Gebruiker:O/Mobiel Cultureel Erfgoed

Meestal wordt cultureel erfgoed vertaald als historische bebouwde en gebouwde omgeving. Woonhuizen, paleizen en industriële gebouwen vormen een belangrijk deel van ons cultureel erfgoed. Maar er is ook mobiel cultureel erfgoed! Vaak wordt vergeten dat de mobiliteit nu maar ook in het verleden een voorwaarde was voor het ontwikkelen van steden, bedrijvigheid en vooral voor de handel. Gelukkig is door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed onderkend, dat mobiel erfgoed ook een belangrijke bron van ontwikkeling is geweest en dat deze sector het verdient om behouden te worden. Denk aan schepen, treinen, trams en bussen, brandweerauto's vliegtuigen, ambulances en natuurlijk ook automobielen. Beleid dient verder te worden ontwikkeld maar het begin is gemaakt!

Jammer genoeg zijn er weinig fondsen die het mogelijk maken om dit cultureel erfgoed te restaureren en te conserveren. Met name via particuliere bijdragen wordt het mobiel erfgoed in stand gehouden met behulp van heel veel vrijwilligers die het belangrijk vinden om dit deel van de geschiedenis te bewaren. Er is echter tot nu toe weinig aandacht voor integrale collectievorming en presentatie van dat erfgoed. Er zijn mooie voorbeelden in de haven van Rotterdam, de automusea en het Spoorwegmuseum. Maar de sectorale verbrokkeling is groot door gebrek aan samenwerking en het beperkte stimulerende beleid van overheden en cultuurfondsen. de Stichting Veteraan Autobussen bezit zo'n 70 historische bussen die allemaal in Nederland hebben gereden. Met behulp van veel vrijwilligers wordt het onderhoud en de restauratie van voertuigen mogelijk gemaakt, maar niet op het ambitieniveau waar de stichting voor wil gaan. Met name financiële en fysieke middelen (stalling en restauratieruimten) ontbreken waardoor de collectie veelal een stoffig bestaan moet leiden in schamele onderkomens. Daarom presenteert de Stichting Veteraan Autobussen zich voornamelijk als rijdend museum met de slogan "Erfgoed dat verbindt". De bus is immers voor velen een verbindende factor geweest; met school, met sportactiviteiten, met het werk en voor familiebezoek en recreatie. Wie herinnert zich niet een ritje naar het strand met de bus of tram van de NZH naar Noordwijk of Scheveningen? En wie kent niet het zeer omvangrijke werknemersvervoer destijds in Brabant en Limburg voor de fabrieken van Philips en DAf en voor de mijnen in Zuid-Limburg?. Het geluid van de motoren, de geur van dieselolie en het afroepen van de haltes staan bij velen in het geheugen gegrift. Mobiel erfgoed heeft Nederland mobiel gemaakt en verdient dus de aandacht die het verdient, namelijk meer beleid en meer vraag naar een ritje met een bus of tram naar leuke bestemmingen. Sta stil bij en beweeg met mobiel erfgoed!