Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Trouwboekje

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Een trouwambtenaar tekent een trouwboekje
tijdens een trouwceremonie.

Een trouwboekje is een document dat een echtpaar van officiële instanties ontvangt bij het voltrekken van hun huwelijk.

Nederland

In Nederland ontvangt een echtpaar bij de bruiloft een trouwboekje van de burgerlijke stand. Het trouwboekje is niet gratis; er dient betaald te worden op het moment dat de ondertrouw geregeld wordt. Hoewel het een gangbaar gebruik is, is het niet verplicht zo'n trouwboekje aan te schaffen.

Het trouwboekje bevat een uittreksel uit de huwelijksakte, zoals in de afbeelding hiernaast is weergegeven. Verder is er, afhankelijk van de gemeente waar het boekje wordt afgegeven, ruimte voor kerkelijke aantekeningen en voor het registreren van kinderen van het echtpaar. Tevens bevat het boekje informatie over geboorteaangifte, overlijdensaangifte en uitleg over regelgeving omtrent geslachtsnamen. In Brabant en Limburg bevatte het trouwboekje ook aanwijzingen hoe een Rooms-Katholieke vrouw zou moeten handelen bij een miskraam. Het boekje is slechts een uittreksel, en is geen vervanger van de geboorte- of huwelijksakte.

Geschiedenis

Vanaf 1811 was het verplicht om van geboorten, huwelijk, echtscheiding, overlijden aangifte te doen bij de burgerlijke stand. Bij het huwelijk kreeg men aanvankelijk een geschreven huwelijksbewijs. In het derde kwart van de 19e eeuw begonnen gemeenten een trouwboekje af te geven. Dit werd een algemeen gebruik, maar het was niet wettelijk voorgeschreven.

Het trouwboekje hielp ervoor te zorgen dat namen foutloos werden opgeschreven in officiële documenten.

Trivia

Het uiterlijk van het trouwboekje kan per gemeente verschillen, en bruidsparen kunnen bij sommige gemeenten een keuze maken voor de kleur en het materiaal van het boekje op het moment dat ze in ondertrouw gaan.

België

In België is het gebruikelijk een trouwboekje te geven aan personen die in het huwelijk treden.

Frankrijk

In Frankrijk bestaat zoiets als een trouwboekje onder de naam livret de famille ("familieboekje"). Dit boekje kan ook worden afgegeven aan een ongehuwde ouder of ouders van een kind. De wijze van uitgifte en het uiterlijk van deze boekjes worden per decreet vastgesteld.

Duitsland

In Duitsland is een Familienstammbuch gangbaar. Dit is eigenlijk een mapje, waarin officiële afschriften van huwelijks- en geboorteakten worden bewaard.

In Duitsland werd het Familienstammbuch landelijk ingevoerd op 1 januari 1875, tezamen met de burgerlijke stand.

Zwitserland

In Zwitserland is het trouwboekje als officieel document in 2005 vervangen door een 'familiecertificaat'. Het verschil tussen het trouwboekje en het certificaat is, dat er in of op een familiecertificaat geen wijzigingen worden aangetekend. Bij wijzigingen in de gezinssamenstelling kan men een nieuw certificaat aanvragen met de gewijzigde gegevens.

Verenigd Koninkrijk

In het Verenigd Koninkrijk bestaat er geen administratief document als het trouwboekje. Overigens kennen veel Engelstalige landen in het geheel geen centrale registers van huwelijken en gezinnen.

Referenties

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Trouwboekje op Wikimedia Commons