Joe Jackson

Joe Jackson
Afbeelding gewenst
Algemene informatie
Volledige naam	David Ian Jackson
Geboren	11 augustus 1954
Geboorteplaats	Burton upon Trent
Land	Engeland
Werk
Jaren actief	1970-heden
Genre(s)	punkrock, ska, new wave, smooth jazz, jazz, klassiek
Beroep	singer-songwriter, musicus, auteur
Instrument(en)	piano, keyboard, orgel, saxofoon, mondharmonica, melodica, synthesizer, accordeon, vibrafoon
Label(s)	A&M Records Sony Music Entertainment
Officiële website (en) Allmusic-profiel

Joe Jackson (geboren als David Ian Jackson in Burton upon Trent, 11 augustus 1954) is een Brits muzikant.

Biografie

Jackson begon op jonge leeftijd viool te spelen, maar stapte al snel over naar de piano. Vanaf zijn 16e deed hij regelmatig optredens in bars en hij kreeg een studiebeurs voor de Koninklijke Muziekacademie in Londen.

Maar het vooruitzicht om een serieuze componist te worden trok hem niet aan en hij stapte de popwereld in met zijn band Arms and Legs. De band viel na twee niet succesvolle singles uit elkaar. Hierna speelde hij een tijd in theaters en nam een aantal demo's op. In 1978 kreeg hij een contract bij A&M Records.

Vrijwel onmiddellijk wordt het album Look Sharp! opgenomen en in 1979 uitgebracht. Vlak erna volgen de albums I'm the man en Beat Crazy in 1980. De Joe Jackson band was erg succesvol en toerde veel. Maar ook deze band viel uit elkaar en Joe deed een stap terug uit de wereld van pop en rock en nam een album vol oude jazz en swingnummers op.

Nadat hij verhuisde naar New York speelde hij met de gedachte om een "popalbum" te maken zonder het gebruik van een gitaar. Iedereen verklaarde hem voor gek. Voordien was de gitaar hét instrument van de pop/rock. Zijn album Night and Day is een groot succes (1982). Het gaat over het leven in New York (later zal hij dit nogmaals doen met Night and Day 2). Het album geeft een goed beeld van de diverse muziekstijlen uit de multiculturele samenleving van de Big Apple.

Steeds meer probeert Joe Jackson meer de klassieke en symfonische kant op te gaan. Symphony No. 1 is een poging van Jackson om een instrumentaal album te maken. Eerder probeerde hij dit al met het klassieke album Will Power. Dit werd geen succes. Ook combineerde hij al eerder klassiek met lichte muziek als met de albums Night Music (1994) en Heaven and Hell (1999). De laatste leek het meest gewaardeerd door het publiek. Symphony No. 1 werd bekroond met een Grammy Award voor Best Pop Instrumental Album. Het was onder andere zo geslaagd doordat beroemde musici als gitarist Steve Vai eraan meewerkten. Vai werkte aan dit album mee omdat Jackson een gitaarsolo had geschreven welke niet uitvoerbaar leek te zijn. Het was voor Vai een uitdaging om deze compositie toch uit te voeren. Jackson zelf speelt geen gitaar en heeft eigenlijk ook helemaal niets met het instrument, getuige ook zijn uitspraak voor het album Night and Day "Hoezo kun je geen "popalbum maken zonder het gebruik van een gitaar" natuurlijk kan dat".

Joe Jackson slaagde er met Symphony No. 1 ook in vier stukken een geheel te laten vormen. Het album heeft wel de klassieke vorm van vier delen, maar toch onderscheidt deze symfonie zich van andere symfonieën door de uitvoering. Zoals Jackson zelf in de liner notes zegt: "on the eve of the 21st century, a piece which was symphonic in structure surely didn't have to be written for a 19th-century orchestra to qualify as a symphony."

In 2003 komt de Jackson-band na jaren weer bijeen en neemt de cd Volume 4 op (het is het vierde album van de Joe Jackson band in deze formatie), gevolgd door een wereldwijde tour. Het album Afterlife ontstaat tijdens deze tour. Van het album Afterlife zijn in Nederland twee versies op de markt, de internationale versie, maar ook een op de Nederlandse markt gerichte versie, waaraan een groot deel van het concert gegeven in de Heineken Music Hall op 30 mei 2003 is toegevoegd.

Tot grote ergernis van Jackson is het leeuwendeel van zijn omvangrijke catalogus niet meer verkrijgbaar. We spreken hier over het deel dat hij heeft opgenomen voor A&M. Gekocht door PolyGram en later in handen gekomen van Universal. Met name deze maatschappij heeft een vloed van "verzamelalbums / Greatest Hits" uitgebracht inclusief nummers die Jackson nooit op cd wilde hebben. Zoals bijvoorbeeld The harder they come, een nummer van Jimmy Cliff. Het album Mike's Murder is wel op lp (1983) verschenen, echter nooit officieel op cd. Bij een speciaal voor V&D gemaakte compilatie zit dit album er als "bonus cd" bij.

In 2005 heeft Jackson een serie concerten gegeven in de Verenigde Staten en Europa, waaronder een tweetal in het nieuwe Carré in Amsterdam. Samen met strijkkwartet Ethel en de zanger/producer/componist Todd Rundgren. Ieder van de deelnemers speelde een eigen set, waarna men gezamenlijk terugkwam voor een toegift. Nieuw in deze reeks optredens was derhalve dat Joe Jackson een soloset speelde. Tijdens deze optredens speelde hij onder meer een nieuw, nog niet eerder uitgebracht nummer, Citizen Sane genoemd.

In 2006 is vervolgens een nieuwe reeks concerten gestart onder de naam Joe Jackson Trio, waarbij Jackson samen met zijn oude maten Graham Maby en Dave Houghton opnieuw door de VS en Europa is gaan toeren. In het voorjaar van 2007 deed het trio een aantal kleine zalen in Nederland aan.

Het eerder genoemde Citizen Sane (maar nu in Trio-format) en een aantal andere nieuwe nummers werden tijdens deze tour gespeeld. Ook het oudere, nog ongepubliceerde Drunk Song, dat Jackson in 1999 al eens had gespeeld tijdens de "Just For The Hell Of It" sessies, beleefde tijdens deze tournee een revival. Jackson is in het najaar van 2007 met het trio de studio ingegaan voor de opname van een nieuwe cd, Rain, die begin 2008 uitkwam.

Hoewel Jackson vaak zelfverzekerd en rustig overkomt is hij toch vaak onzeker en verlegen en weet hij vaak niet of het publiek werkelijk zo enthousiast is. Ook gaat het verhaal dat Jackson een concert (of zelfs meerdere concerten) heeft afgebroken omdat het publiek niet stil genoeg was.

In 2012 verschijnt de cd The Duke, waarop Jackson nummers van Duke Ellington interpreteert. Deze uitgave wordt gevolgd door een Europese tournee, waarbij "The Bigger Band" (met Regina Carter) drie keer in Nederland zal spelen In 2015 verschijnt een compleet nieuw album. Fast Forward geheten. Opgebouwd 4 songs in 4 verschillende steden. Respectievelijk New York. Amsterdam, Berlijn en New Orleans.

Hij heeft zich in het verleden gemengd in het anti-rook-debat, als tegenstander van het verbod op roken.

Discografie

Jaar	Titel	Label
1979	Look Sharp!	A&M
1979	I'm the Man	A&M
1980	Beat Crazy	A&M
1981	Jumpin' Jive	A&M
1982	Night and Day	A&M
1983	Mike's Murder	A&M
1984	Body & Soul	A&M
1986	Big World	A&M
1987	Will Power	A&M
1988	Live 1980/86	A&M
1988	Tucker	A&M
1989	Blaze of Glory	A&M
1990	Steppin'Out	A&M
1991	Laughter & Lust	Virgin
1994	Night Music	Virgin
1997	Heaven and Hell	Sony
1999	Symphony No. 1	Sony
2000	Summer in the City: Live in New York	Sony
2000	Night and Day II	Sony
2001	The Best of Joe Jackson	Universal
2002	Two rainy nights	Great Big Island
2003	Volume 4	Rykodisc
2004	Afterlife	Rykodisc
2008	Rain	Rykodisc
2012	The Duke	Razor & Tie
2015	Fast Forward	Sharp Practice Productions

Hitlijsten

Albums

Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Look sharp!	1978	05-05-1979	36	7
I'm the man	1979	03-11-1979	33	7
Beat crazy	1980	25-10-1980	16	7	als Joe Jackson Band
Night and day	1982	10-07-1982	2	44
Mike's murder	1983	17-09-1983	16	10	Soundtrack
Body & soul	1984	31-03-1984	2	29
Big world	1986	05-04-1986	2	23	Livealbum
Will power	1987	09-05-1987	22	8
Live 1980/86	1988	07-05-1988	5	28	Livealbum
Tucker	1988	03-09-1988	82	3
Blaze of glory	1989	29-04-1989	8	18
Stepping out - The Best of Joe Jackson	1990	22-09-1990	14	6	Verzamelalbum
Laughter & lust	1991	11-05-1991	15	9
Night music	1994	15-10-1994	64	3
Night and day II	2000	18-11-2000	65	8
Volume 4	2003	22-03-2003	27	11	als Joe Jackson Band
Afterlife	2004	08-05-2004	87	1	als Joe Jackson Band
Rain	25-01-2008	02-02-2008	12	9
Collected	2010	09-10-2010	48	1	Verzamelalbum
The duke	2012	30-06-2012	21	1*

Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Volume 4	2003	29-03-2003	34	1	als Joe Jackson Band
Rain	2008	02-02-2008	20	7
The duke	2012	30-06-2012	88	1*

Singles

Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Is she really going out with him	1979	14-04-1979	tip9	-	#46 in de Single Top 100
It's different for girls	1980	09-02-1980	tip6	-
The harder they come	1980	16-08-1980	35	5	als Joe Jackson Band / #34 in de Single Top 100
Real men	1982	24-07-1982	15	7	#17 in de Single Top 100
Steppin' out	1982	13-11-1982	tip12	-
Happy ending	1984	12-05-1984	34	4	met Elaine Caswell / #19 in de Single Top 100
Left of center	1986	03-05-1986	tip7	-	met Suzanne Vega
Is she really going out with him (Live)	1988	13-08-1988	3	9	#5 in de Single Top 100
(He's a) Shape in a drape	1989	18-03-1989	29	3	#35 in de Single Top 100
Nineteen forever	1989	03-06-1989	27	3	#44 in de Single Top 100
Stranger than fiction	1991	-			#71 in de Single Top 100
Stranger than you	2001	-			#91 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18
Be my number two	-	548	566	521	515	435	482	530	678	524	555	584	764	467	503	557	556	710	602
Happy ending (met Elaine Caswell)	-	-	-	-	-	-	-	-	1663	-	-	1788	-	1780	1959	1900	1918	-	-
Is she really going out with him	492	351	407	391	191	285	398	324	514	345	391	366	487	474	468	439	505	553	588
Real men	-	356	419	397	247	378	554	604	788	512	593	653	681	605	592	597	591	700	703
Slow song	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1965	1671
Steppin' out	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1687	-	1760	1330	1350	1404	1470	1795	1901

Externe links

• http://www.joejackson.com/
• http://www.jj-archive.net/