Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:O/Burgemeester Hendrickxstraat te Swalmen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Burgemeester Hendrickxstraat te Swalmen

Voor zover bekend hebben er nooit zo veel „prachtige eerbogen met toepasselijke opschriften getooid" in Swalmen gestaan als op woensdag 28 september 1881 bij gelegenheid van de plechtige installatie van burgemeester Pieter Jan Hendrik Hendrickx. Het waren er niet minder dan 26. „Daverende vreugdeschoten, wapperende vlaggen, slingerend erelof . . ." ,Vier zijner broeders, op schimmels gezeten, waren aangewezen den feestheld aan het station te Roermond te verwelkomen . . ." „Er was groote algemeene enthousiaste deelneming aan dit schoone feest", (Maas- en Roerbode dd. 1 oktober 1881). Burgemeester Hendrickx, geboren te Swalmen op 9 oktober 1839, was heerboer op Syperhof. Nog pas enkele maanden in functie neemt de raad op zijn voorstel een voor de gemeente gewichtig besluit: het aanbrengen van straatverlichting. Deze ontbrak tot nog toe in Swalmen geheel „met alle gevaren daarvan bij duisternis en donkere avonden gedurende den wintertijd, bij het voeren van rijtuigen en karren. Mede tot het houden eener behoorlijke politie" werd besloten acht straatlantaarns aan te schaffen. Van enkele is bekend waar zij geplaatst zijn; een op de hoek Schoolstraat-Rijksweg, een bij de Kerkbrug en een aan de Veldpoort. Tot opsteker van deze petroleumlantaarns werd benoemd veldwachter Alexander Dingelstad, alias „Bao (bode) Sander". (Honorarium: f 10,– per jaar) . In oktober 1882 werd „Theresia Heijer, Vrouw van Jacob Geraedts" als eerste leerkracht in dat vak, benoemd tot onderwijzeres in de nuttige handwerken aan de lagere school. Deze school, die in de zeventiger jaren door zijn ambtsvoorganger Tobben aan de Schoolstraat was gesticht, bleek, door toeneming van het aantal leerlingen, al spoedig te klein te zijn. Door uitbreiding en doelmatiger indeling van de lokalen werd dit probleem opgelost (1884). Toen – in 1884 – de hiervoor verschuldigde aannemingssom ( f 3220,—) betaald moest worden, bleek er nog slechts een bedrag van f 10,321 /2 in de gemeentekas te zijn, zodat de gemeenteraad zich gedwongen zag „eenige aan de gemeente toebehoorende eigendommen in het openbaar te veilen" (raadsbesluit d.d. 17 juli 1884). Ook eind 1886 bleek weer de noodzaak tot uitbreiding van de school (met een 5e lokaal). In december 1886 nam de raad het principebesluit daartoe. In de jaren 1887, 1888 en 1889 stond deze kwestie regelmatig op de agenda van de raadsvergaderingen, waarbij telkens besloten werd tot uitstel „van de onderhavige zaak . . . wegens gebrek aan de vereischte geldmiddelen". Uitstel werd afstel, want een 5e lokaal is in de „oude school" aan de Schoolstraat nooit tot stand gekomen. Tot slot nog enkele gegevens betreffende de ambtsperiode van burgemeester Hendrickx, weliswaar van minder gewicht echter toch het vermelden waard. In augustus 1882 werd de politieverordening gewijzigd in die zin dat voortaan de honden niet alleen 's nachts maar ook overdag van de straat gehouden moesten worden „gedurende de zoogenaamde hondsdagen, zijnde van 20 Juli t/m 27 Augustus". Reeds lange tijd was de St. Lambertuskerk „te klein in evenredigheid tot de bevolking". Geld voor uitbreiding of nieuwbouw was er niet. Tot september 1889 werden op zondag slechts twee H. Missen gelezen. In het belang van de openbare gezondheid verleende de gemeente aan de Kerk een subsidie van f 50,— per jaar „tot het doen plaats hebben eener derde Zondagsmis". Rustend kapelaan Simons werd bereid gevonden deze derde Mis te lezen of te zingen. Nog een typisch aspect van gemeentelijke overheidszorg van ongeveer een eeuw geleden: „De Raad der gemeente Swalmen, „Overwegende, dat in deze gemeente door straatmuzikanten, monica„ spelers , liedjeszangers enz. alhier veel gecollecteerd wordt alsmede ”daardoor aan de ingezetenen veel last en ongemakken worden ver„ oorzaakt ; „dat hiervan klachten zijn ingekomen als nadeel uitoefenende voor den „algemeenen armen alhier tengevolge eene strenge wering dezer lands„ lieden en rondlopers noodzakelijk is geworden; „Besluit „Heeft goedgevonden en besloten: „Eene bekendmaking in de bestaande Roermondsche weekbladen Maas„ en Roerbode en Nieuwe Koerier te doen uitschrijven waarbij deze „rondlopers niet in de gemeente worden toegelaten, welke wering door de ' ,inwoners krachtig zal worden ondersteund. Swalmen 5 maart 1888. De Raad voornoemd. Ook verhalen van bejaarde Swalmenaren reppen van de grote overlast, soms uitgroeiend tot een ware plaag, door bedelaars en „monecaaskremers" van elders. Ter uitvoering van bovenvermeld besluit van de raad plaatste de burgemeester een advertentie in de Maas- en Roerbode van 24 maart 1888. Van 1864 tot 1895 was de heer Hendrickx president van de fanfare „St. Caecilia". Hij was burgemeester in Swalmen tot zijn overlijden op 24 juli 1895. De straatnaam werd officieel vastgesteld bij raadsbesluit van 17 mei 1972.