van.


== Beginners versus gevorderden ==
Tijdens een interview dat Paul Auster op 1 juni 2009 had met John Freeman,<ref>[http://fora.tv/2009/06/01/Paul_Auster_A_Conversation_With_Granta Paul Auster: A Conversation With Granta], video van het interview van John Freeman met Paul Auster op FORA.tv. De aangehaalde passage komt uit item 19 van deze video: Dealing with Writer's Block.</ref> destijds dienstdoend hoofdredacteur van het literaire tijdschrift ''Granta Magazine'', legt Auster uit hoe dit komt. Haast een uur lang blikt hij in dit interview terug op zijn schrijversbestaan, en wanneer het onderwerp ''[[schrijversblok]]'' ter sprake komt, vertelt hij hoe het komt dat ''Op reis in het scriptorium'' niet hetzelfde niveau haalt als zijn vorige boeken:
 
Alle nevenpersonages die in het boek opduiken komen in eerdere romans van Auster voor. Een beginnende Auster-lezer snapt dus even weinig van al die personages en situaties als meneer Blanco zelf. Geleidelijk aan komt een beginnende Auster-lezer ook tot het besef dat hij nooit zal snappen waar dit allemaal om draait.
 
Gevorderde Auster-lezers kunnen de inbreng van de nevenpersonages wel begrijpen. Hiervoor is het echter nodig om minimaal de [[New York-trilogie]] te hebben gelezen, en liefst alle voorgaande boeken van Auster.
 
 
== [[postmoderne literatuur|Postmodern]] ==
Auster staat bekend als een voorbeeld van postmodernistische literatuur. Dit is ook hier het geval. Zo is het duidelijk dat meneer Blanco in feite Paul Auster zelf is. Zeker bij het slot wordt postmodernisme geserveerd, wanneer de grens en de relatie tussen de auteur en zijn personages helemaal wordt ondergraven.
 
 
== De stijl ==
 
De oude man meneer Blanco leeft langzaam, bedachtzaam, en ieder van zijn handelingen wordt tot in detail beschreven. Deze combinatie brengt dromerigheid en rust teweeg, de stijl die Auster populair maakte in Amerika.
 
In ''Cutting Edge'' vindt Erwin Tommissen echter dat, hoewel er ook in dit verhaal van Auster meerdere existenitiële vragen oprijzen, dit verhaal niet evenveel beklijft als andere verhalen van deze auteur: ''"Het vertelplezier, de virtuoze plotwendingen, de sprankelende [[intertekstualiteit]] en de beklemmende sfeer die van Austers andere romans zo’n zinnenprikkelend genot maakten, ontbreken in dit boek. Paul Auster heeft alle technieken waar hij al jaren op teert ook hier weer toegepast, maar er zit een beetje sleet op de formule."''
 
Ook is Auster volgens Tommissen gewoonlijk inventiever in plotwendingen, terwijl het verhaal ditmaal vrij voorspelbaar wordt voor Auster-kenners.
 
Over het opduiken van nevenpersonages schrijft Tommissen: ''“Het terugzien van die oude bekenden is een leuke [[gimmick]], maar ook niet meer dan dat. Paul Auster slaagt er helaas niet in om zijn personages tot leven te wekken en een echte meerwaarde  levert het met elkaar in contact brengen van de oude getrouwe personages ook al niet op.”''
Erwin Tommissen is slechts één onder meerderen die op internet een bespreking van die strekking geven. Over het algemeen wordt Auster zelf als een briljante auteur afgeschilderd, maar ‘Op reis in het scriptorium’ als een mindere roman.
 
Daar tegenover staat de mening van bijvoorbeeld ''Ezzulia.nl'' dat stelt: ''"Voor wie die kennis (over de nevenpersonages, nvdr) wel heeft rest een prachtige kleine roman waarin de schrijver een fascinerend spel speelt met zijn eigen angsten als succesvol auteur."''
 
 
== Bronnen ==
Op reis in het scriptorium, Paul Auster 2006, [[De Arbeiderspers]], ISBN 90 295 6435 0, NUR 302


''Cutting Edge: messcherp door cultuur en media'', bespreking door Erwin Tommissen, 7 november 2006
''“Gedurende mijn schrijversbestaan had ik meestal ideeën voor volgende boeken. Na ''The Brooklyn Follies'', ongeveer vijf jaar geleden, had ik geen ideeën meer. Ik was leeg, en de laatste drie boeken die ik geschreven heb, zijn ontstaan uit een langdurig scheppingsproces tussen de verschillende boeken. Ik dacht dat het afgelopen was met mij, wist niet wat ik nog moest doen, ik was op de dool, werd depressief. Wanneer ik niet aan het werk ben, ben ik... elke dag neurotisch, weet je. Maar deze boeken zijn er nu, ik werk aan een nieuw, dus die zijn er. En toch, ik weet het niet, maar het voelt aan alsof we misschien allemaal op een of ander moment opdrogen. We proberen te bloeien en voor god te spelen, of iets dergelijks.”''


''Ezzulia.nl: waar boeken en lezers elkaar ontmoeten'', recensie door Ronald Eikelenboom
{{Wikidata|Q526792}}
{{Appendix}}


[[Categorie:Nederlandstalige literatuur]]
{{DEFAULTSORT:Reis}}
[[Categorie:Roman]]
[[Categorie:Engelse literatuur (Verenigde Staten)]]
[[Categorie:Roman uit 2006]]

Huidige versie van 2 mrt 2014 om 08:28

rel=nofollow

Op reis in het scriptorium is een roman geschreven door de Amerikaanse auteur Paul Auster (1947).

Inhoud

Een oude man, meneer Blanco, ontwaakt in een kamer. Overal hangen camera’s en microfoons. Alles wat hij doet of zegt, wordt geregistreerd.

Meneer Blanco weet niet meer wie hij is, kent zijn eigen naam niet, noch zijn verleden. Hij heeft echter wel gevoelens, vooral een grote angst, en ook schuldgevoelens, die hij niet kan plaatsen.

Meneer Blanco vermoedt dat hij opgesloten zit in zijn kamer maar weet het niet zeker. Hij kan niet voor zichzelf zorgen. Als in een rusthuis komt regelmatig een verpleegster binnen om hem te wassen, aan te kleden, te helpen met eten en, belangrijk, medicijnen te geven. Ook andere personages duiken op in zijn kamer.

Meneer Blanco herinnert zich niets en moet verzorgd worden, maar kan wel nog wat rondstrompelen. In zijn kamer bevindt zich een bureau met stapels papieren. Hij leest erin maar raakt niet wijs uit de fragmenten die hem ter beschikking staan. Hij vraagt zich af wie al die mensen zijn waarover hij leest en wat alle flarden van avonturen te betekenen hebben. Ook moet hij een vervolg en een einde voor hun avonturen bedenken.

Ontvangst

Toen dit boek uitkwam, reageerden veel critici en lezers negatief of ontgoocheld. Zo schrijft Erwin Tommissen in een recensie voor Cutting Edge[1] dat de beklemmende sfeer die een zinnenprikkelend genot veroorzaakt veel meer aanwezig is in andere boeken van Auster dan in dit boek. Volgens hem is dit eveneens het geval met verrassende plotwendingen, die in dit boek ontbreken. En de intertekstualiteit, het opduiken van de nevenpersonages, vindt Tommissen wel een aardige kunstgreep, maar niet meer dan dat, want Auster slaagt er hier niet in om deze personages tot leven te wekken. Het had een echte meerwaarde kunnen opleveren om oude getrouwe personages met elkaar in contact te brengen, maar dat komt er niet echt van.

Tijdens een interview dat Paul Auster op 1 juni 2009 had met John Freeman,[2] destijds dienstdoend hoofdredacteur van het literaire tijdschrift Granta Magazine, legt Auster uit hoe dit komt. Haast een uur lang blikt hij in dit interview terug op zijn schrijversbestaan, en wanneer het onderwerp schrijversblok ter sprake komt, vertelt hij hoe het komt dat Op reis in het scriptorium niet hetzelfde niveau haalt als zijn vorige boeken:

“Gedurende mijn schrijversbestaan had ik meestal ideeën voor volgende boeken. Na The Brooklyn Follies, ongeveer vijf jaar geleden, had ik geen ideeën meer. Ik was leeg, en de laatste drie boeken die ik geschreven heb, zijn ontstaan uit een langdurig scheppingsproces tussen de verschillende boeken. Ik dacht dat het afgelopen was met mij, wist niet wat ik nog moest doen, ik was op de dool, werd depressief. Wanneer ik niet aan het werk ben, ben ik... elke dag neurotisch, weet je. Maar deze boeken zijn er nu, ik werk aan een nieuw, dus die zijn er. En toch, ik weet het niet, maar het voelt aan alsof we misschien allemaal op een of ander moment opdrogen. We proberen te bloeien en voor god te spelen, of iets dergelijks.”

Q526792 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Paul Auster, 'Op reis in het scriptorium', Cutting Edge, 7 november 2006, bespreking door Erwin Tommissen
  2. º Paul Auster: A Conversation With Granta, video van het interview van John Freeman met Paul Auster op FORA.tv. De aangehaalde passage komt uit item 19 van deze video: Dealing with Writer's Block.
rel=nofollow
rel=nofollow