Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stefan Ustvolsky

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Stefan Ustvolsky (Russisch: Стефан Уствольский, geboren in 1858 in de omgeving van Archangelsk, Rusland) vanaf ongeveer 1902 bekend als bishop Seraphim (bisschop Serafim), was een Russisch-orthodox priester, die ondanks zijn inofficiële status als bisschop een prominente rol ging spelen onder de Oost-Europese immigranten in Canada.

Leven

Over zijn vroege leven zijn weinig gegevens bekend. Na zijn theologische opleiding in Sint-Petersburg, werd hij orthodox priester. Zijn vrouw verliet hem voor een Pools kolonel, en in 1883 werd Ustvolsky uit het priesterambt gezet.

Hij trok naar de Berg Athos, waar hij door het afleggen van een monnikengelofte in 1901 terug werd toegelaten als geestelijke van de Russisch-Orthodoxe Kerk. Volgens eigen zeggen werd hij op Athos tot bisschop gewijd door de Russisch-orthodoxe patriarch op rust Anphim.

In 1903 kwam Ustvolsky naar de Verenigde Staten. Hetzelfde jaar trok hij naar Canada, waar zich een grote Oekraïense gemeenschap bevond zonder geestelijke leiding. Om de Oekraïners gerust te stellen, nam hij de naam Serafymska aan. De Oekraïners stroomden naar Ustvolsky’s kerk, omdat de kerkdiensten volgens de Russische liturgie voor hen herkenbaar waren.

Weldra stichtte Ustvolsky een Russische patriarchale orthodoxe kerk die volledig onafhankelijk stond van zowel de katholieke als de orthodoxe hiërarchie. In november 1904 begon hij met de bouw van de Tin Can Cathedral, opgetrokken uit hout en materiaal dat van een schroothoop werd gehaald. Het gebouw werd een curiosum in de geschiedenis van Manitoba.

Het vertrouwen in hem begon echter weldra af te brokkelen, zodat hij enkele jaren later naar Sint-Petersburg reisde om zich door de Russisch-orthodoxe heilige synode te laten erkennen en financiële steun te halen voor zijn kerkgemeenschap. Toen hij bij zijn terugkeer noch een erkende orthodoxe legitimatie kon voorleggen noch voor fondsen kon zorgen, viel de beweging uiteen.

In 1908 keerde hij voorgoed terug naar Rusland, waarna er opnieuw niets over hem bekend is.

Eind 1913 maakte het blad Ukrainian Voice melding van een gerucht dat hij in Brits Columbia bijbels verkocht aan spoorwegwerkers.

Invloed

Het succes van de beweging zorgde ervoor dat de Orthodoxe Kerk, de Katholieke Kerk en de Presbyteriaanse Kerk inspanningen gingen leveren om de Oekraïense gelovigen in Canada op te vangen.

In 1912 werd Nykyta Budka de eerste Oekraïense katholieke bisschop in Canada, en in 1918 werd de Oekraïens-Orthodoxe Kerk van Canada gevormd.

Zie ook

Bronnen en weblinks

Q6367862 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow