Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lijst van begraafplaatsen in Haarlem

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De gemeente Haarlem kent een vijftal begraafplaatsen, waarvan drie door de gemeente worden beheerd.

Geschiedenis

De stad Haarlem is rond 1200 ontstaan op een zandrug van de duinen die hier ooit waren gelegen. De eerste vermelding van een kerkhof of Begraafplaats is het Oude Kerkhof achter de Grote of St.-Bavokerk in de binnenstad van Haarlem.

Ook de Botermarkt was ooit in gebruik als begraafplaats hier lag het Gasthuiskerkhof of St. Gangolfskerkhof van het Oude of St. Gangolfsgasthuis.[1]

In 1828 werd de Algemene Begraafplaats Kleverlaan ontworpen door de landschapsarchitect Jan David Zocher. Deze begraafplaats ligt langs de Rijksstraatweg en de Kleverlaan.

Verdronken Kerkhof

De voormalige gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude besloot op 24 oktober 1872 een stuk grond in de Zuiderpolder, toen behorend tot deze gemeente, te kopen om hier een begraafplaats in te richten. Elke gemeente diende tenminste een algemene begraafplaats te hebben. Echter huurde de gemeente al een gedeelte van de begraafplaats bij de Hervormde kerk in Spaarndam. Echter wilde de gemeente beschikken over een eigen begraafplaats met zeggenschap. In 1873 werd een houten lijkenhuisje gebouwd en werd er nog een extra stuk grond gekocht. Hierdoor kon de begraafplaats worden opgedeeld in klassen. Op 1 januari 1875 werd de begraafplaats geopend en op 2 januari 1875 werd de eerste dode begraven: Johannes van Wetteren.[2]

Het kerkhof werd niet veel gebruikt, zo werden er soms maar enkele doden per jaar begraven. En kwam het ook voor dat er jaren waren waarin er helemaal geen doden werden begraven. De begraafplaats stond bekend als een kerkhof waar alleen mensen lagen die niet in gewijde grond begraven mochten worden. Dit waren bijvoorbeeld mensen die waren omgekomen door zelfdoding, maar ook mensen die door de gemeente werden begraven, wanneer er bijvoorbeeld geen geld was voor een begrafenis. De begraafplaats was een geheimzinnig plaats, waardoor er ook spookverhalen in de ronde gingen. In de volksmond stond het bekend als 'het verdronken kerkhof'.[2]

De laatste begrafenis op de begraafplaats vond plaats op 6 mei 1938. Door ernstige verwaarlozing tijdens de Tweede Wereldoorlog deden burgemeesters en wethouders het verzoek om de begrafenis te sluiten. Per Koninklijk Besluit van 3 maart 1947 werd dit toegestaan. Op de plaats waar het kerkhof gelegen heeft aan de rand van de Haarlemse buurt Zuiderpolder, ligt een waterpartij. Er is niks meer terug te vinden wat wijst op het bestaan van het verdronken kerkhof.[2]

Joodse Begraafplaats

Sinds 1877 ligt er een Joodse Begraafplaats langs de Amsterdamsevaart in Haarlem-Oost aan de rand van Parkwijk.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º G.H. Kurtz en J.J. Temminck, De straat waarin wij wonen. Alle Haarlemse straatnamen verklaard. Haarlem, 1999². ISBN 9060974549
  2. 2,0 2,1 2,2 (nl) Robert van Vuuren. Het grafboek van het verdronken kerkhof - Noord-Hollands Archief. noord-hollandsarchief.nl Geraadpleegd op 2020-09-25
rel=nofollow
rel=nofollow