Clorinda S. Minor

Clorinda Strong Minor (New York, 11 mei 1807^[1] of Philadelphia, Pennsylvania, 1808/1809 – Tel Aviv, 6 november 1855) was een vroege adventiste (een ’milleriet’) in de tijd van de baptistische lekenpredikant William Miller. Zij was de eerste (zij het inofficiële) zendelinge van de adventisten.

Toen de verwachte Wederkomst van Christus in 1844 uitbleef, bleef zij geloven dat de berekening die uitkwam op 1844 correct was. In 1848 accepteerde zij de zienswijze over het houden van de sabbat, die onder de adventisten de ronde deed. Zij werd, net als enkele andere adventisten, onder wie Hiram Edson, ervan overtuigd dat Jezus in 1844 niet was teruggekomen omdat het evangelie eerst aan de Joden gepredikt moet worden en omdat de Joden eerst zouden terugkeren naar hun land. Die zienswijzen waren niet algemeen gebruikelijk onder adventisten. William Miller ging ervan uit dat een geestelijk Israël, niet het etnische Israël, de profetieën zou vervullen.

Zij besloot actief mee te werken aan de vervulling van profetieën, en trok in mei 1849 naar de regio Palestina in het toenmalige Ottomaanse Rijk. Zij bezocht Jaffa en Jeruzalem en ontmoette John Meshullam, een Jood die het christelijke geloof had aangenomen door Joseph Wolff. Zij schreef hierover na de reis het boek Meshullam! or, Tidings From Jerusalem.

Zij werkte op de experimentele boerderij van de familie Finn in Artas.

In november 1851 vertrok zij terug naar Palestina en ging aan de buitenrand van Jaffa (nu Tel Aviv) wonen op een plaats, bekend als Mount Hope.

Zij overleed aan kanker in 1855 en werd begraven op Mount Hope.