Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Poker

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Voorbeelden van 'poker-hands'.

Poker is een groep kaartspelen die in casino's, thuis of op het internet om geld worden gespeeld. Poker valt onder de gokspelen.

De meest gespeelde vorm van poker is tegenwoordig Texas Hold 'em.

Spelverloop

Er bestaan vele verschillende soorten poker, maar ze hebben enkele overeenkomsten. Bij poker wint meestal de beste pokerhand, hoewel er varianten zijn waarbij de slechtst mogelijke hand wint. Bij het pokeren zet men in ("zetten" of "betten") op de kansen van de eigen "pokerhand" om de pot te winnen. De tegenstanders hebben de mogelijkheid om mee te gaan en de inzet te betalen ("zien" of "callen"), de inzet verder te verhogen (of "raisen") of de hand weg te gooien ("passen" of "folden"). Reeds gedane inzetten zijn onderdeel van de pot en kunnen niet teruggenomen worden. De winnaar van de pot is diegene die de beste pokerhand laat zien, of de laatste persoon die een bet deed en alle tegenstanders pasten. In dat geval hoeft de winnaar geen kaarten te tonen.

Een "pokerhand" wordt altijd gevormd uit de best mogelijke combinatie van 5 kaarten, ook al heeft men meer of minder kaarten in de hand. Hierbij is het mogelijk dat men alle vijf kaarten uit de hand gebruikt (o.a. 5 Card Draw), of dat men een of meerdere gemeenschapskaarten gebruikt (open kaarten die door alle spelers gebruikt kunnen worden), zoals bij Hold'em of Omaha. Ook is het mogelijk dat geen enkele kaart uit de hand wordt gebruikt en enkel de gemeenschapskaarten.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld dammen of schaken, is poker een spel van onvolledige informatie. Men weet niet wat de tegenstanders voor kaarten in de hand hebben. Men moet door ervaring, inzicht, "lezen" of "reads" (inzicht in de tegenstanders spelwijze of gedrag waardoor deze zijn kaarten "verraadt", ofwel een "tell") en kansberekening inschatten wat de beste handeling is. De beste manier van spelen wordt bereikt als de manier van spelen wordt benaderd die zou gelden als de kaarten van de tegenstander bekend zouden zijn.

Poker wordt meestal gespeeld met fiches die een geldwaarde (of toernooipunten) voorstellen, in het Engels en in het pokerjargon ook wel "chips" genoemd. Vanwege de populariteit in Amerika heeft poker ook in Nederland en België een hoofdzakelijk Engelstalig jargon. Voor de meeste pokertermen is wel een Nederlandse vertaling, maar hoofdzakelijk Engelse woorden worden gebruikt om pokeracties of -situaties uit te drukken.

Poker is een spel zonder officiële regels, slechts algemeen aanvaarde officieuze regels en etiquettevormen bestaan, die wereldwijd toegepast worden. Tijdens het poker is het mogelijk dat er door de dealer of speler(s) fouten worden gemaakt wat betreft de regels. Voor het afhandelen van de meest gemaakte fouten door dealers, zie dealerfouten.

Bluffen

Een bijzonder aspect aan het poker is het bluffen. Hiermee wordt bedoeld dat men de indruk geeft andere kaarten (betere of slechtere) te hebben dan men in werkelijkheid heeft om de tegenstander(s) te laten passen, met als bedoeling de inzetten (de pot) te winnen.

Als een speler relatief slechte kaarten heeft, dan kan hij in plaats van te passen zich zodanig proberen te gedragen dat het lijkt of hij goede kaarten heeft. Dat kan door in te zetten en/of andermans inzetten verder te verhogen, of zich op andere manier zodanig te gedragen alsof zijn hand zeer sterk is. Als de bluf slaagt passen de andere spelers, waardoor de bluffer de pot wint, zelfs zonder zijn/haar kaarten te laten zien.

Een bluf kan getoond worden om een imago ("table image") neer te zetten met als doel profijt later in het spel, in plaats van directe winst. Als de bluffende speler uiteindelijk wel een goede hand heeft en een grote pot heeft opgebouwd, is de tegenstander meer geneigd de inzet te betalen vanwege het imago van de speler.

De mechaniek van het bluffen is overgenomen in veel andere kaart- en bordspelen.

Vormen van poker

Er bestaan talloze soorten pokerspelen. Elke vorm van poker heeft zijn eigen karakteristieke mogelijkheden qua inzetten, bluffen en inzicht in de hand van de tegenstander. De meest gespeelde soorten horen thuis in één van drie groepen:

Draw poker
Alle spelers ontvangen vijf (zoals in 5 Card Draw) — of meer 'dichte' kaarten. Gedurende de pokerhand kunnen een of meerdere kaarten vervangen worden door kaarten uit het resterende stok kaarten.
Stud poker
De spelers ontvangen kaarten waarvan er een (of meer) open liggen en dus zichtbaar zijn voor de andere spelers. Er kunnen geen kaarten vervangen worden zoals bij draw poker. Bekende voorbeelden zijn Five Card Stud en Seven Card Stud.
Gemeenschapskaart-poker
Alle spelers ontvangen een of meer persoonlijke kaarten, waarna een of meer kaarten opengedraaid worden. Deze open kaarten fungeren als "gemeenschapskaarten" (community cards of 'the board'). Elke speler heeft de mogelijkheid om de kaarten in zijn hand te combineren met de open kaarten om de best mogelijke pokerhand (van vijf kaarten) te vormen. In het geval dat de beste vijf kaarten open liggen is het in enkele soorten poker mogelijk geen enkele kaart uit de hand te gebruiken: men spreekt dan van 'playing the board'. Twee populaire varianten van gemeenschapskaart-poker zijn Texas Hold'em en Omaha (Hold'em) die respectievelijk twee en vier handkaarten gebruiken plus een 'board' van vijf kaarten.

Een (onvolledige) lijst van pokervormen:

Varianten van poker waarbij niet tegen medespelers, maar tegen de bank (een casino) wordt gespeeld zijn:

Cash games versus toernooien

In een 'cash game' wordt rechtstreeks om geld gespeeld: elke inzet heeft een geldwaarde, al dan niet in de vorm van chips. Op elk moment kan door iedere speler met het spel gestopt worden en zijn of haar inleg omwisselen (uitcashen) naar geldwaarde, waarna een wachtende speler zich kan inkopen in het spel. Als een speler al zijn geld verloren heeft, heeft hij doorgaans de optie om zich opnieuw in te kopen (Engels: reload; in toernooivorm : rebuy). De hoogte van de inzetten tijdens het poker wordt met name bepaald door de limieten (blinde inzetten) van het desbetreffende pokerspel. De maximale inkoop in een cashgame bedraagt doorgaans honderd maal de grote blinde inzet, maar onderlinge afspraken voor hogere of lagere bedragen zijn mogelijk.

Als men poker in een toernooivorm speelt, wordt vooraf een vaste inleg betaald waarmee men een aantal toernooi-chips koopt. Tijdens het toernooi worden spelers geëlimineerd als zij hun fiches verloren hebben aan een andere speler; als voldoende eliminaties hebben plaats gevonden worden pokertafels opgeheven en spelers samengevoegd naar een volgende tafel, net zolang totdat een tafel overblijft. Die spelers spelen daarna door tot een speler het toernooi gewonnen heeft. Het doel voor een speler die meedoet aan een pokertoernooi is het voorkomen van eliminatie en het behalen van zodanige klassering dat men in de prijzen valt ('in the money'), wat meestal betekent dat men bij de laatste 10 tot 15% van de spelers moet eindigen. De chips in een pokertoernooi vertegenwoordigen geen directe geldwaarde (en kunnen dus niet naar geld worden gewisseld), maar kunnen pas omgezet worden in contanten zodra men uit het toernooi geëlimineerd is en een percentage van de totale inleg kan claimen (afhankelijk van de uitbetalingsstructuur van het pokertoernooi). De uitbetalingsstructuur van pokertoernooien is vrijwel altijd 'top heavy', wat inhoudt dat de geldbedragen relatief hoog zijn voor de best geklasseerde spelers en de uitbetaling 'afvlakt' voor de lager gekwalificeerde spelers.

In tegenstelling tot een cash game worden de (blinde) inzetten in een toernooi op geregelde tijden verhoogd volgens een vastgesteld schema, zodat de spelers gedwongen worden om risico's te nemen omdat anders geleidelijke eliminatie dreigt (door de blinds). Afhankelijk van de toernooi-opzet is het soms mogelijk om tijdens het toernooi zich één of meerder malen opnieuw in te kopen, door middel van een 'rebuy', waarbij men betaalt voor een nieuwe stapel fiches.

Limieten

Poker kent vele inzetvormen, die het inzetgedrag sterk beïnvloeden. De meest gangbare inzetvormen zijn:

  • Limit: de kleine en grote blinde inzet (small en big blind) staan vast, men mag de inzet maximaal verhogen met eenmaal de blinde inzet en ook weer her-verhogen met eenmaal de blinde inzet. Vaak mag men totaal driemaal een verhoging(raise) per biedronde doen. Na een of twee volgende biedrondes kan de inzet verdubbelen aan de hand van de pokersoort.
  • No Limit : men mag verhogen met minimaal de grote blinde (inzet), zonder een maximum inzet. De maximum inzet is alle chips die de speler voor zich heeft staan (all-in).
  • Spread limit: de maximale inzet bedraagt een aantal maal de grote inzet, waardoor deze pokervorm tussen limit en no limit komt te staan.
  • Pot limit: het inzetmaximum wordt bepaald aan de hand van de grootte van de pot. De blinde inzetten initiëren het spel, daarna moet de eerstvolgende verhoging minimaal de grote blinde inzetten als verhoging en maximaal de pot.
  • All-in: De speler zet al zijn chips/geld in op de hand. Indien een speler all-in gaat maar de gevraagde inzet niet kan betalen, kan hij maximaal een bedrag winnen gelijk aan de grootte van zijn (ontoereikende) hoeveelheid chips, per speler die meegaat. Als hij/zij de hand wint, gaat de resterende pot (side pot) naar de persoon met de op een na hoogste hand. Als de hand door de all-in-speler verloren wordt, gaat de hoofdpot (main pot) en de side pot naar de winnende hand. N.B.: Als meer dan een speler all-in gaat tijdens een hand is het mogelijk dat er meerdere sidepotten ontstaan.

Pokerhanden

In poker worden de volgende kaartcombinaties onderscheiden, geordend van minst naar meest waarschijnlijk, tegelijk ook van meest naar minst waardevol.

  • Royal flush: Vijf opeenvolgende kaarten van dezelfde soort, met de aas als hoogste kaart. Bijvoorbeeld: A♠ K♠ Q♠ J♠ 10♠.
  • Straight flush: Vijf opeenvolgende kaarten van dezelfde soort. Bijvoorbeeld: Q♦ J♦ 10♦ 9♦ 8♦
  • Four of a kind: Ook wel carré of quads genoemd, vier kaarten met dezelfde waarde. Bijvoorbeeld: 4♣ 4♦ 4♥ 4♠ 9♥
  • Full house: Drie kaarten van dezelfde waarde, gecombineerd met twee kaarten van een andere dezelfde waarde. Bijvoorbeeld: 8♣ 8♦ 8♠ K♥ K♠
  • Flush: Vijf willekeurige kaarten van dezelfde soort. Bijvoorbeeld: K♠ J♠ 8♠ 4♠ 3♠.
  • Straight: Straat. Vijf in waarde opeenvolgende kaarten van willekeurige soort. (De Aas kan hier gebruikt worden als hoger dan de Heer, of als één, dus lager dan de twee) Bijvoorbeeld: 5♦ 4♥ 3♠ 2♦ A♦
  • Three of a kind: Ook wel trips of set. Drie kaarten van dezelfde waarde. Bijvoorbeeld: 7♣ 7♥ 7♠ K♦ 2♠
  • Two pair: Twee paar, twee kaarten van gelijke waarde, gecombineerd met een paar kaarten van een andere gelijke waarde. Bijvoorbeeld: A♣ A♦ 8♥ 8♠ Q♠.
  • One pair: Een paar. Twee kaarten van dezelfde waarde. Bijvoorbeeld: 9♥ 9♠ A♣ J♠ 4♥
  • High card: Ook bekend als No pair of hoog. De hoogste kaart telt, waarbij de twee als laagste en aas als hoogste kaart geldt. In dit voorbeeld bestaat de hand uit "Ace high" oftewel "Aas Hoog". Bijvoorbeeld: A♦ 10♦ 9♠ 5♣ 4♣

Als meer dan een speler de pot bevechten en klaar zijn met bieden, worden de handen getoond (showdown). (In Hold'em) Om de pot in zo'n geval te winnen moet de speler de volledige hand laten zien, ondanks dat een gedeelte van de hand al genoeg is.

Hebben twee spelers dezelfde combinatie, dan wint de speler met de hoogste kaarten, en wel als volgt:

  • Als 2 of meer spelers slechts een high card hand hebben, telt de hoogste kaart. Is deze gelijk voor 2 of meer spelers, telt de op één na hoogste kaart.
  • Bij One pair wint het hoogste paar, is dit gelijk, dan worden de overige drie kaarten vergeleken zoals bij No pair.
  • Bij Two pair wint het hoogste paar, is dit gelijk dan wint het andere paar, is dit ook gelijk dan wint de vijfde kaart.
  • Bij Three of a kind en Full house wint het hoogste drietal, is dit gelijk dan wint het paar of de hoogste vierde of vijfde kaart.
  • Bij Flush, Straight en No pair wint de speler met de hoogste kaart. Is deze gelijk, dan wint de op een na hoogste kaart (ook wel 'Kicker' genoemd) enzovoort. Uitzondering: de aas in de straight 5 4 3 2 A geldt als laagste kaart en verliest dus van 6 5 4 3 2.
  • Bij four of a kind wint het hoogste viertal, is dit gelijk dan wint de vijfde kaart.

In het algemeen geldt de regel: de beste hand van vijf kaarten wint de pot.

Een gedeelde pot: Split Pot

Als na de laatste biedronde, twee of meer spelers precies dezelfde winnende combinatie hebben, dan spreekt men van een split pot: de inzet wordt onder de winnaars verdeeld. Het deel ondeelbare inzet wordt gegeven aan de winnende persoon die het dichtst links van de dealer zit, of in een dealerloos spel wordt het restant bij de inzet van de volgende ronde gevoegd. Ook als alle spelers een lagere combinatie hebben dan de kaarten op tafel wordt het een split pot. Op een Texas Hold'em tafel ligt na de laatste biedronde bijvoorbeeld: A♠ A♣ A♦ A♥ K♠ , de pot wordt nu hoe dan ook gedeeld door de spelers die nog in de hand zitten, aangezien de combinatie niet kan worden verbeterd door de individuele kaarten van de spelers.

Jokers ("wilde" kaarten): Five of a Kind

In sommige vormen van poker kan een joker voorkomen, waarmee een extra kaartcombinatie mogelijk wordt: Five of a kind, ook wel "poker" genoemd. Deze kaartcombinatie is dan de hoogste combinatie die mogelijk is, met A♠ A♥ A♦ A♣Joker als de hoogste five of a kind. Men kan ook afspreken dat een joker alleen gebruikt mag worden voor een kaart die men niet heeft en dan is 'Five of a kind' niet mogelijk. Een kaart die als joker fungeert wordt ook wel "wild" genoemd, zo zijn de tweeën "wild" bij "Deuces Wild". (Een twee wordt in poker vaak een "deuce" genoemd en een drie een "trey")

Kansen

Onderstaande tabel toont hoe groot de kans is op een bepaalde combinatie als er willekeurig vijf kaarten uit het spel worden getrokken. De kansen liggen anders als de spelers kaarten kunnen ruilen: ze zullen meestal kaarten van mindere waarde wegdoen, met als gevolg een extra kans op een gunstige combinatie.

combinatie kans zonder joker kans met joker[1]
Five of a kind niet mogelijk 0,000035%
Royal flush 0,00015% 0,000836%
Straight flush 0,0014% 0,006272%
Four of a kind 0,024% 0,29%
Full house 0,14% 0,15%
Flush 0,20% 0,27%
Straight 0,39% 0,72%
Three of a kind 2,1% 2,21%
Two pairs 4,8% 4,31%[2]
One pair 42% 42,34%
High card 50% 49,45%[3]

Geschiedenis

Over de precieze oorsprong van het pokerspel bestaat veel discussie. Voordat we hiermee beginnen werpen we eerst even een korte blik op de geschiedenis van kaartspelen in het algemeen.

China en Midden-oosten

Voor het jaar 1000 kenden de Chinezen al een kaartspel dat doet denken aan het hedendaagse domino. Zeer waarschijnlijk zijn de Chinezen dus de eerste die een spel ontwikkelden met papieren kaarten. Dit is de reden dat er mensen zijn die denken dat Marco Polo het kaart-concept heeft meegenomen naar het westen, maar dit lijkt zeer onwaarschijnlijk aangezien hij zijn reizen uitgebreid heeft gedocumenteerd en hier nergens in schrijft over een kaartspel.

In Perzië (het huidige Iran) werd honderden jaren geleden ook al een kaartspel gespeeld genaamd Âs Nas en in India speelde men ook al verscheidene kaartspelen. Er zijn theorieën die de oosterse kaartspelen als voorlopers van de latere Europese kaartspelen en poker aanwijzen. De sterke mate waarin een aantal spelconcepten overeenkomen versterken deze theorieën alleen maar. De kaarten waren verdeeld in verschillende kleuren (beter bekend als “suits”) en er werd met handsterktes gespeeld. Ook werd er door Perzië in de 17e en 18e eeuw veel met Frankrijk gehandeld. Het is dus zeer aannemelijk dat het Perzische spel zijn invloed heeft gehad op de Europese kaartspelen.

Europa

In Europa wordt er voor het eerst over een kaartspel geschreven in het jaar 1377 door de Zuid-Duitse monnik Johannes von Rheinfelden. Uit oude geschriften blijkt dat na dit jaartal plotseling overal in Europa kaartspelen opduiken. Manuscripten na 1377 staan vol met verwijzingen naar gokspellen met kaarten. Het is onduidelijk hoe deze kaartspelen precies zijn ontstaan, zoals hierboven al beschreven is er nooit bewijs gevonden voor oosterse invloeden op Europese kaartspelen voor de 17e eeuw.

Het eerste Europese kaartspel dat grote overeenkomsten met poker vertoont is het zogenaamde pochspiel dat in de 15e eeuw werd gespeeld in Duitsland. Het spel kende inzetrondes, handsterktes en bood de speler de kans om zijn handen te bluffen. In de 17e eeuw ontstaat in Frankrijk een spel genaamd poque dat direct lijkt af te stammen van het pochspiel. Niet alleen het pochspiel maar ook een Renaissance-spel genaamd primero en een ouder Frans kaartspel genaamd brelan staan aan de wieg van poque. Zoals al beschreven is het mogelijk dat er ook oosterse invloeden van toepassing zijn geweest op de ontwikkeling van het Franse kaartspel door de handel die in die tijd gedreven werd met Perzië.

De spellen die in die tijd in Europa ontstonden begonnen al behoorlijk veel kenmerken te vertonen van Poker zoals we het vandaag de dag kennen. Begin 18e eeuw ontstond er in Engeland een kaartspel genaamd brag. In dit spel deden de begrippen blinds, pot en flush hun intrede in de kaartwereld. Zodoende krijgt de geschiedenis van Poker steeds meer vorm.

Amerika

Vanaf het moment dat de Europeanen Amerika op grote schaal begonnen te koloniseren is de ontwikkeling van het pokerspel in een stroomversnelling geraakt. Het is zeker dat de Europeanen hun kaarten en daarmee ook hun kaartspelen meenamen naar Amerika en de Engelsen hadden daar uiteraard het grootste aandeel in. De verschillende brag spelen ontwikkelden zich en stonden vanwege het bluf aspect ook wel bekend als lying game.

In het begin van de 19e eeuw waren de brag spelen en de lying games zo populair geworden in de Verenigde Staten dat zelfs indianen-stammen zich met het spel bezig hielden. Vanuit New Orleans verspreidde het spel zich richting het westen. In het wilde westen kreeg het spel een goede kans om zich vestigen, het kaarten en het gokken paste goed bij de avonturistische types die naar het westen trokken. Er heersten relatief weinig regels ten opzichte van de meer conservatieve oostkust, die weer onderverdeeld was in een nog conservatiever zuiden en het noorden.

Vanaf 1830 kreeg het conservatieve zuiden meer vat op de cultuur in het westen en werd er hard opgetreden tegen gokken. Professionele gokkers werden uit steden gegooid en er zijn gevallen bekend waarbij gokkers gelyncht werden. De professionele gokkers mochten hun spellen niet meer op het vaste land spelen en zochten hun uitweg naar de zogenaamde riverboats op de Mississippi. Zware roulette wielen en ander casino materiaal waren niet zo geschikt om mee te nemen op de beroemde stoomboten en de gokkers gingen zich voornamelijk richten op kaartspelen die op de boten beter bekend stonden als de cheating games. In deze periode duikt ook voor het eerst het woord poker op in een geschrift van Jonathan H. Green. Hij doet in 1837 verslag van deze spelen en komt tot de conclusie dat er nog geen officiële naam voor bestaat en hij noemt het poker. Waar de naam vandaan komt is niet duidelijk, hoogst waarschijnlijk komt de naam van het Franse poque of het Duitse poche, maar het is ook mogelijk dat de naam afstamt van het werkwoord to poke, een term die gebruikt werd door dieven. Dit paste namelijk wel bij het ondergrondse karakter van het spel.

Tijdens de periode van de “riverboatgamblers” won het gokken weer aan populariteit en het profiteerde van het grote aantal mannen dat richting het westen kwam door de Californische goudkoorts (1848-1855). In dit nieuwe gebied schoten professionele gokhuizen als paddenstoelen uit de grond. In het begin was poker nog niet zo populair als andere gokspelen omdat je niet je volledige kapitaal in één keer kon inzetten zoals bij bijvoorbeeld Roulette. Maar na een tijdje vielen steeds meer spelers voor de charme van poker.

Bijna 100 jaar lang was het spel nog onderhevig aan allerlei soorten verandering, de draw werd toegevoegd en er werden community cards bedacht zodat het spel met meer spelers gespeeld kon worden. Veel veranderingen zijn overigens bedacht door professionele valsspelers die op deze manier nieuwe manieren hadden om onwetenden geld afhandig te maken. Vanaf 1920 was het spel zo ingeburgerd in de Amerikaanse cultuur dat ook vrouwen het spel begonnen te spelen. Het spel is vanaf zijn geboorte altijd al een spel geweest voor alle lagen van de bevolking en alle soorten bevolkingsgroepen. Dit paste uiteraard wel bij de Amerikaanse mentaliteit van een vrij land met mogelijkheden.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog en de oorlog in Vietnam hebben de Amerikanen het spel verder verspreid over de wereld en vandaag de dag is het het meest bekende en gespeelde kaartspel ter wereld.

Opkomst van Texas Hold'em

Vanaf het begin van de opkomst van poker is poker aan ontwikkeling en mode onderhevig geweest. Verschillende vormen poker volgden elkaar op als meest populaire vorm van die tijd. In de jaren '70 van de vorige eeuw werd het toernooi-poker steeds populairder, als tegenhanger van de standaard 'cash-game'. De pokervariant Texas Hold'em werd steeds meer de eerste keuze voor toernooien. Het gebruik van gemeenschapskaarten in Hold'em betekende een groter inzicht in de situatie aan tafel, waardoor speeltechnieken en tactieken konden worden uitgebreid. Dit in tegenstelling tot pokerspelen met een groter blufelement. Texas Hold 'em heeft de afgelopen jaren een enorme groei doorgemaakt, en is anno 2009 de bekendste en meest gespeelde vorm van poker. Het dankt zijn populariteit mede aan tv-shows waarbij een "hole cam" of "pocket cam" gebruikt werd, zoals bij de "World Poker Tour" en de "World Series of Poker". Het feit dat met deze camera's de kaarten van alle spelers voor het publiek zichtbaar werden, en daarmee ook het inzicht in de tactiek en speelwijze van de pokerspelers, betekende een enorme vooruitgang in kijkersaantallen. Het gevolg was een explosieve groei van het aantal pokerspelers in Amerika en kort daarna ook in de rest van de wereld. Poker was van een anoniem gokspel in één keer een tv-sport geworden, waarmee het ouderwetse 'rokerige kamertjes' imago in korte tijd verdween.

World Series of Poker

De World Series of Poker (WSOP) is een gerenommeerd pokertoernooi dat sinds 1968 jaarlijks wordt georganiseerd in Las Vegas. Van enkele tientallen deelnemers in de beginjaren is dit toernooi uitgegroeid tot het grootste en meest prestigieuze pokertoernooi ter wereld. In 2006 organiseerde de WSOP 45 pokertoernooien met verschillende inleg en opzet, met vele duizenden deelnemers in totaal. De inleg voor het 'hoofdprogramma (main event)' bedroeg $10.000 maar telde desondanks meer dan 8000 inschrijvingen. De hoofdprijs voor de winnaar kwam uit op $12 miljoen. Een overwinning in de WSOP heeft vele pokerspelers wereldberoemd gemaakt (zie de lijst van winnaars van de WSOP Main Event). De winst van Chris Moneymaker in 2003 waarmee hij $2.5 miljoen won (na internetkwalificatietoernooi van $39) spreekt tot de verbeelding. Sindsdien is het aantal deelnemers aan de WSOP sterk toegenomen: van 839 in 2003 naar 8773 in 2006, wat een navenante stijging van het prijzengeld voortbracht. Op 18 juni 2008 won Rob Hollink Nederlands eerste World Series of Poker bracelet, hij won het $10.000 limit championship toernooi, en daarmee $496.931,- prijzengeld.

Poker in Nederland

Net als in veel Europese landen is in Nederland sinds het begin van de 21ste eeuw een grote belangstelling voor poker ontstaan, met als gevolg een sterke groei in het aantal georganiseerde pokertoernooien en cashgames (buiten het Holland Casino om). Op scholen en universiteiten is poker met rap tempo een 'blijver' aan het worden.

Vanwege de 'poker-rage' is in Nederland recent een discussie ontstaan over of poker een kansspel al dan niet een behendigheidsspel zou zijn. Dit in verband met het staatsmonopolie van Holland Casino op de kansspelen en de legaliteit van door derden georganiseerde toernooien en internetpoker. De Hoge Raad heeft zich op het standpunt gesteld dat poker een kansspel is [4]. Het College Toezicht Kansspelen heeft geadviseerd om poker als bingo te behandelen [5] De Minister van Justitie heeft echter in 2007 het oordeel van de Hoge Raad bevestigd, ook verwijzend naar de meeste andere Europeese landen waar poker als kansspel gezien wordt[6].

Let wel: Poker is en blijft 'gokken', per definitie. Men zet in op kansen, men weet niet wat de uitkomst zal zijn. Echter, poker biedt, doordat men kansen kan berekenen en men tactiek kan aanpassen aan diverse situaties, als een van de weinige gokspelen een kans tot bekwaming (d.w.z. winstgevendheid op lange termijn). Het is in poker mogelijk 'goede' dan wel 'slechte' beslissingen (acties) te maken wat betreft de winstverwachting op de lange duur. Dit plaatst poker in feite binnen de groep van de "behendigheidsspelen" en buiten de groep van de pure "kansspelen".

Poker in België

Poker wordt in België nog steeds beschouwd als een gokspel pur sang. Pas sinds eind 2007 is het voor casino's ook toegestaan pokerspelen te organiseren. Daardoor kent België ook nog geen topspelers zoals dat in de omringende landen het geval is. De eerste Belgische WSOP bracelet winnaar is Davidi Kitai die in 2008 $244.546 opstreek toen hij het $2.000 Pot Limit Hold'Em toernooi won. België kent geen prestigieuze toernooien.

In België is het verboden om zelf gokspelen voor geld te organiseren of er zelfs aan deel te nemen. Aangezien online poker niet onder de Belgische wetgeving past, is er daarop een gedoogbeleid ontstaan en worden overgeschreven winsten zelfs beschouwd als belastbaar.[7]

Er wordt echter wel gespecificeerd dat de wet enkel toepasbaar is op spellen waar er om een inzet wordt gespeeld, tenzij die inzet binnen "maatschappelijk aanvaardbare normen" valt. Er wordt door de kansspelencommissie zelf €0,22 als inbreng en €6,20 als opbrengst voorgesteld als voorbeeld.

Zie ook

Referenties

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Poker op Wikimedia Commons

 
Kaartspel

Blackjack (kaartspel) - Barbuse - Bezique - Boer (kaartspel) -Boerenbridge (Chinees poepen) - Bonken - Bridge - Canasta - Crapette - Cribbage - Doerak - Duizenden - Eenendertigen - Eenentwintigen - Eenenvijftigen - Ezelen - Freecell - Hartenjagen - Heugen - Jokeren - Kingen - Klaverjassen - Liegen (kaartspel) - Manillen - Miezemauzen - Pandoeren - Patience (solitaire) - Pesten (kaartspel) - Poker - Presidenten - Rikken - Rummy - Schutjassen - Skat - Shithead - Toepen - Vechten - Whist - Wiezen - Wippen - Zenuwen - Zwartepieten - Zwartevrouwen - Zwikken