Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sheikh Khalid Hafiz
Sheikh Khalid Hafiz, (Kamal Khalid Sheikh Abdul Hafiz) ( Mubarakpur, 1 december 1938 - Wellington, 6 december 1999) was een Indiase imam die van 1982 tot 1999 de post bekleedde van hoogste godsdienstige adviseur van de Nieuw-Zeelandse islamitische minderheid.
Carrière
Sheikh Khalid Hafiz was de zoon van de Indiase Islamitische geleerde Qazi Athar Mubarakpuri. Sheikh Hafiz werd in Mubarakpur India geboren en groeide op tijdens de nadagen van Brits-Indië. In zijn jeugd was hij getuige van de deling van India en Pakistan in 1947. Hij volgde opleidingen aan de Ehyal ul Uloom in Mubarakpur en schoolde zich verder aan de Darul Uloom Deoband, alvorens vervolgstudies te doen in Fiqh (Islamitisch recht) aan de Islamitische Universiteit van Medina in Saoedi-Arabië (1962-1967). Na zijn afstuderen ging hij voor de islamitische missie te werken en werd hij 14 jaar als docent te Ghana gedetacheerd.
In 1981 benoemde het Saoedische liefdadigheidsinsituut Darul Ifta , op verzoek van de ‘International Muslim Association of New Zealand’, Sheik Hafiz tot imam van de islamitische gemeenschap te Wellington in Nieuw-Zeeland. Kort daarna werd hij aangesteld als geestelijk senior adviseur van de nieuw opgerichte nationale islamitische organisatie in Nieuw-Zeeland, de Federatie van Islamitische Verenigingen van Nieuw-Zeeland (FIANZ).
De imam
Als imam van de hoofdstad heeft Sheikh Khalid Hafiz een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van zowel de lokale stedelijke islamitische gemeenschap, als van de hele islamitische minderheid van Nieuw-Zeeland in de jaren 1980 en 1990. In tegenstelling tot de afwisselend gekozen leden van het Uitvoerend Comité van de Federatie van Islamitische Verenigingen (FIANZ), heeft Hafiz gedurende bijna twee decennia vrijwel al hun vergaderingen bijgewoond. Ook nam hij deel aan en organiseerde mede de eerste nationale Koran- reciteercompetities. De imam heeft de interreligieuze dialoog met lokale christenen en joden zowel aangemoedigd als er aan deelgenomen. Met volharding predikte hij verdraagzaamheid en toegenegenheid.
Sheikh Hafiz ging negen keer ter Hadj en sprak Engels, Arabisch en Urdu. Hij gaf belangrijke spirituele en religieuze leiding aan de groeiende islamitische gemeenschap, vooral in de gebieden zonder een full-time oelema, wat nogal wat bijkomend denkwerk en geduld vereiste. In juni 1996 vaardigde hij bij een belangrijke preek een verbod uit op Kava, dat moslims in Nieuw Zeeland gebruikten als bedwelmend middel. Dit verbod werd later in het hele land verspreid via publicatieborden in de moskeen.
Tijdens de oorlog in Irak in 1990 werd het Newtown Islamitisch Centre beklad met graffiti. De burgemeester van Wellington, Jim Belich, bood de lokale moslims in het openbaar excuses aan en riep op tot kalmte. Toen op 21 augustus Sheikh Hafiz aan journalisten de materiële schade liet zien, viel een opgewonden buurman, Craig Macfarlane, de bescheiden imam aan, beledigde Saddam Hussein van Irak en bedreigde zowel de imam als de lokale moslims met geweld. Het incident werd vastgelegd door een fotograaf van The New Zealand Herald en een televisie cameraman. Deze foto kwam in Nieuw-Zeeland symbool te staan voor de oorlog in Irak en werd vervolgens door tal van media verspreid. "Peacelink", het tijdschrift van de Nieuw-Zeelandse vredesbeweging, zette de foto in 1990 op de voorpagina van hun oktober aflevering.[1]
Overlijden
Khalid Sheikh Hafiz stierf op 61 jarige leeftijd in Rongotai, een voorstad van Wellington. De plaatselijke krant kenschetste hem in een overlijdensbericht als een imam zoals imams behoren te zijn, maar zoals nauwelijks te vinden zijn. Hij werd in het begraven te ‘Makara Cemetery’ in Karori, Wellington. Zijn begrafenis werd door ± 400 mensen bijgewoond. De impact van Sheikh Khalid’s had zich buiten Nieuw-Zeeland verbreid. Naar aanleiding van zijn dood ontvingen de moslims in Wellington tekenen van medeleven afkomstig van de 'Moslim Wereld Liga', de 'World Assembly of Muslim Youth' en van de moslims uit Fiji en Australië. Ook kwamen er condoleances uit Pakistan, Egypte, Jordanië, Saoedi-Arabië en de ambassades van Iran en Turkije in Wellington.[2]
Na zijn overlijden zag de Federatie van Islamitische Verenigingen van Nieuw-Zeeland (FIANZ) zich gedwongen deze ene man te vervangen door een heel oelema-bestuur. Zijn schoonzoon, Sheikh Mohammed Amir, heeft sindsdien de post van imam van Wellington bekleed.
Literatuur
- Bob Shaw, “An imam ‘as imams should be, but rarely are’ ” in The Evening Post (16 December 1999), page. 5.
- “NZ Muslims threatened over Gulf crisis” in The New Zealand Herald (22 August, 1990), page.1.
- “Peacelink” (October 1990), page. 1.
- Charles Mabbett, “Fasting and Feasting” in City Voice (2 March, 1995), page.4.
- Drury, Abdullah, Islam in New Zealand: The First Mosque (Christchurch, 2007) ISBN 978-0-473-12249-2
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties: