Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Essay:Menselijk en dierlijk denken

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit is een gebruikersessay geschreven door SjorsXY 7 jul 2009 08:27 (UTC)

Dit essay gaat over de overeenkomsten tussen bepaalde manieren van denken van mensen en dieren.

Samenvatting

Met name bij het beelddenken[1] zijn er duidelijke overeenkomsten waar te nemen, met hoe bepaalde dieren (de meer intelligentere, zoals een hond of dolfijn) omgaan met hun omgeving, en dan in het bijzonder de mens, welke als deel (leider) van de roedel gezien wordt (in het geval van een hond). Vanwege dat een hond niet echt een bewustzijn vormt of gebruikt, vanwege dat die voortdurend ingevingen krijgt, als reactie op waarnemingen. Die ingevingen komen dus vanuit het onderbewustzijn, wat een dier voortdurend gebruikt[2]. De overeenkomsten met beelddenken is zowel frappant als ook reden dit meer bekendheid te geven, gezien de paralellen met de dieren, de natuur en zo ook de evolutietheorie.

Inleiding

Geprobeerd wordt om het verband (de band) aan te tonen met dieren, en daarmee ook het ontstaan van de mens, door evolutionaire veranderingen (en gebleven overeenkomsten).

Het dier mens

Er wordt door mensen in het algemeen beoordeelt en veroordeelt over dieren, als een afzijdige (afstand) groep levende wezens die óók op deze planeet rondlopen. Ze zijn minderwaardig en niet te vergelijken met mensen. Ze voelen wel iets, maar lang niet zo als bij mensen. FOUT dus ! Dieren hebben net als mensen vele gevoelens[3], sterker nog, dieren laten zich juist door hun gevoelens leiden (instinctief), wat dus allemaal aangestuurd / aangespoord wordt door impulsen uit het onderbewustzijn. Al hun doen-en-laten hebben hun drijfveren in het onbewuste geheugen, maar opgedaan in/bij eerdere ervaringen. Gezien dieren (niet allemaal) níet een taal hebben om iets (gebeurtenissen) te kunnen overdenken (wat dan een bewustzijn zou zijn), kan gesteld worden, dat het denken en anticiperen van dieren in de vorm van beelden en/of eerdere ervaringen moet gaan, wat dus aantoont dat dieren beelddenkers zijn, evenals sommige mensen ook zijn.

Bij beelddenkende mensen gebeurt het-één-en-ander op exact de zelfde manier als het ook bij dieren gebeurt. Weliswaar veel complexer, maar wel voortgedreven door intuïtieve ingevingen, en dus ook het onderbewustzijn. Zoals ook bij sommige dieren te bespeuren is (aap, hond, dolfijn, kat, papegaai en bijvoorbeeld olifant), heeft de mate van intelligentie uiteraard ook z'n doorwerking binnen het onderbewustzijn. Een hond kan vele comando's herkennen en opvolgen [4]. De hond heeft dan geen weet van het gebruik van de taal die ie hoort, maar herkent het wel, wat dan intuïtief een reactie tot gevolg heeft (zie ook : dieren in zorg en welzijn). De mate van complexiteit en veelheid aan informatie is niet te vergelijken door een mens en een dier naast elkaar te zetten (figuurlijk), echter zijn de overeenkomsten veelzijdig en zichtbaar (maar net waar een ieder op let), wat wel eens wat meer z'n doorwerking (acceptatie) mag hebben in ons gehele menselijk bestaan, oftewel mensheid.

Onder : het begrijpen en denken d.m.v. beredeneringen
(merendeel van de mensen).
Midden : het begrijpen middels begrijpend denken (naar onderbewustzijn en eerdere ervaringen van mensen, middels intuïtie).
Boven : het begrijpen middels het onderbewustzijn van dieren, d.m.v. instinct en intuïtie, naar eerdere ervaringen).

Het feit dat dus dieren (zonder bewustzijn) denken, dat ze dingen kunnen leren die hun instinct niet teweeg brengen [5], dat er duidelijk verschillende gevoelens zijn, die vervolgens ook verschillende emoties kenbaar maken, en dat alles op basis van ervaringen die in het geheugen zijn onthouden gebeurt. Jammerlijk denken de meeste mensen op een beredenerende (dus niet altijd begrijpende) manier, wat het maakt dat veel overeenkomsten eenvoudigweg te begrijpen zijn, over de dierlijke afkomst van ons mensen, en het niet kloppen van veel zaken zoals het hebben van een ziel bij ons mensen. De hersenen van zowel mensen als dieren werkt op basis van het door waarnemingen opgebouwde geheugen, de daardoor ontstane gevoelens en emoties, en het verwerken van dat alles tezamen binnen het onderbewustzijn en het bewustzijn. Dát is wat er gaande is in de hersenen, en verder niets (wat wetenschappelijk aangetoond is). Bij alle organismen zijn de inwendige sapstromen (plantensap, bloed) cruciaal voor het leven op zich, en wat dus bij zoogdieren ook de hersenen en daarmee al het andere doen-en-laten laat functioneren. Stoppen de sapstromen met stromen, dan zal elk organisme sterven of terstond dood gaan, en verder dus niets, vanwege dat er eenvoudigweg niets is. Het belang van het inzien van nieuwe inzichten betreffend naturalisme[6][7] en daarmee de evolutietheorie, sterkt dat perspectief wat dan bekeken (herbeoordeelt) wordt, wat dan vervolgens weer andere theorieën weerlegt, danwel minder aannemelijk maakt. Het is inmiddels al bekend dat de meeste vormen van geloof (religie) gestoeld is op aanname's, alhoewel bijvoorbeeld het Boedhisme meer de psychologische en sociologische invalshoeken benaderen en hanteren. Het valt uiteraard niet te ontkennen dat de gelovigen in kwestie zelf wel bepaalde perspectieven hanteren (handwijzingen), en daardoor aangesproken, en als het ware betovert (overgave, toewijding) worden. Toch is het van belang dat er wereldwijd meer andere perspectieven, zoals dus het bovengenoemde, hun toetreding krijgen.
Dit is in het algemeen van belang voor mensen, doordat het o.a. inzichten geeft over verschillendsoortige mensen en hoe daar mee om te gaan, en met wie bijvoorbeeld contact (communicatie) te maken en met wie níet. Vervolgens kan uit elk contact weer iets voortvloeien (velerzijds), waarbij het hebben / ontwikkelen van mensenkennis een pré is. Dat houdt namelijk ook in dat o.a. empathie en medemenselijkheid ontwikkeld is. Wat de volgende conclusie tot gevolg heeft (zie hieronder).


Conclusies

Niet alleen vanwege het inzicht (begrijpend), maar vooral ook om méér menselijk te zijn met dieren, en dan met name de omgang / behandeling van hen. Het inzicht over de breedvormige overeenkomsten die er zijn tussen mensen en bepaalde dieren, verschaft een mens ook het inzicht over de link met de natuur, en daarmee dus ons bestaan, als mens, alsmede wanneer die dus ophoudt te bestaan. In feite allemaal logisch herkenbaar (wetenschappelijk) en daarmee vele andere visies onwaar of niet-kloppend makend, wat meestal wél gepretendeerd wordt de waarheid te zijn [8], en zelfs niet weersproken mag worden [9]. Die conclusies zijn allen gestoeld op aangenomen beredeneringen en in stand gehouden door de doctrines. Ik maak deze conclusies zo stellig vanwege mijn beelddenkend vermogen dat alles begrijpt als zijnde één geheel (wat niet te begrijpen is komt daar niet tussen) en dus één waarheid (perspectief), wat niet weg neemt dat ik m'n leven lang al nieuwe inzichten vorm, oftewel perfectionistisch verbeter, wat intuïtief gebeurt middels het onderbewustzijn

Stelling

Stel (theoretisch, vanwege het onhumane) : een mens wordt geboren en slechts verzorgd en gevoed en 'niet' opgevoed, onderwezen, het aanleren van een woordelijke taal of enige kennis. Dán zou de ontwikkeling van het brein geschieden naar slechts de ervaringen die ie opdoet. Dit zou dan inhouden dat ook de alertheid en de herkenning naar eerdere ervaringen verloopt, weliswaar dan zónder een woordelijke taal of beredeneringen, namelijk naar het gevormde begrip (of : begrippen), voortgevloeid uit de betreffende eerdere ervaringen. Dit is precies hetzelfde als het bij dieren ook verloopt. Het enige verschil dat er dan is met een ontwikkeld mens, is de mogelijkheid (noodzaak) zelf richting te geven / te bepalen hoe zichzelf te ontwikkelen, wat dan een begrijpend denken is, gezien geen woorden en beredeneringen aangeleerd zijn. Wel zullen in fonetische zin zelf woorden aangeleerd zijn, welke eveneens direct (onbewust) een bepaald (gevormd) begrip teweegbrengt, in het geval het wederom ter oren komt (van een ander). Dit is hetzelfde als bijvoorbeeld de vele woorden die honden kunnen begrijpen (herkennen). Het woordelijke denken van mensen maakt (spreekwoordelijk) blind ten aanzien van het begrijpen (niet bedoelend : beredenerend begrijpend, maar : begrijpend naar herkenning).

Referenties

rel=nofollow