Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Margareta Hudig-Frey

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Emma Josefine Margaretha Hudig-Frey (Zürich, 24 januari 1894 – ca. 1981[1]) was een Zwitsers-Nederlandse kunsthistoricus, dichter en schrijver van enige historische studies.

Hudig-Frey werd in 1894 geboren als dochter van Emil Frey en Josephine Frey. Ze promoveerde 25 jaar later, in 1919, aan de Universiteit van Berlijn op een proefschrift over de oudste illustraties in het werk van Hendrik van Veldeke, een eerste volkstalige schrijver van de Lage Landen uit de 12e eeuw. Deze waren in de de eerste helft der dertiende eeuw in Zuid-Duitsland vervaardigd, en waren in een Berlijnse miniatuurhandschrift overgeleverd.[2]

In 1920 trouwde Hudig-Frey met Ferrand Whaley Hudig getrouwd (1883-1937), Buitengewoon hoogleraar in de kunstgeschiedenis. Ze werkte verder als zijn assistent tot zijn dood in 1937. Nadien publiceerde ze verschillende historische studies, onder andere over Alessandro Manzoni, Julie Mijnssen, en Elena Bonzanigo Hoppeler (1897-1971), en enkele dichtbundels. Het laatste werk Abschied Gedichte werd in 1981 uitgegeven.

Publicaties, een selectie

  • Die älteste Illustration der Eneide des Heinrich von Veldeke, Strassburg : Heitz, 1921.
  • Ein Spiel von der Seele. Heitz, 1937.
  • Die Botschaft von Inayat Khan, met Louis Hoyack, Komm. Bollmann AG., 1948.
  • Lieder und Gesichte, Francke, 1949.
  • Manzoni: Dichter, Denker, Patriot, Bern: Francke, 1958.
  • Wandel und Wende: Gedichte, 1965.
  • Locarno: Kleiner Kunst-und Reiseführer. Ed. Casagrande, 1972.
  • Elena Bonzanigo nel ricordo di Margherita Hudig-Frey, 1975.
  • Abschied Gedichte, 1981.
Artikelen, een selectie
  • Hudig-Frey, M. "Overzicht der Litteratuur betreffende Nederlandsche Kunst." Oud Holland–Journal for Art of the Low Countries 52.1 (1935): 208-208.
  • Hudig-Frey, M. "Het werk van Julie Mendlik-Mijnssen" in Elsevier 2, 1937.


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Adolph Goldschmidt, e.a. Lebenserinnerungen, 1989, p. 221 stelde: "Frau Dr. Margareta Hudig-Frey lebte noch 1980 in Locarno und gab uns dort ausführliche Berichte..."
  2. º L.J. Rogier. Henric van Veldeken, "Inleiding tot den dichter en zijn werk met bloemlezing." 1931. p. 61
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Margareta Hudig-Frey op Wikimedia Commons.

rel=nofollow