Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Post-rock
|
Portaal Rock |
Post-rock is rock die zich kenmerkt af te wijken van de traditionele structuren van de populaire muziek (bvb het strofe-refreinprincipe) en gericht is op grote dynamische verschillen en langdurige geluidsstructuren. Post-rock is vaak instrumentaal en heeft lang uitgerekte composities. Het kan gezien worden als een reactie tegen de grunge, stonerrock en nu-metal, weliswaar als indierock gepresenteerde alternatieve muziek, maar in werkelijkheid door de creatieve interventie van de grote platenmaatschappijen steeds meer vervlakt tot formulistische mainstream gitaarrock.
Het genre haalde inspiratie uit noise, shoegaze, ambient, mathrock, jazz en krautrock en hing net als de grondleggers van deze genres destijds ook een soortgelijke ethiek aan ten aanzien van de vrijheid van muziek componeren zonder aansturing van de platenmaatschappijen vanuit commercieel belang. Zoals met de meeste muziekgenres is het gebruik van de term post-rock vaag: het wordt gebruikt voor zowel de muziek van Mogwai als Yo La Tengo en omhelst naast de lo-fi zowat alle experimentele rockmuziek van de jaren 1990. Het woord 'Herfst' kan als metafoor worden beschouwd om de sfeer van deze muziek in zijn algemeenheid aan te duiden.
De grondleggers van de post-rock zijn de bands Slint en Talk Talk. Ook artiesten als Sonic Youth en Glenn Branca kunnen als bron worden beschouwd vanwege hun breed uitgesponnen, vaak instrumentale klankvelden.
Als reactie op het slome, introverte imago en karakter van zowel de post-rock als de lo-fi kwam rond de eeuwwisseling een radicale tegenbeweging in de vorm van een nieuwe golf Britse alternatieve punkbands met in de voorhoede Ikara Colt en vanuit New York ontstond met The Strokes, Yeah Yeah Yeahs, Liars, The Rapture de post-punk beweging.
Stijlkenmerken
- Lange composities
- Lange instrumentale stukken
- Veel getokkelde gitaarpartijen met veel aandacht voor dissonanten, consonanten en aanhoudende noten (drone (muziek))
- Zachte stukken afgewisseld met harde stukken
- Wall of sound door verschillende instrumentenlagen over elkaar heen
- Veelvuldig gebruik van effectapparatuur als reverb, delay, echo, tape echo, distortion
- Achter de kam spelen op Fender Jaguars en Jazzmasters, zie 3rd bridge-gitaar
- Trage drumpartijen met veel tegenaccenten en 6/8e ritmes.
- De muzikanten zingen zelf (geen losse zanger)
- Introspectieve teksten
- Weinig expressieve podiumpresentatie als tegenreactie tegen de macho-presentatie van de Grunge, Stonerrock en Nu-metal
- Geen solo's van individuele muzikanten
- Sombere toonaarden (veel mineur i.p.v. majeur toonladders)
Post-rockgroepen
Post-rockgroepen met een artikel op Wikipedia zijn:
 Zie de Categorie:Post-rock voor een overzicht van artikelen over postrockbands |
Post-rockfestivals
- Dunk!Festival (B): Official site
| Experimentele muziek |
|---|