Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Thuislezers

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De benaming thuislezers wordt gebruikt voor een (diverse) groep Nederlandse christenen die thuis preken leest en geen (of nauwelijks) kerkdiensten bezoekt. De groep telt vooral aanhang binnen de bevindelijk gereformeerden. Volgens een in 2012 gehouden onderzoek door het familieblad Terdege ligt het geschatte aantal mensen dat in de eigen woning godsdienstoefeningen houdt, tussen de 3000 en 6000.[1]

Volgens ditzelfde onderzoek zijn er tenminste acht typen thuislezers te onderscheiden. Een deel voelt zich niet meer thuis in de bevindelijk gereformeerde kerken, omdat daar de waarheid niet geheel verkondigd wordt. Zij grijpen terug op de zogenaamde oudvaders. Een tweede grote groep van circa 1000 personen zijn de volgelingen van Jan Pieter Paauwe, een predikant die buiten de Nederlandse Hervormde Kerk kwam te staan, ook wel Paauwianen genoemd.[2]

Een andere relatief grote groep zijn behoudend evangelische christenen. Volgens ingewijden gaat er om zeker 70 gezinnen. Drie kleinere groepen zijn reformatorische sympathisanten van de Engelse Strict Baptists (zij laten hun kinderen niet dopen en vallen zodoende buiten de reformatorische kerken in Nederland), volgelingen van ds. Rustige uit Hierden en thuislezende Messiaans-Joodse christenen. Tot slot zijn er reformatorische christenen die het gebruik van een vervoermiddel op zondagen afwijst (vooral buiten de bijbelgordel wordt het dan moeilijk om een kerk te bezoeken) en mensen die door traumatische ervaringen met predikanten of kerkenraden besloten thuis te lezen.

Door het boek Knielen op een bed violen van Jan Siebelink verkregen de thuislezers ook buiten bevindelijk gereformeerde kring enige bekend. De thuislezers worden in dit boek zeer karikaturaal neergezet.

De meeste kinderen van thuislezers bezoeken reformatorische of protestant-christelijke scholen. Er zijn echter ook thuislezers die hun kinderen uit principe zelf les geven.[3]

Externe link

  thuislezend.nl Contactwebsite voor jongeren van thuislezers

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º refdag.nl 31 januari 2012 „Thuislezers steeds diversere groep” (Kerkredactie)
  2. º refdag.nl 30 augustus 2001 Volgeling Valk: „Onze kinderen zijn ongedoopt gebleven” Door J. van 't Hul
  3. º refdag.nl 14 december 2007 „Gewetensbezwaar geen reden thuishouden kind” (Regioredactie)
rel=nofollow
rel=nofollow