Make-up

Make-up (spreek uit: meek-up) (soms ook decoratieve cosmetica genoemd) zijn verschillende middelen die al uit de tijd van Cleopatra stammen en die worden gebruikt om er mooier uit te zien. Het gebruik is wijd verspreid, vooral onder vrouwen in westerse landen. Ook op het toneel gebruikt men make-up (schmink), in de kunst van de grime om iemand om te toveren tot bijvoorbeeld een toverkol, maar ook om het effect van het felle licht tegen te gaan.

Geschiedenis

Oudheid

Make-up wordt voor het eerst vermeld in de geschriften in de tijd van het oude Egypte alwaar men nog gebruik maakte van henna, gele en rode oker, kopersulfaat, grafiet,malachiet en andere puur natuurlijke producten vermengd met olie en/of water om de substantie aan te kunnen brengen op het gelaat (en soms ook andere lichaamsdelen). Bekend is dat Griekse vrouwen kersensap op hun lippen smeerden, met de werking van een lippenstift. Ook in China wist men een vorm van make-up te gebruiken, de concubines van de keizer gebruikten krijt, kalk en cyanide om hun gezicht onnatuurlijk wit te kleuren.

Middeleeuwen

In de Middeleeuwen tijdens het ontstaan van de alchemie is men gaan experimenteren met chemische middelen of elementen die werden gewonnen uit de natuur door middel van de alchemie. Vaak kende men (terecht of onterecht) allerlei geneeskrachtige functies toe aan vaak vrij simpele producten. Een bekend voorbeeld zijn de "gezichtscrèmes" die toentertijd niets meer waren dan ingedikte oliën.

Achttiende en negentiende eeuw

In de 18e eeuw in de zogenaamde pruikentijd, gebruikten vrouwen en mannen van adel of daaromtrent make-up, vooral witte poeder en rouge. Een bleek gezicht was namelijk een teken dat iemand niet vaak buiten kwam, dus geen zware arbeid hoefde te verrichten en daarom wel van goede komaf moest zijn. Daarentegen werden vrouwen uit lagere sociale klasse vaak als een prostituee gezien wanneer zij make-up droegen.

Rond dezelfde tijd in Japan droegen geisha's lippenstift van vermalen saffloer-bloemblaadjes. Ook werden hiermee de wenkbrauwen en de ooghoeken gedaan. Staafjes van bintsuke-wax, een zachtere versie van de haarwax die sumoworstelaars gebruiken, werden door de geisha's gebruikt als basismake-up. Witte pasta en poeder kleurden het gezicht, rouge omcirkelde de ogen en definieerde de neus meer.

In de negentiende eeuw verklaarde Koningin Victoria dat make-up onbeleefd is. Men zag het als een vulgair iets, dat alleen werd gebruikt door prostituees en acteurs.

Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw maakte make-up echter een ware revolutie door. Door het gebruik van natuurlijke producten als plantenextracten en (chemische) kleurstoffen kon men producten maken die toepasbaar zijn op bijna elk lichaamsdeel.

Twintigste eeuw

In de Tweede Wereldoorlog werd make-up in het westen algemeen geaccepteerd, behalve in Nazi-Duitsland waar het officieel niet was toegestaan. Nu wordt make-up steeds moderner

Functies en toepassingen

Moderne make-up kent meerdere functies en toepassingen. In het algemeen simuleert het de jeugdigheid, gezondheid en, tot op een bepaalde hoogte camoufleert het vermoeidheidsverschijnselen. Belangrijke technieken hiervoor zijn het verhullen (verbergen van (lelijke) in het oog vallende oneffenheden) en het accentueren (het naar voren brengen van gelaatstrekken) van plekken in vooral het gezicht. Daarnaast wordt het in meer en mindere mate als seksueel aantrekkelijk ervaren, echter niet door iedereen, onder andere afhankelijk van de cultuur en subcultuur. Make-up is tevens sterk onderhevig aan het heersende modebeeld.

Make-up wordt door visagisten gebruikt op het toneel, de televisie en in de film. De belangrijkste reden hiervoor is om de effecten van het felle licht tegen te gaan, vooral door het gebruik van poeder. Deze zorgt er voor dat de huid er niet glimmend meer uit ziet. De menselijke huid is namelijk van nature vettig en reflecteert licht. Daarnaast wordt hier ook de grime ingezet om de kunst van de visuele transformatie uit te voeren.

Niet alle producten worden voor elke toepassing en functie gebruikt.

Vormen

Make-up is verkrijgbaar in veel vormen. Deze zijn in de loop van de geschiedenis in vele varianten op de markt verschenen. De belangrijkste vormen zijn:

• Voor het hele gezicht:
  • Poeder
• voor de wangen:
  • Rouge
  • Blush
  • Bronzer
• Voor de lippen:
  • Lippenstift
  • Lipgloss
  • Lippotlood
  • Lipliner
• Voor de ogen:
  • Mascara
  • Eyeliner en oogpotlood
  • Oogschaduw
  • Kohl
  • Wenkbrauwpotlood
• Voor de handen en nagels:
  • Nagellak
  • Henna
  • air brush
• Voor oneffenheden in het gezicht:
  • coverstick
  • foundation

Productie, ontwikkeling en dierproeven

De make-upindustrie wordt gedomineerd door een klein aantal multinationals, die allemaal zijn ontstaan in de twintigste eeuw. Enkele bekende merken zijn Rimmel London, L'Oréal, Max Factor, Estée Lauder, Revlon,Goldenrose, Maybelline, Lancôme en Mac.

Uiteraard staat ook op dit gebied de ontwikkeling niet stil. Voor het ontwikkelen van make-up wordt gebruikgemaakt van allerlei grondstoffen. Deze grondstoffen kunnen zowel natuurlijk als van chemische samenstelling zijn. Al deze producten moeten aan zeer hoge eisen voldoen, en werden dan ook niet zelden getest door middel van dierproeven.

In Nederland en België is het al geruime tijd verboden om dierproeven uit te voeren met cosmetica omdat er voldoende alternatieven zijn, maar in o.a. Frankrijk is het in enkele gevallen nog wel toegestaan. Ook cosmetica die buiten de EU gemaakt zijn kunnen op dieren zijn getest. Omdat vooral de grotere merken steeds nieuwe producten bedenken, vinden er hier nog steeds de meeste dierproeven plaats. Vooral kleinere merken maken daarom vrijwel geen gebruik van dierproeven. Daarnaast komen steeds meer speciale dierproefvrije merken.

Betekenis

Het woord make up is oorspronkelijk Engels en betekent in het Nederlands opmaken.