Joseph Wauters (politicus)

Joseph Wauters was een Belgisch politicus. Hij werd geboren te Roost-Krenwik (Rosoux-Crenwick) op 8 november 1875 en overleed in Ukkel op 30 juni 1929.

Joseph Wauters doctoreerde in de fysica en chemie aan de Universiteit van Luik, werd er professor en leidde de laboratoria. Later werd zijn belangstelling gewekt voor de levensomstandigheden van de arbeiders. In 1895 richtte hij het eerste genootschap Secours Mutuel op, een anti-tering-dispensarium.

Als lid van de socialistische partij werd hij op 33-jarige verkozen als jongste lid van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Van 1908 tot 1912 en van 1914 tot 1929 was hij volksvertegenwoordiger. Hij werd minister van nijverheid en arbeid (1918-1921), en daarna van en van nijverheid, arbeid en sociale voorzorg (1925-1927). In 1910 werd hij directeur van het socialistisch dagblad Le Peuple.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog voerde hij spionage-activiteiten uit voor het Belgische en het Noord-Franse leger; hiervoor werd hij in 1919 in Frankrijk benoemd tot officier in het Légion d'honneur. In de eerste naoorlogse regering vaardigde hij als minister van nijverheid, arbeid en ravitaillering onder meer een aantal wetten uit in verband met vrouwen- en kinderarbeid.

Belangrijk was zijn verwezenlijking van de wet op het ouderdomspensioen en de wet op de achturen-werkdag, die op 14 juni 1921 werd gestemd. Hiervoor kreeg hij de steun en gelukwensen van koning Albert I.

Er werd voor hem een monument opgericht in Waremme. Talrijke pleinen en straten dragen zijn naam, zoals de rue Joseph Wauters of Joseph Wautersstraat in Antwerpen, Verviers, Dampremy, Forchies-la-Marche, Engis, of ook scholen, zoals in Ville-en-Hesbaye, Schaarbeek, Falisolle, Vivegnis, Famillereux, Frameries, Wanze, de avenue Joseph Wauters in Tilff-Esneux, een pleintje in Ronse, een van de hoofdstraten in Waremme, enz.