Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Michał Belina-Czechowski

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Michael Belina Czechowski, in het Pools Michał Belina-Czechowski, (geboren in Sieciechowice bij Krakau (Polen), 25 september 1818; overleden in Wenen (Oostenrijk), 25 februari 1876), was een voormalig Pools franciscaans priester en later de eerste inofficiële zendeling van de zevendedagsadventisten in Europa.

Leven

Michael Belina-Czechowski werd geboren in een Poolse adellijke familie. Toen hij 17 was, ging hij in het franciscaanse klooster van Stopnica. Op 25 juni 1843 legde hij in Warschau de kloostergeloften af en kreeg de kloosternaam „Broeder Cyprianus”. Hij was ontgoocheld door de morele misstanden in het klooster, zodat hij zich naar Rome begaf en in oktober 1844 een audiëntie kreeg bij paus Gregorius XVI. Czechowski was ook politiek actief: hij had zich ingezet voor de nationale autonomie van Polen, bijvoorbeeld met de Boerenvereniging van Peter Ściegiennego. Later zag hij zich daarom genoodzaakt te emigreren.

Hij was nog actief als kapelaan in de Poolse kolonie in Lancy, Zwitserland, tot hij in september 1850 het priesterschap verliet. Hij trouwde datzelfde jaar nog in Solothurn met Marie Virginie Delavouet, waarna hij als boekbinder in Brussel werkte.

In Londen kwam hij in contact met baptisten, die voor hem een kosteloze scheepsreis naar New York regelden. In 1852 werd hij een baptistisch evangelieprediker onder de Franstalige Canadezen in New York (Verenigde Staten). Hij werkte er met succes en werd tot pastor geordineerd.

In 1856 leerde hij adventisten kennen die de sabbat onderhielden toen hij James White en anderen hoorde spreken op een bijeenkomst in Perry’s Mills, New York. Hij sloot zich in 1857 op een camp meeting in Findlay, Ohio officieel bij hen aan. (Pas in 1863 werd het kerkgenootschap geregistreerd.) Na een aantal jaren als prediker in Quebec, Canada en in het Noord-Oosten van de Verenigde Staten, stelde hij in 1863 aan de generale conferentie van het pas geregistreerde kerkgenootschap voor, om hem als zendeling naar Europa te sturen, maar de general conference wees zijn voorstel af omdat zij hem als te nieuw in het geloof beschouwden, meenden dat hij niet goed kon omgaan met geld dat hem zou worden toevertrouwd, niet bereid was naar autoriteit te luisteren, en men hem te onstabiel vond.[1][2][3]

Maar Czechowski was vastberaden en wendde zich daarop tot de Advent Christian Church in Boston om van hen ondersteuning te vragen om als adventistisch zendeling naar Europa te kunnen gaan. Zij verklaarden zich akkoord met zijn voorstel. Hij reisde naar Europa met zijn echtgenote en een andere zendelinge, genaamd Annie E. Butler.[4][5]

Op 6 juni 1864 kwam hij met zijn gezin van zes personen aan in Londen. Hij reisde naar Italië, waar hij in de dalen van Piemont begon te prediken tot de Waldenzen. Omdat hij daar veel tegenstand kreeg, vestigde hij zich in het Franstalige deel van Zwitserland (Romandie). In drie jaar tijd kon hij er meerdere groepen van sabbatvierders vormen, de grootste groep in Tramelan in de omgeving van Biel. Hij doopte vele adventgelovigen, en zette er verschillende aan het werk als boekverkopers. Hij begon ook een eigen uitgeverij. De eerste bekeerlingen waren Jean-David Geymet (fabrieksarbeider en de eerste „colporteur”) en Catherine Revel.

Czechowski onderwees overal de leer van de zevendedagsadventisten, hoewel hij als zendeling van de Advent Christian Church niet langer met de zevendedagsadventisten verbonden was. Hij sprak niet over het nieuwe kerkgenootschap in de Verenigde Staten, maar in 1867 vond Albert Vuilleumier, die toen het groepje in Tramelan leidde, een exemplaar van het zevendedagsadventistische blad Review and Herald, dat Czechowski had laten liggen. Na Czechowski’s vertrek kon Vuilleumier het kantoor in de Verenigde Staten contacteren om bezoek te krijgen van een vertegenwoordiger, waarna later John Nevins Andrews als officiële zendeling naar Europa kwam.

In 1868 weigerde de Advent Christian Church om Czechowski nog langer te ondersteunen en tegen 1869 verschenen waarschuwingen over hem in The World's Crisis, het hoofdorgaan van de adventchristenen.

Nu hij zonder inkomsten zat, verliet hij Zwitserland en bracht de rest van zijn leven waarschijnlijk door in Zuid-Europa. Na het overlijden van zijn eerse echtgenote in 1870 trouwde hij met Wilhelmina Schirmer. Nadat hij ook in in Pest (Hongarije) en Pitesti (Roemenië) nog adventistische gemeenten gesticht had, overleed hij in 1876 in Wenen, Oostenrijk, volgens zijn overlijdensakte „aan uitputting”.

Hij werd begraven in een naamloos graf.

Ondanks de financiële moeilijkheden waarin hij actief was geweest, bleven in Zwitserland (bijvoorbeeld Tramelan) en Italië na zijn vertrek en zijn overlijden kleine zelfstandige adventistische gemeenten achter. De gemeenteleden begonnen met een adventistisch tijdschrift en namen contact op met de zevendedagsadventisten in Amerika. Dit leidde ertoe dat de kerkleiding hun concept van de adventistische zending of missie principieel ging herzien.

Literatuur

Bronnen

  • Schwarz, Richard W., Greenleaf, Floyd, Light Bearers: A History of the Seventh-day Adventist Church. Pacific Press, Nampa, ID, 2000
  • Knight, George R., A Brief History of Seventh-day Adventism. Review and Herald, Hagerstown, MD, 1999
  • Land, Gary, Historical Dictionary of the Seventh-day Adventists. Scarecrow Press, 2005

Verwijzingen

  1. º Schwarz (2000), 138.
  2. º Knight (1999), 82.
  3. º Land (2005), 76.
  4. º Schwarz (2000), 138-9.
  5. º Knight (1999), 82.

Weblinks

rel=nofollow