Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Roland Minnaert

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Roland Minnaert 1975.png
Roland Minnaert 1975

Roland Minnaert, (Antwerpen, 12 juli 1939), is een Vlaamse fotograaf en video realisator.

Biografie

Initieel studeerde Roland Minnaert voor ‘burgerlijk conducteur’ aan de universiteit Gent. Hij realiseerde verschillende wegenwerken en was één van de vier werfleiders bij de aanleg van de Kennedytunnel onder de Schelde. Zijn roeping situeert zich nochtans elders. Hij start in 1963 als autodidact fotograaf. Fotodecoratie wordt zijn eerste grote passie... hij realiseert “murals” tot 25 m2. Hij specialiseert zich verder in de industriële en publicitaire fotografie, maar zijn kunstenaarsziel stuwt hem eveneens naar het theater en de film. Hij wordt de ‘hoffotograaf’ van het Fakkelteater in Antwerpen, werkt ook al eens voor de KNS aldaar en voor het Mortselse Jeugdtoneel onder leiding van Ketty van de Poel. Hij is de set-fotograaf voor verschillende Belgische filmproducties. Halfweg de jaren 1960 wordt hij ook de fotograaf en van vele binnen- en buitenlandse kunstenaars en schrijvers. Hij wordt bevriend met internationale fotografen waaronder Lucien Clergue en Irina Ionesco en met choreograaf Maurice Béjart. Onder impuls van deze artistieke contacten gaat hij zich ook wagen aan kunstfotografie. Eind de jaren zeventig richt hij zich meer naar de audiovisuele sector en creëert multiscreen projecties waarbij tot 36 projectoren worden gebruikt. Dit vergt al uitgewerkte scenario’s en, vermits Roland Minnaert een goede pen heeft, zet hij zich aan ’t schrijven. Bovendien volgt hij les aan de filmschool van (Agfa-)Gevaert. Dit alles leidt in 1983 tot het maken van video-films. Sindsdien situeert hij zich als scenarist-realisator, bij voorkeur voor thematische programma’s rond ‘human intrest’. Gedurende 25 jaar maakt hij educatieve films voor de medische sector. Begin de 21 ste eeuw krijgt de foto-microbe hem weer volledig te pakken. Hij leert digitale technieken om foto’s te bewerken en realiseert een reeks erotisch-fantastieke prenten. Uit zijn eerste huwelijk heeft Roland Minnaert een zoon Joeri. Na een woelig sentimenteel leven ontmoet hij in 1997 Bea Vercruysse, psychotherapeute en opleidster van beroep. Ze huwen in 2009.

Als schrijver

Roland loopt zijn humaniora in het Koninklijk Atheneum te Antwerpen. Daar krijgt hij onder andere les van Aster Berkhof die hem de eerste liefde voor de Nederlandse letteren bijbrengt. Zijn vader Arthur - geboren Brusselaar - leidt hem dan weer binnen in de Franstalige litteratuur. Reeds rond de leeftijd van vijftien jaar verdiept hij zich in de teksten van Blaise Pascal en Jean de La Bruyère. Filosofie wordt zijn stokpaardje. Ook Franse dichters en filmmakers passioneren hem. Roland Minnaert schrijft niet enkel scenario’s voor medische films, hij verwerkt ook de symboliek van het labyrint tot een Europese filmprent… die evenwel, omwille van ‘te ambitieus en te duur’ nooit gerealiseerd wordt. Geboeid als hij is door de man-vrouw verhouding, schrijft hij bovendien twee toneelstukken rond dit thema. Minnaert vertelt ook graag. Sinds 2008 zet hij het verhaal van ‘De Vurige Jaren’ op papier; wat men zoal beleefde in de tweede helft van de twintigste eeuw. Het vormt een unieke getuigenis van een tijdperk en wordt al bewaard in het Letterenhuis in Antwerpen. In de jaren 1980 vertoeft Roland Minnaert regelmatig bij families in Algerije. Zo leert hij de moslim gemeenschap van dichtbij kennen. Hij schrijft er een uitzonderlijk, geïllustreerd document over: ‘In het Spoor van de Islam’.

Tentoonstellingen en prijzen

Als fotograaf exposeert Minnaert niet enkel in België, maar ook in Belgrado, Arles, Parijs, Fribourg, New York, Chicago. Als video realisator wordt hij lid van de WAMHF (World Association of Medical and Health Films). Hij wint verschillende prijzen op internationale festivals van de medische film.

Referenties

Bestand:Roland Minnaert 1989.png
Roland Minnaert 1989

Werken aangekocht door

  • Belgische Staat
  • Bibliothèque Nationale de Paris
  • Musée de Fribourg
  • Musée de la Photo à Chalon-sur-Saône
  • Penthouse (N.Y.)

Privaat-collecties: in België, Frankrijk, Zweden, Nederland, Zwitserland, Italië, U.S.A.

Reportages verschenen in: Exclusief, Libelle, Flair, Avenue, Le Figaro, Pourquoi pas?, Panorama, Echo de la Bourse, LABO Magazine, Le Nouveau Photocinéma, Omni (N.Y.), Penthouse (N.Y.), After Dark (N.Y.), Votre Beauté, Mode Avant-garde. The International Encyclopedia of Surrealism-(Bloomsbury Academic) Kunstuniversität Linz

Opnamen voor volgende kunstenaars: Giampaolo Amoruso, Karel Appel, Marcel Arnould, Miguel Berrocal, Ph. Bautens, Martin Bayens, Samuel Buri, Colette Bitker, Jos Bolle, Patrice Cadiou, Livia Canestraro, Francine Urbin Choffray, Sebastiaan Coppens, Raph Cleeremans, Lea De Caestecker, Annie De Bie, Rosita De Clercq, Walter De Buck, Erik Deforsse, Renée De Meester, Paul De Ryck, Jean-Pierre De Saedeleer, Roel D’Haese, Philippe Desomberg, Jan Dries, Etienne Elias, Felix Everaert, Foppiani, Julien Friedler, Frans Gentils, Ray Gilles, André Goezu, Joseph Henrion, Noëlle Koning, Roeland Kotsch, Jacques Lacomblez, Octave Landuyt, Guy Leclerq, Lut Lenoir, Pol Mara, Wilhem Mechnig, Frans Minnaert, Hubert Minnebo, Roland Monteyne, Monique Muylaert, Herman Muys, S. Onishi. Cel Overberghe, Rik Poot, Carlos Revilla, Simonne Richir, Yves Rhayé, Renée Rohr, Paul Snoek, Roger Somville, Charles Szymkowicz, Tapta, Koen Tinel, Camiel Van Breedam, Serge Vandercam, Maurits Van Saene, Joke Van Den Brandt, Frank-Ivo Van Damme, Paul Van Gijsegem, Paul Van Hoeydonck, Jef Van Tuerenhout, José Vermeersch, Rik Vermeersch, Roger Wittevrongel

Archief

Bestand:Roland Minnaert 2012.png
Roland Minnaert 2012

Roland Minnaert heeft een archief aangelegd met duizenden negatieven en digitale illustraties van voornamelijk Belgische kunstenaars en schrijvers. Hij bezit ook een uitgebreide reeks opnamen van toneel en kleinkunst theater. Bovendien heeft hij een collectie foto’s overgehouden aan enkele belangrijke reizen. Deze documenten zullen uiteindelijk belanden in het ‘Letterenhuis’ en in het ‘Felix Pakhuis’ in Antwerpen, waar ze dan ook kunnen opgevraagd worden.

Bondige thematische lijst

Hieronder volgt een reeks items gemaakt door Minnaert.

Kunst en letteren

  • Schilders
  • Beeldhouwers
  • Schrijvers
  • Toneel
  • Kleinkunst
  • Reizen:

New York 1971

  • Universiteit Lovanium - Kinshasa - begrafenis Kasavubu 1968, ’69
  • Algerije - leven bij families - jaren 1980
  • Sahara 1974
  • Tunesië 2003 - huwelijk - woestijntocht
  • Marokko - Marrakech - pistes - Valée du Draa -
  • India - Kumba Mhela 1980
  • Provence (uitgebreid)
  • Parijs - Cimetière Père Lachaise
  • Normandië - ‘The Beaches’
  • Andalousia (uitgebreid)
  • Kreta - Knossos - Santorini
  • Vlaanderen - Westhoek

Algemeen

  • Kathedralen, kerken en kerkhoven
  • Natuur - bloesems
  • Zeezichten

Kunstfotografie

  • Macro-opnamen
  • Naakt
  • Zwangere vrouwen
  • ‘Fleurs de Femmes’
  • Zw-w voor ‘Eerste Zomer van de Fotografie’ - Antwerpen 1986
  • Boek Béjart - Avignon 1968
  • Boek Yves Rhayé
  • Boek ‘Requiem voor een Liefde’
  • Boek ‘Androgyne’
  • Reeks ‘Schaamteloos’ in Photoshop
  • Boek ‘Triptagony’

Externe links

rel=nofollow