Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

E1 (telecommunicatie)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een E1 is een verbinding tussen twee gebruikers waarover een digitaal signaal van 2 Mbit/s (in feite 2048 kbit/s) wordt gestuurd. Dit digitale signaal kan zowel spraak (PCM gecodeerd) als data zijn. E = Europees, 1 = eerste orde multiplex, zo bestaan ook tweede orde E2 (8 Mbit/s), derde orde E3 (34 Mbit/s) en vierde orde E4 (140 Mbit/s) multiplexen.

Een E1 signaal is een TDM (time division multiplex) - in de tijd verdeeld - signaal waarin ieder 64 kbit/s kanaal een tijdsleuf krijgt toegewezen gedurende de verbinding. Dit is in tegenstelling tot de FDM (frequency division multiplex) analoge verbindingen waarin elk kanaal een 8 kHz frequentieband krijgt toegewezen.

E1 werd het eerst toegepast op verbindingen tussen telefooncentrales om het aantal kabelverbindingen te beperken. Later werden ook E1 verbindingen aangelegd tussen telefooncentrales en de abonnee, geleverd door de telecomleverancier. Oorspronkelijk om de bedrijstelefooncentale aan te sluiten, later ook voor dataverkeer. De meest recente toepassing is het gebruik van de E1 als ISDN-PRA (primary rate access) - eerste orde toegang - indien meer capaciteit gewenst is dan de ISDN-BRA (basic rate access) - basis snelheid - met twee maal 64 kbit/s kan bieden.

In een E1 verbinding worden 30 kanalen ('verkeers'-kanalen voor spraak of data) van elk 64 kbit/s gecombineerd (gemultiplexed) samen met een 'signalerings'-kanaal van 64 kbit/s en een 'synchronisatie- en onderhouds'-kanaal van 64 kbit/s. Het 'signalerings'-kanaal was oorspronkelijk zodanig gecodeerd dat er vier bits per 'verkeers'-kanaal beschikbaar waren voor gebruik tijdens een telefoongesprek, ook wel CAS (channel associated signalling - kanaal gerelateerde signalering) genoemd. Later, na de invoering van het Intelligente Netwerk (IN) werd het 'signalerings'-kanaal gebruikt als een 64 kbit/s dataverbinding tussen telefooncentrales, ook wel CCS (common channel signalling) - gemeenschappelijk kanaal signalering - genoemd. Bij de toepassing in ISDN wordt deze verbinding ook wel ISDN-30 genoemd en het 'signalerings'-kanaal het D-kanaal. Tegenwoordig wordt door telecomleveranciers ook wel ISDN-10, ISDN-15 en ISDN-20 aangeboden. Dit is een normale E1 verbinding waar een deel van de 'verkeers'- of B-kanalen niet wordt gebruikt.

Inmiddels worden de E1 (en hogere orde E2, E3 en E4) verbindingen tussen telefooncentrales vrijwel overal vervangen door SDH verbindingen.

In Noord-Amerika en Japan wordt geen E1 maar DS1, ook wel T1 genoemd, gebruikt.

Tegenwoordig zal men voor een dataverbinding tussen abonnee en centrale eerder geneigd zijn gebruik te maken van enige vorm van DSL omdat dit kostentechnisch veel gunstiger is en in sommige gevallen gelijke betrouwbaarheidsgaranties gegeven kunnen worden. Ook voor telefonie bestaan er tegenwoordig mogelijkheden voor Voice over DSL (VoDSL), waarbij ISDN-30 over DSL wordt aangeboden.