Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Cornelis Moerman

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Cornelis Moerman (Vlaardinger-Ambacht, 6 januari 1893 – Vlaardingen, 27 augustus 1988) was een Nederlandse arts die een dieet ontwikkelde als therapie tegen kanker. Door sommigen wordt hij als weldoener beschouwd, maar zijn therapie werd door de medische wereld nooit erkend, omdat deze niet gebaseerd was op peer-reviewed klinische studies.

Leven

Cornelis Moerman werd geboren in Vlaardinger-Ambacht als zoon van Willem Moerman en Dirkje van Nugteren.[1]

Moerman wou eerst dierengeneeskunde gaan studeren, maar werd vanwege de mobilisatie in de loop van de Eerste Wereldoorlog opgeroepen voor de militaire dienst en studeerde vervolgens vanaf 1918 geneeskunde in Leiden. Op een examenvraag van prof. dr. Viggo van Tendeloo over de oorsprong van kanker, antwoordde hij dat hij de conventionele theorieën hierover onbevredigend vond en dat hij eerder van mening was dat de kanker een gevolg was van een plaatselijke storing in de stofwisseling.[2] In 1929 vestigde hij zich als eerste en enige huisarts in de ouderlijke woning in Vlaardingen. Hier zette hij ook zijn passie voort, de duivenfokkerij, die hij sinds zijn jeugd had beoefend. In 1939 kwam hij tot de conclusie dat kanker genezen kon worden door een specifieke voeding. Dat jaar paste hij zijn dieet ook voor het eerst toe op een menselijke patiënt. Leendert Brinkman, wiens kanker door het ziekenhuis als ’terminaal’ was gediagnosticeerd, kwam in contact met Moerman en verklaarde zich bereid om zich aan de strenge voedingsregels te houden.

Na een paar maanden verklaarde Moerman Brinkman genezen. Maar nu betwijfelden de artsen die Brinkman eerder hadden behandeld of hij wel ooit kanker had gehad, en vermoedden een blindedarmontsteking met complicaties. Brinkman zelf en dr. Moerman gingen er echter beiden van uit dat er kanker aanwezig was.

In het voorjaar van 1940 meldde Moerman zijn bevindingen aan het Nederlands Kanker Instituut (NKI) en het Ministerie van Volksgezondheid, maar werd genegeerd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaven de Duitsers Moerman opdracht alle duiven te doden uit angst voor spionage.

Na de bevrijding van Nederland werd Moerman gearresteerd wegens vermeend lidmaatschap van de NSB. Het onderzoek kon dit vermoeden echter niet staven en hij werd vrijgelaten. Moerman verklaarde dat hij NSB-vrouwen voor kanker had behandeld en daarom ten onrechte verdacht werd. Moerman bleef er de rest van zijn leven van overtuigd dat wat hij beschouwde als een onterechte bestempeling als ’verrader’ na de oorlog ervoor zorgde dat zijn kankertherapie nooit serieuze aandacht kreeg.

In september 1976 was Moerman op uitnodiging van dr. Linus Pauling te gast op de conferentie van de International Association of Cancer Victors and Friends in Los Angeles. Als eregast kreeg hij een prijs voor zijn werk met kankerpatiënten en zijn nieuwe aanpak in de behandeling van kanker.

Moermantherapie

Dr. Moerman was een fervent duivenmelker. Uit experimenten met zijn eigen postduiven concludeerde hij dat er een verband bestaat tussen voeding, levenswijze en kanker. Hij stelde dat kanker ontstaat door een ontspoorde stofwisseling. Door de stofwisseling te herstellen zou ook de kanker genezen moeten worden. Door verder te experimenteren met de voeding van de duiven, vond hij een aantal voedingsstoffen die blijkbaar noodzakelijk zijn voor de gezondheid van de lichaamscellen, namelijk ijzer, zwavel, jodium, citroenzuur, vitamine A, D, E, de vitamines van het B-complex en later vitamine C. Het toedienen van deze voedingsstoffen vormt een belangrijk onderdeel van de therapie die hij ontwikkelde. Het andere onderdeel is een dieet, waaruit alle voedingswaren geschrapt werden, die hij als kankerbevorderend had beoordeeld. Dit komt neer op een vegetarische voedingswijze, met toelating van melk, yoghurt en ei, maar zonder aardappelen. De nadruk ligt op verse en weinig bewerkte groenten en fruit.

Familieleven

Op 23 december 1939 trouwde hij met Anna Emma van den Berg. In 1942 scheidden zij van tafel en bed, en op 18 juli 1953 werd de scheiding uitgesproken.

Publicaties (selectie)

  • De wedergeboorte van het Christendom, 1945, kleine oplage in eigen beheer
  • Cancer, post tenebra lux, 1949, eerste medische publicatie, in eigen beheer
  • De wedergeboorte van het Christendom, 1956, herziening
  • De oplossing van het kankervraagstuk, 1958
  • Het schaamteloos bedrog, 1972, brochure over het rapport-Delprat
  • Kanker als gevolg van onvolwaardige voeding kan genezen door dieet en therapie, 1978, ISBN 90-202-4873-1 (elf herdrukken, vertaald in het Duits en Italiaans).
  • De natuur, onze grote dokter, 1979.
  • Mijn kankeronderzoek verricht in de dertiger jaren, 1985, uitgave bij zijn 55-jarig jubileum als arts.

Verwijzingen

Weblinks

rel=nofollow