Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henk de Graaf

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Henk de Graaf (Spakenburg, 1949) is een Nederlandse klarinettist, dirigent, componist, pianist, organist en radiopresentator.

Biografie

Opleiding

De Graaf begon in het plaatselijke harmonieorkest (Bunschoten-Spakenburg), nadat de eerste muzieklessen door zijn opa en oom waren gegeven. Omdat het orkest werd omgebouwd naar een fanfare speelde hij een tijdje sopraansaxofoon, maar koos uiteindelijk voor de klarinet. Hij kreeg aan de muziekschool te Amersfoort met directeur Jan van Vlijmen zijn klarinetlessen van Jan Ruggenberg. Van Vlijmen gaf hem solfège en muziektheorie. Verbonden aan de muziekschool lieten ze hem ook wel spelen in het orkest van de Amersfoortse Orkest Vereniging en het Amersfoorts Jeugdorkest.

Hij bleek een dusdanig talent voor muziek te hebben, speciaal op klarinet, dat op advies van de school, na een drie jarige opleiding aan het gymnasium, de studie werd afgebroken. Hierna won hij namens het Corderius College een muzikale interscholaire wedstrijd tussen zes middelbare scholen in Amersfoort door het derde klarinetconcert van Stamitz uit het hoofd te spelen. In 1965 ging De Graaf studeren aan het Conservatorium van Utrecht.

Onder inspiratie van Bram de Wilde (Concertgebouworkest) en Benny Goodman kreeg hij lessen van Jos d’Hondt, soloklarinettist bij Radio Filharmonisch Orkest. Na die studie tussen 1965 tot 1973,die hij afsloot met de Prix d' Excellence voor een internationale jury, studeerde hij nog enige tijd bij een klarinettist van het orkest van de West Deutsche Rundfunk in Keulen. Al gedurende zijn studie nam hij plaats in het orkest waarin zijn leraar speelde (RFO), dat regelmatig concerteerde in het Concertgebouw.

Latere carrière

In 1970 werd hij aangenomen als es klarinettist en 2e klarinet waarna 1975 de aanstelling volgde tot soloklarinettist van het Rotterdams Philharmonisch Orkest en Rotterdams Philharmonisch Blazers Ensemble, een functie die hij meerdere jaren zou uitoefenen. Hij trok met dat orkest de gehele wereld over onder aanvoering van internationale dirigenten. Hij maakte ook deel uit van het Nederlands Blazers Ensemble en Solistes Européens Luxembourg.

Hij gaf zelf jaren les aan het Rotterdams Conservatorium/Codarts en Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Hij nam diverse compact discs op met uitvoeringen van bekende klarinetconcerten uit het repertoire, maar ook kamermuziek waarin de klarinet een prominente plaats in neemt. Binnen die opnamen bevinden zich opnamen met pianisten als Daniel Wayenberg en Klaas Jan Mulder.

De Graaf is dirigent van het Kamer Orkest te Soest en het Symfonisch Blazers Collectief Nederland en is frequent te beluisteren op radiozenders in Nederland en België, gespecialiseerd in klassieke muziek. Ook is hij met regelmaat te zien in tv opnamen op Stingray Classica. Hij schreef voorts enkele werken voor hafabra- en symfonieorkesten, ook composities voor orgel onder pseudoniem Henry le Comte bij Klavarscribo. Een aantal werd uitgegeven door Golden River Music in Belgie. Hij speelt ook wel pijporgel in de kerk in Bunschoten.

In 2019 publiceerde hij Henk de Graaf, Ambassadeur van de klarinet onder de paraplu van Stingray Classica/Brava.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow