Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Mongoolse talen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Mongoolse talen zijn een taalfamilie van ongeveer 15 relatief nauw verwante talen, voorkomend in Azië, vooral in Mongolië, in China, Rusland en gedeeltelijk in Afghanistan. De taalgroep heeft ongeveer 7,5 miljoen sprekers. De talen in deze groep onderscheiden zich niet erg in hun woordenschat, maar wel in de vormleer (morfologie) en syntaxis. Het eigen Mongoolse schrift is enkel nog gebruikelijk in Binnen-Mongolië in China. In andere landen wordt voor de geschreven Mongoolse talen een versie van het cyrillisch alfabet gebruikt.

Sommige taalwetenschappers leggen een verband met de Turkse en Toengoesische taalgroepen, maar dit wordt niet algemeen aanvaard.

De grootste talen in deze groep

Volgende Mongoolse talen hebben minstens 100.000 moedertaalsprekers:

taal aantal sprekers verspreid in
Mongools (mon) 5 tot 6 miljoen Mongolië (2,5 tot 3 miljoen hiervan: Chalcha-dialect),
China (Binnen-Mongolië)
Boerjatisch (bxr in Rusland en bxu in China) 450.000 Rusland, Mongolië, China
Oiratisch (xal) 350.000 Mongolië, China
Santa (Dongxiang) 250.000 China
Kalmuks (Kalmyk) (xal) 180.000 Rusland
Mangghuer 150.000 China
Dagurisch (Daur, Dahuren) 100.000 China
Ordos (Urdus) 100.000 China

De onderlinge verwantschap van deze talen staat vast, maar hoe de taalfamilie innerlijk gestructureerd is, staat onder discussie, vooral omdat de meeste talen in deze groep relatief sterk op elkaar lijken, waardoor de grens niet altijd duidelijk te trekken is. De gebruikelijke indeling in een West- en Oost-Mongoolse tak en een restcategorie met zogenaamde randtalen, is uitsluitend gebaseerd op het huidige verspreidingsgebied van de talen, en niet op de historische afstamming van de talen.