Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rector magnificus

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Rector magnificus (mv: rectores magnifici) of rector is de titel van de hoogleraar-directeur van een universiteit, lid van het college van bestuur. Hij of zij wordt meestal verkozen (in België) of geselecteerd (in Nederland) omdat hij of zij een geacht lid van het hoogleraarscorps is en de functie graag wil vervullen. De rector vervult voornamelijk administratieve en bestuurstaken aangezien voor wetenschappelijk onderzoek en doceren meestal niet veel tijd overblijft. Hij is de 'ambassadeur' van de universiteit naar buiten toe.

België

Aan de Katholieke Universiteit Leuven werd de benaming 'rector magnificus' gebruikt onder het ancien régime, hoewel soms ook gewoon 'rector' werd gezegd. Na de heroprichting van 1834 werd steeds een prelaat aan het hoofd van de universiteit geplaatst en die werd steeds rector magnificus genoemd. De laatste 'rector magnificus' van de Katholieke Universiteit Leuven was mgr. Albert Descamps (1962-1968).

De eerste 'rector' (zonder 'magnificus') van de uitsluitend Nederlandstalige Katholieke Universiteit Leuven was Pieter De Somer (1968-1985). Zijn collega, mgr. Edouard Massaux, (1920-2008) hoewel prelaat, werd ook gewoon 'rector' van de Université catholique de Louvain, net zoals zijn opvolgers. De titel is nu volledig in onbruik in België. Hij is nooit in gebruik geweest in de rijksuniversiteiten en evenmin in katholieke universitaire faculteiten (zoals de Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius in Antwerpen en de Facultés universitaires Notre-Dame-de-la-Paix), ook niet toen ze de status van volwaardige universiteit verwierven.

In België zijn de stemgerechtigden bij de verkiezing van een rector talrijker geworden (professoren, wetenschappelijk personeel, administratief personeel, vertegenwoordigers van de studenten).

Nederland

De rector magnificus wordt in Nederland benoemd door de Raad van toezicht. Promoties aan een universiteit vinden formeel op gezag van de rector magnificus plaats; oraties ter aanvaarding van leerstoelen worden in Nederland ook gericht aan de rector magnificus. De benaming rector magnificus blijft in Nederland bij universiteiten in gebruik, en een enkele hogeschool heeft haar in 2010 ingevoerd.[1] Onder Nederlandse rectores magnifici zijn Nobelprijswinnaars als Hendrik Lorentz, Frits Zernike, Heike Kamerlingh Onnes en Willem Einthoven te vinden. Tot ca. 1970 was aan Nederlandse universiteiten de rector magnificus vaak de primus inter pares. De oudste Nederlandse rector magnificus is Peter Tiara, die met een jaar onderbreking tussen 1575 en 1579 rector magnificus was van de Leidse universiteit.

Sinds 1898 komen de Nederlandse rectores magnifici bijeen in het Rectoren College. Het Rectoren College vormt daarmee een informele overlegstructuur tussen de Nederlandse universiteiten.

Zie ook

België

Nederland

Noot

  1. º NHTV, een hogeschool in Breda.
rel=nofollow