Han Langeler

Jan Willem Langeler (Batavia, 1 december 1922 - Den Haag, 21 juli 2011) was Engelandvaarder. Hij werd Han genoemd. Langeler kwam in 1935 naar Nederland om naar de HBS te gaan en woonde bij een oom en tante. Hij studeerde daarna Indologie.

Oorlogsjaren

Toen de oorlog uitbrak was Langeler 17 jaar. In 1943 besloot hij naar Engeland te vluchten. Met de fiets bereikte hij Parijs, waar hij valse papieren regelde. Daarna zette hij zijn tocht voort. Twee keer werd hij door Duitsers aangehouden, zoals bij Col de Portet-d'Aspet^[1], maar telkens wist hij te ontsnappen. Hij bereikte Spanje en reisde door naar Tunesië. Daar vond hij een Brits marineschip dat hem naar Engeland bracht. Hij was te ziek en uitgeput om daar nog wat nuttigs te doen.

Na de oorlog

Aan zijn studie Indologie had hij na de oorlog niets meer, dus besloot Langeler psychologie te gaan studeren aan de Universiteit van Leiden. Daarna ging hij terug naar Java, maar het was daar te gevaarlijk om er te blijven. Terug in Nederland ging hij werken bij de Rijks Psychologische Dienst. Hij bleef daar tot hij met pensioen ging. Na het overlijden van zijn eerste echtgenote hertrouwde hij in 1971 met grafologe Fenny Witteveen, zij gingen in de Ypersestraat in Den Haag wonen.

Later zou hij het Verzetsherdenkingskruis ontvangen.^[2]