Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gerrit Kouwenaar

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow
Bestand:Panamalaan, Amsterdam.JPG
Gedicht Gerrit Kouwenaar; vormgeving Kees Nieuwenhuijzen. Panamalaan, Amsterdam.

Gerrit Kouwenaar (Amsterdam, 9 augustus 1923 – aldaar, 4 september 2014) was een Nederlands dichter, prozaschrijver, vertaler en journalist. Hij maakte deel uit van de Vijftigers.

Biografie

Kouwenaar debuteerde in de Tweede Wereldoorlog met een aantal clandestiene uitgaven, waaronder Vroege voorjaarsdag, en met bijdragen in illegale bladen als Parade der Profeten. Hij kreeg daarvoor een half jaar gevangenisstraf. Van 1945 tot 1950 was hij kunstredacteur van dagblad De Waarheid, toen de grootste krant van Nederland. Daarna was hij freelancer voor Vrij Nederland en redacteur van het literaire blad Podium. Later recenseerde hij beeldende kunst voor Het Vrije Volk en werd redacteur van het toonaangevende culturele tijdschrift De Gids.

Hij was ook verbonden aan het tijdschrift Reflex en kwam in contact met de Experimentele Groep in Holland en later met het experimentele, internationale kunstenaarsgezelschap Cobra. In 1949 publiceerde hij samen met de Cobra-schilder Constant Goede morgen haan, een combinatie van gedichten en tekeningen (Peinture-mots). Was hij aanvankelijk nog vooral een sociaal en politiek bewogen experimentele dichter, later was zijn werk meer gericht op het taalgebruik in de poëzie. Kouwenaar streefde naar poëzie die autonoom is en voor zichzelf spreekt. Hij maakte ook talrijke vertalingen van toneelstukken, onder meer van Brecht, Dürrenmatt, Hochhuth, Weiss, Kroetz, Sartre, Tennessee Williams, Stoppard, Osborne en Pinter.

De schilder en dichter David Kouwenaar (1921-2011) was een oudere broer van hem.

Kouwenaar overleed op 91-jarige leeftijd en werd begraven op Zorgvlied.[1]

Prijzen

Bibliografie

  • 1941 - Vroege voorjaarsdag
  • 1946 - Uren en sigaretten (twee novellen)
  • 1949 - Goede morgen haan (gedichten met tekeningen van Constant Nieuwenhuijs)
  • 1950 - Negentien-nu (roman)
  • 1951 - Ik was geen soldaat (roman)
  • 1953 - Achter een woord (gedichten)
  • 1955 - Vijf 5-tigers (bloemlezing)
  • 1956 - Hand o.a. (gedichten)
  • 1956 - Val, bom (proza) (herziene versie in 1963)
  • 1957 - De ondoordringbare landkaart
  • 1958 - Het gebruik van woorden
  • 1960 - De stem op de 3e etage (gedichten)
  • 1960 - Gedichten 1960 (gedichten)
  • 1961 - Weg verdwenen (gedichten)
  • 1962 - Zonder kleuren (gedichten)
  • 1962 - Zonder namen (gedichten) (herziene versie in 1965)
  • 1964 - Sinaia (gedichten)
  • 1964 - St. Helena komt later
  • 1965 - Autopsie/anoniem (gedichten)
  • 1969 - Honderd gedichten (gedichten)
  • 1971 - Data/decors (gedichten)
  • 1974 - Landschappen en andere gebeurtenissen (gedichten)
  • 1978 - Volledig volmaakte oneetbare perzik (gedichten)
  • 1982 - Gedichten 1948-1978 (gedichten)
  • 1982 - Het blindst van de vlek
  • 1987 - Het ogenblik: terwijl
  • 1989 - Een eter in het najaar (Een keuze uit eigen werk)
  • 1991 - Een geur van verbrande veren
  • 1993 - Er is geen elders waar het anders is
  • 1996 - De tijd staat open
  • 1998 - Een glas om te breken
  • 1998 - Helder maar grijzer
  • 2002 - Totaal witte kamer
  • 2005 - Het bezit van een ruïne
  • 2008 - Vallende stilte (een keuze uit eigen werk)

Literatuur

  • Franssen, Gaston (2008). Gerrit Kouwenaar en de politiek van het lezen. Vantilt, Nijmegen. ISBN 978-907-750-393-5. Ook versch. als proefschrift Utrecht. Over de ontvangst van zijn werk.
  • Sötemann, A.L. (1998). Verzen als leeftocht: over Gerrit Kouwenaar. Historische Uitgeverij, Groningen. ISBN 90-6554-374-0.
  • Kusters, Wiel (1986). De killer: over poëzie en poëtica van Gerrit Kouwenaar. Querido, Amsterdam. ISBN 90-214-7210-4 en ISBN 90-214-7209-0 (geb.). Ook verschenen als proefschrift (Utrecht, 1986).

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Gerrit Kouwenaar op Wikimedia Commons.

rel=nofollow