Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Parmenides (Plato)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel is een deel van de serie over:
De Dialogen van Plato
Vroege periode:
Apologie van SocratesCharmides
Protagoras - Euthyphro
IonCritoAlcibiades I
Hippias MajorHippias Minor
LachesLysisEuthydemus
Middenperiode:
CratylusGorgias
MenexenusMeno
Phaedo - Symposium
StaatPhaedrus
Late periode:
ParmenidesTheaetetus
TimaeusCritias
SofistStaatsman
PhilebusWetten
Betwiste geschriften:
ClitophoEpinomis
BrievenHipparchus
Minos - Theages
Alcibiades IIMinnaars
Niet geschreven:
Hermocrates - Ongeschreven leer

Plato's dialoog Parmenides bestaat uit een kritisch onderzoek van de theorie van de Vormen (ook Ideeënleer genoemd).

Deze metafysische en epistemologische leerstellingen werden in vorige dialogen, voornamelijk in de Phaedo, Politeia Boek II–X en Symposium, door het personage Socrates verdedigd. Volgens deze theorie is er een eeuwige, onveranderlijke, ondeelbare en niet-zintuiglijke vorm die overeenkomt met elk predicaat of elke eigenschap. Door op de een of andere wijze 'deel te nemen' aan deze Vormen verwerft het particuliere, tijdelijke fenomeen iets van het eeuwige van de Vorm en benadert meer de perfectie van die Vorm die als ideaal geldt. Op een gewoon niveau is een groot voorwerp groot doordat het 'deelneemt' aan de Vorm van Grootheid, en een voorwerp zal mooi zijn doordat het participeert in de Vorm van het Schone. In de dialoog Parmenides liggen deze doctrines onder vuur, alsof Plato de grenzen en de houdbaarheid van van zijn eigen theorie wil testen. Zo zullen de sprekers op zoek gaan naar innerlijke tegenstrijdigheden van de theorie van de Ideeën en ook hoe deze misschien kunnen worden vermeden.

Het eerste deel geeft een gesprek weer tussen Zeno en Socrates (127b - 130a), het tweede deel een gesprek tussen Parmenides en Socrates (130a - 135c) en het derde deel en gesprek tussen Parmenides en Aristoteles (136e - 166c).

 
rel=nofollow