Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Windei (miskraam)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een windei is een zwangerschap waarbij het embryo zich niet (verder) ontwikkelt. Dit resulteert in een miskraam.

Een geslaagde zwangerschap bestaat eigenlijk uit twee even belangrijke delen: aan de ene kant een vruchtzak, placenta en navelstreng, aan de andere kant een embryo (in de vruchtzak). Het embryo ontwikkelt zich bij een normale zwangerschap tot een baby. Bij een miskraam als gevolg van een windei is vaak alleen de vruchtzak aangelegd, zonder embryo. Een windei wordt ook wel ‘leeg ei’ of ‘blighted ovum’ genoemd. Simpel gezegd is het een eitje zonder embryo. Er is wel een placenta en een vruchtzak. (Iemand is dus wel écht zwanger, niet schijnzwanger.) Helaas is door een verkeerde deling van de cellen geen embryo ontstaan. De definitieve diagnose kan pas met zekerheid gesteld worden na de miskraam of na de curettage, na onderzoek op het vruchtzakje. Anderen vinden het woord 'windei' feitelijk onjuist: er was wel degelijk een embryo in aanleg, maar heel vroeg is er iets misgegaan. Het embryo komt dan niet tot ontwikkeling of groeit niet verder door een gestoorde aanleg.

Een windei wordt nogal eens ten onrechte verward met een molazwangerschap. Een mola is een woekering van placentaweefsel, waardoor de baarmoeder sterk is vergroot is en er veel zwangerschapshormoon wordt aangemaakt. Het placentaweefsel zwelt op tot een druiventros-achtige structuur met blaasjes. Bij een mola is in de regel geen embryo aanwezig, hoewel er mengvormen voorkomen. In het laatste geval is het embryo nooit levensvatbaar. In Nederland komt een mola voor bij 1 op de 2.000 vrouwen. In Azië, Afrika en Zuid-Amerika komt deze complicatie vaker voor dan in Noord-Amerika en Europa. Een molazwangerschap bevat alleen DNA van de vader. Een mola moet middels een zuigcurettage verwijderd worden. Daarna wordt gecontroleerd of de mola helemaal verdwijnt. Dat is het geval als het zwangerschapshormoon hCG niet meer aantoonbaar is. Vervolgens moet de vrouw nog een aantal maanden wachten met een nieuwe zwangerschap. Een enkele keer woekert een mola verder. Dan is behandeling met methotrexaat nodig (celgroeiremmend middel).