Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Film Fest Gent

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Het Film Fest Gent (voorheen: Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent) is een jaarlijks internationaal filmfestival in Gent. Het is door de FIAPF erkend als een competitief festival gespecialiseerd in de impact van muziek op film. Parallel aan de competitie worden sinds 2001 ook de World Soundtrack Awards uitgereikt aan filmcomponisten.

Geschiedenis

1974-1978

In januari 1974 werd de eerste editie van het filmfestival georganiseerd onder de naam 'Filmgebeuren van Gent'. Studio Skoop en de Universitaire Filmclub stelden zich tot doel om films te tonen die in de gewone bioscopen geen kans maakten wegens hun inhoud en stijl. De eerste kleinschalige editie bracht 18 films die het establishment provocerend te lijf gingen, nieuwe thema's aanboorden en taboes doorbroken. Dit initiatief lanceerde nieuwe namen en begrippen en legde zo de basis voor een filmfestival dat een panorama van de wereldcinema biedt.

De initiatiefnemer van dit begin en de volgende jaren van het festival was de erudiete Ben Ter Elst. In zijn Studio Skoop op het Sint-Annaplein gaf hij vaak een mondelinge inleiding op vele niet commerciële soms onbekende, maar wel schitterende films. Toen het festival steeds meer succes kreeg, werd de organisatie overgenomen door Jacques Dubrulle. Vanaf toen werd de naam van Ben Ter Elst niet meer vermeld.

In 1978 was het programma uitgegroeid tot 50 films die in verschillende secties werden ondergebracht. De strikt cinefiele programmatie maakte plaats voor een algemener filmaanbod en ook aandacht voor vorming. In 1978 nam het festival een omvang die een meer solide structuur vereiste. Organisatorische en financiële problemen dreigden het initiatief te doen teloorgaan. Ook het internationale filmfestivallandschap was veranderd en vereiste ingrijpende aanpassingen. Jacques Dubrulle, toen actief in de filmproductie en communicatie, werd gevraagd om het initiatief meer armslag te geven en een organisatiestructuur uit te bouwen.

1978-1984

In 1979 werd een vzw opgericht die het festival een steviger ruggengraat zou geven. De oprichting van deze vzw bracht mee dat de overheden (stad Gent, provincie Oost-Vlaanderen en de nationale (en later de Vlaamse) overheid) meer participeerden. Het festival werd een gevestigd evenement dat groeiende belangstelling genoot. De structuur maakte georganiseerde financiering mogelijk en het festival groeide naar volwassenheid. John Bultinck, ook een gerenommeerd cinefiel, werd de eerste voorzitter.

In de periode van 1979 tot 1983 werd het programma verder uitgebreid. Het festival internationaliseerde en haalde buitenlandse filmmakers naar Gent. Tot de eersten behoorden King Hu, Maximilian Schell en Bertrand Tavernier. Door de komst van een nieuw bioscoopcomplex eind 1981 met ruime zalen, enorme schermen en state of the art geluidsinstallaties, kon het festival nog verder uitbreiden: Het programma klom op tot 100 films. In 1983 werd de vzw omgedoopt tot ‘Internationaal Filmgebeuren van Vlaanderen-Gent.

1984-1992

In 1985 nam het festival een nieuw elan. Zowel organisatorisch als budgettair ontplooide het zich als een culturele manifestatie van eerste orde. Dit was mogelijk doordat een vast team het hele jaar door aan het festival werkte met een visie op langere termijn. In 1985 lanceerde het festival een hoofdthema: 'De impact van muziek op film', een thema dat door geen enkel ander festival ter wereld wordt belicht. Het stelde het festival in staat buiten het domein van de traditionele filmprojectie te treden, met o.m. concerten van filmmuziek waarop internationaal gereputeerde filmcomponisten als Ennio Morricone, Georges Delerue, Jean-Claude Petit, Nicola Piovani, Peer Raben, Stanley Myers, Carl Davis, Bruce Broughton en Michael Nyman eigen werk kwamen uitvoeren.

1993-2000

Het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent groeide verder uit tot België's grootste festival met een gevarieerd filmprogramma dat alle filmgenres en -stijlen bestreek en dat alle aspecten van het filmbedrijf onder de aandacht bracht. Vanaf de jaren negentig stijgt de internationale belangstelling, neemt het aantal buitenlandse gasten toe en staan steeds meer Europese en zelfs wereldpremières op het programma.

In 1993 werd het festival tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen benoemd. Inhoudelijk volgt het festival de nieuwste tendensen, zowel op artistiek als op technisch vlak. De nieuwe media deden hun intrede in 1996. In 1998 werd het festival tot Stadsambassadeur van Gent benoemd.

2001-2007

Het Filmfestival Gent was als eerste in de wereld om de belangrijkheid van filmmuziek te onderstrepen. Naast de internationale competitie rond de 'impact van muziek op film' - klassieke concerten, stille filmprojecties met live muziek en seminaries rond filmmuziek - organiseert het festival in 2001 voor het eerst de World Soundtrack Awards. Deze prijzen zijn een initiatief van de in hetzelfde jaar opgerichte World Soundtrack Academy, een organisatie met als doel de educatieve, culturele en professionele aspecten verbonden aan filmmuziek en -geluid te overzien. Nieuw in 2002 daarbij was de compositiewedstrijd voor jonge Belgische componisten.

2007-

Dankzij de inzet en de visie van velen is het Filmfestival Gent uitgegroeid tot een organisatie met een sterke nationale en internationale reputatie. Daarvan getuigen lofwoorden in gerenommeerde vaktijdschriften zoals Variety[1]. De klemtoon op filmmuziek zorgt daarbij voor een eigen identiteit en voor een solide verankering en een vaste basis van meer dan 130.000 bezoekers. Het filmprogramma omvat

  • Official selection: kanshebbers op de Grand Prix voor Beste Film
  • Festival Previews: selectie die na het festival in de Belgische bioscopen komt
  • World Cinema: niet-alledaagse ontdekkingen vanuit alle hoeken van de wereld
  • Memory of Film: focus op het oeuvre van de cineast waarrond een overzichtstentoonstelling wordt georganiseerd
  • Almost Cinema: samenwerking met het Kunstcentrum Vooruit met alternatieve visie op cinema. Basisprincipes als projectie, filmstrip en beelddrager worden door kunstenaars anders bekeken.
  • ExploreZone: selectie van een nieuwe generatie met eigentijdse en eigenzinnige kijk.
  • PLUS-Parcours: kiest een speciaal op 55-plussers gericht programma uit elke sectie van het programma.

Daarnaast is er een aangepast filmaanbod voor zowel holebi's als blinden en slechtzienden. Het festival probeert ook kansarmen en allochtonen te betrekken. Voor professionelen is er een Press & Industry office, de dag van Filmberoep en accreditaties voor filmschoolstudenten.

Sinds 2010 is er ook telkens een overzichtstentoonstelling rond een icoon uit de filmgeschiedenis. De gerenommeerde cineast Jacques Tati beet de spits af in 2010. Daarna volgden Ingmar Bergman, Romy Schneider en Martin Scorsese. In 2014 werd de expo gewijd aan Federico Fellini.

Sinds 2011 is voormalig filmjournalist Patrick Duynslaegher artistiek directeur van het festival.[2]

Ter gelegenheid van de 40ste editie kreeg het festival in 2013 de nieuwe naam Film Fest Gent. Tijdens die jubileumeditie was er een speciale sectie gewijd aan American Independent Cinema. [3] De 41ste editie schonk extra aandacht aan de Franse cinema waarbij Franse regisseurs en acteurs werden uitgenodigd om hun nieuwe films aan het festivalpubliek te presenteren. Daarnaast werden er debatten, Q & A’s, director talks en meetings met het Franse filmberoep georganiseerd.[4]

Gasten

Het Filmfestival Gent mag ieder jaar rekenen op een grote aanwezigheid van buitenlandse gasten. In de voorbije jaren waren volgende belangrijke namen aanwezig: Catherine Deneuve, Kathleen Turner, Woody Harrelson, Kevin Costner, Andy Garcia, Viggo Mortensen, David Cronenberg, Mike Leigh, François Ozon, Jeanne Moreau, Gina Lollobrigida, Sir Peter Ustinov, Sidney Pollack, Jane Birkin, Luc Besson, Mike Figgis, Morgan Freeman, Melanie Griffith, Robert Altman, Juliette Binoche, Sandra Bullock, Brad Pitt, Jeanne Moreau, Neil Jordan, Ken Loach, Patrice Chéreau, Michael Haneke en Andrej Zvjagintsev.

Winnaars

De hoofdprijs is de Grand Prix voor Beste Film. Daarnaast reikt de internationale jury ook nog de Georges Delerue Award, de World Soundtrack Awards en de Film Fest Gent Best European Short Award uit.

Grand Prix voor Beste Film

Jaar Winnaar Regisseur Land
1997 The Witman Boys Janos Szasz Vlag van Hongarije Hongarije
1998 Die Siebtelbauern Stefan Ruzowitzky Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1999 Himalaya - L'Enfance d'un Chef Éric Valli Vlag van Frankrijk Frankrijk
2000 Amores Perros Alejandro González Iñárritu Vlag van Mexico Mexico
2001 Atanarjuat: The Fast Runner Zacharias Kunuk Vlag van Canada Canada
2002 Mies Vailla Menneisyyttä Aki Kaurismäki Vlag van Finland Finland
2003 In America Jim Sheridan Vlag van Ierland Ierland
rel=nofollow
2004 Dare Mo Shiranai Hirokazu Kore-Eda Vlag van Japan Japan
2005 The Three Burials of Melquiades Estrada Tommy Lee Jones Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten / Vlag van Frankrijk Frankrijk
2006 Ten Canoes Rolf de Heer Vlag van Australië Australië
2007 Die Fälscher Stefan Ruzowitzky Vlag van Oostenrijk Oostenrijk / Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
2008 Pazar: Bir Ticaret Masalı Ben Hopkins Vlag van Turkije Turkije / Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
2009 Eyes Wide Open Haim Tabakman Vlag van Israël Israël
2010 Die Fremde Feo Aladag Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
2011 Elena Andrej Zvjagintsev Vlag van Rusland Rusland
2012 Tabu Miguel Gomes Vlag van Portugal Portugal
2013 The Selfish Giant Clio Barnard Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
2014 Gente de bien Franco Lolli Vlag van Colombia Colombia / Vlag van Frankrijk Frankrijk
2015 Ixcanul Jayro Bustamente Vlag van Guatemala Guatemala / Vlag van Frankrijk Frankrijk
2016 A Quiet Passion Terence Davies Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk / Vlag van België België
2017 Zagros Sahim Omar Kalifa Vlag van België België

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow