Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Burroughs Corporation

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:American Arithmometer Factory.jpg
American Arithmometer Factory in St. Louis in 1903 vlak voor de verhuizing naar Detroit in 1904.
Bestand:CalculatingMachinePatentBurroughs.jpg
Octrooi op een "calculating machine", 21 augustus 1888.
Bestand:1890s adding machine.jpg
Desktop-model rond 1910.
Bestand:1915 Burroughs Adding Machine Ad OM.jpg
Advertentie uit 1915.

De Burroughs Corporation was een grote Amerikaanse fabrikant van kantoorapparatuur en computers. Het bedrijf werd opgericht in 1886 als de American Arithmometer Company en fuseerde in 1986 tot Unisys; in die tijd het tweede grootste computerbedrijf ter wereld met $10,5 miljard aan inkomsten en 90.000 medewerkers in 100 landen

De geschiedenis van het bedrijf loopt parallel met veel van de belangrijke ontwikkelingen in het computergebruik. In het begin produceerde het bedrijf mechanische rekenmachines, later legde het de focus op programmeerbare grootboeken en vervolgens op computers. Terwijl het enige tijd de grootste producent van mainframe-computers in de wereld was, produceerde Burroughs ook aanverwante uitrusting, zoals schrijfmachines en printers.

Geschiedenis

Vroege geschiedenis

In 1886 werd de American Arithmometer Company opgericht in Saint Louis (Missouri) door William Seward Burroughs (grootvader van de Beat Generation schrijver William S. Burroughs) met als doel telmachines te produceren en te verkopen, die Burroughs had uitgevonden. In 1904, zes jaar na de dood van Burroughs, verhuisde het bedrijf naar Detroit en veranderde haar naam tot Burroughs Adding Machine Company. Al snel werd het de grootste producent van rekenmachines in Amerika.

Ontwikkelende productlijnen

Burroughs ontwikkelde een serie rekenmachines met verschillende mogelijkheden en geleidelijk toenemende capaciteit. Een revolutionaire rekenmachine was de Sensimatic, die in staat was om een groot aantal zakelijke functies semiautomatisch uit te voeren. Het had een beweegbare programmeerbare wagen om grootboeken te onderhouden. Het kon 9, 18 of 27 saldi opslaan tijdens het bijwerken van het grootboek en werkte met een mechanische optelfunctie genaamd Crossfooter. De Sensimatic ontwikkelde zich tot de Sensitronic waarop saldi opgeslagen konden worden op een Magneetstrip, die deel uitmaakte van een grootboek-kaart. Deze balans kon worden ingelezen in de accumulator wanneer de kaart werd ingebracht in een bus. De Sensitronic werd opgevolgd door de E1000, de E2000, E4000, E6000 en de E8000; computers die werden ondersteund door magneetband, ponskaarten, kaartlezers en een lijnprinter.

Na verloop van tijd was Burroughs meer dan rekenmachines gaan verkopen, zoals ook schrijfmachines. De grootste verschuiving in de geschiedenis van het bedrijf kwam echter in 1953, toen de Burroughs Adding Machine Company werd omgedoopt tot de Burroughs Corporation en zich begon te richten op computerproducten, in eerste instantie voor bankinstellingen. Deze stap begon met de aankoop van Burroughs in juni 1956 van de ElectroData Corporation in Pasadena (Californië)[1] . ElectroData had de Datatron 205 gebouwd en werkte aan de Datatron 220. Het eerste grote computerproduct dat voortkwam uit deze samenwerking was de B205 buis-computer. In de late jaren 1960 werd de D2000, D4000 serie geproduceerd (ook bekend als de TC500-Terminal Computer 500), die waren voorzien van een golfbalprinter en een 1K (80 bit) disk-geheugen. Deze werden populair als computerterminals van de B5500/6500/6700-systemen die goed verkochten in de banksector, waar ze vaak werden aangesloten op mainframes die niet van Burroughs waren.

Een drijvende kracht in de computer-industrie

Gedurende het grootste deel van de jaren 1960 was Burroughs een van de acht belangrijkste computerbedrijven in de Verenigde Staten (met IBM, de grootste, Honeywell, National Cash Register (NCR), Control Data Corporation, General Electric, Radio Corporation of America (RCA) en UNIVAC). Maar in termen van omzet was Burroughs was altijd op afstand tweede na IBM. In feite was het marktaandeel van IBM op dat moment zo veel groter dan alle anderen, dat deze groep vaak werd aangeduid als "IBM en de zeven dwergen."[2]

Tegelijkertijd was Burroughs heel competitief. Net als IBM probeerde Burroughs zijn klanten een complete lijn aan producten te bieden, waaronder door Burroughs ontworpen printers, harde schijven, tapedrives, computerprintpapier en zelfs schrijfmachinelinten.

In de jaren 1950 heeft Burroughs samengewerkt met de Amerikaanse Federal Reserve Bank bij de ontwikkeling van de Magnetic Ink Character Recognition (MICR) door de computer, in het bijzonder voor de verwerking van bankcheques. Burroughs vervaardigde speciale MICR/OCR sorteerders/lezers, die gehecht zijn aan lijn van computers (2700/3700/4700). Hiermee verankerde het bedrijf de computerkant van het bankwezen.

Ontwikkelingen en innovaties

De Burroughs Corporation ontwikkelde drie zeer innovatieve computerarchitecturen, gebaseerd op de ontwerpfilosofie van de "taalgericht-design". Hun machine-instructies werden bij voorkeur uitgevoerd in een of meer hogere programmeertalen, zoals ALGOL, COBOL en FORTRAN. Alle drie de architecturen werden beschouwd als van de klasse mainframe- machines:

Bestand:Univac-I-Navy-Electronics-Supply-Office-BRL61-0992.jpg
Univac 1 van Sperry uit 1951.
Bestand:Burroughs Typewriter L 6100.JPG
Burroughs L 6100 typemachine.
Bestand:AlbanyStateUniversity ComputerOperationsRoom 1981 3 skaliert.jpg
UNIVAC 1100/80 in de Albany University, 1981.
  • De zogenaamde "Burroughs large systems" beginnen met de B5000 in 1961, met de B5500 een paar jaar later als opvolger, gevolgd door de 6500/6700 in de latere jaren 1960, de B7700 in het midden van de jaren 1970, en de A-serie in de jaren 1980. De architectuur van deze machines waren vergelijkbaar: stack machines ontworpen om te worden geprogrammeerd in een uitgebreide Algol-60. Hun besturingssystemen, genaamd MCP (Master Control Program), werden geprogrammeerd in ESPOL (Executive Systems Programming Oriented Language; een kleine uitbreiding van Algol) bijna een decennium voor Unix, en de commando-interface werd ontwikkeld in gecompileerde taalgestructureerde procedures, genaamd WFL (Work Flow Language).

Veel computerwetenschappers beschouwen deze reeks computers als technologisch baanbrekend. Stackgeoriënteerde processors met een 48-bit woordlengte, waarbij elk woord expliciet werd gedefinieerd als gegevens of programmacode, vormden een belangrijke bijdrage aan een veilige werkomgeving, lang voor computers door spyware en virussen werden getroffen. De modulaire opbouw van haar grote systemen waren ook uniek: meerdere processors, meerdere geheugenmodules en meerdere I/O en Data Comm processors stonden borg voor een stapsgewijze en kosteneffectieve groei van de systeemprestaties en betrouwbaarheid. In sectoren zoals het bankwezen, waar continue operationele bedrijfsactiviteiten de norm waren, wist Burrough met zijn grote systemen door te dringen tot in bijna elke grote bank, waaronder de Federal Reserve Bank. Burroughs bouwde ook de ruggengraat-schakelsystemen voor de SWIFT Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication die zijn eerste bericht verstuurde in 1977. Unisys is tegenwoordig nog steeds de provider van SWIFT.

  • Burroughs produceerde de B2500, middelgrote computersystemen primair bedoeld voor het bedrijfsleven. De machines zijn ontworpen om COBOL efficiënt uit te voeren. Dit omvatte een op de BCD-code gebaseerde rekenkundige eenheid, waarbij de opslag en het adresseren van het hoofdgeheugen werkten op basis van 10 nummers in plaats van binair. De opvolger voor deze systemen was de Burroughs B49xx, gevolgd door Unisys' V-Series V340 en V560.
  • Burroughs produceerde de B1700, een klein computersystemen ontworpen voor programmering met microcode, waarbij elk proces mogelijk haar eigen virtuele machine ontwierp die het beste past bij de programmeertaal, die voor de uitvoering van het programma gekozen was.
  • De kleinste computers voor algemeen gebruik waren de B700 microprocessoren, die werden gebruikt als stand-alone systemen en als special-purpose datacommunicatie of disk-subsysteem controllers.
  • Burroughs vervaardigde ook een breed scala aan boekhoudmachines met inbegrip van stand-alone systemen, zoals de Sensimatic, L500 en B80, en de speciale terminals en de TC500, en gespecialiseerde apparatuur voor de controleverwerking.[3]
  • In 1982 begon Burroughs met de productie van personal computers, de B20 en B25 lijnen met de Intel 8086 / 8088 familie van 8-bit chips als de processor[4]. Deze liep op het BTOS besturingssysteem, dat Burroughs onder licentie verkreeg van Convergent Technologies. Deze machines implementeerden een vroege local area network om de harde schijf tussen een groep gebruikers te verdelen. Deze microcomputers werden later vervaardigd in Kunming, China de Chinese markt onder licentie van Burroughs.[5]

Burroughs vervaardigde ook militaire computers, zoals de D825 (de "D" stond hierbij voor industrieel gebruik in de defensie-industrie), in het Great Valley Laboratory in Paoli (Pennsylvania)[6][7]. De D825 was, volgens sommige geleerden, de eerste echte multiprocessor computer[8]. Paoli was ook de thuisbasis van de marketing divisie voor defensie en ruimtevaart.[9].

Fusie

In september 1986 is de Burroughs Corporation gefuseerd met de Sperry Corporation, de fabrikant van onder andere de UNIVAC mainframe, en vormde Unisys. Burroughs heeft Sperry hierbij aankocht voor $4,8 miljard. In die tijd was het de grootste fusie in de computerindustrie en het maakte Unisys tot het tweede grootste computerbedrijf, met $10,5 miljard aan inkomsten en 90.000 medewerkers in 100 landen.

Voor enige tijd behield het gecombineerde bedrijf de productie van de Burroughs computerarchitecturen. Aangezien de markt voor grote systemen echter verschoof van eigen architecturen naar gemeenschappelijke servers, werden de productielijnen uiteindelijk opgeheven.

Burroughs in Nederland

Bestand:Burrough's Adding Machines, 1914.jpg
Advertentie uit 1914 voor het boek A Better Day's Profits

Burroughs was vanaf begin 20e eeuw actief in Nederland als leverancier van administratieve machines en systemen. In 1916 was het Centraal Bureau voor de Statistiek in Nederland de eerste, die een ponskaartinstallatie en rekenmachine van Burroughs in gebruik nam voor het maken van handelstatistieken. Dit systeem beschikte nog niet over een printer, zodat de uitkomsten nog van de ponskaarten zelf afgelezen diende te worden.[10]

Ook in het wetenschappelijk onderzoek werden de Burroughs-calculatoren al vroeg gebruikt. Zo werkte Hendrik Lorentz van 1918 tot 1926 mee aan plannen voor de drooglegging van de Zuiderzee, en deed hierbij onderzoek naar getijdenberekeningen. Voor de berekeningen gebruikten zij een Millionär voor het vermenigvuldigen en een Burroughs Calculator, die afdrukken kon maken.[11]

Naast de machineverkoop gaf Burroughs ook adviezen over de inrichting van de kantooradministratie en organisatie. De introductie van zijn mechanische en later geautomatiseerde boekhoudsystemen was vaak bedoeld als arbeidsbesparende maatregel, en hiertoe diende in de regel ook de organisatie te worden aangepast. Rond 1930 waren H. van de Bunt en R.W. Starreveld bij Burroughs op dit gebied werkzaam, voordat ze in 1933 hun eigen adviesbureau startte.

Vanaf 1982 was Edsger Dijkstra als een Research Fellow bij de Burroughs Corporation betrokken.

Publicaties

  • Barton, Robert S. "A New Approach to the Functional Design of a Digital Computer" Proc. western joint computer Conf. ACM (1961).
  • Gray, George. "Some Burroughs Transistor Computers", Unisys History Newsletter, Volume 3, Number 1, March 1999.
  • Gray, George. "Burroughs Third-Generation Computers", Unisys History Newsletter, Volume 3, Number 5, October 1999.
  • Hauck, E.A., Dent, Ben A. "Burroughs B6500/B7500 Stack Mechanism", SJCC (1968) pp. 245–251.
  • McKeeman, William M. "Language Directed Computer Design", FJCC (1967) pp. 413–417.
  • Organick, Elliot I. "Computer System Organization The B5700/B6700 series", Academic Press (1973)
  • Wilner, Wayne T. "Design of the B1700", FJCC pp. 489–497 (1972).
  • Wilner, Wayne T., "B1700 Design and Implementation", Burroughs Corporation, Santa Barbara Plant, Goleta, California, May 1972.

Externe link

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Burroughs Corporation op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Sawyer, T.J., "Burroughs 205 HomePage"
  2. º John C. Dvorak (2006-11-25). IBM and the Seven Dwarfs — Dwarf One: Burroughs. Dvorak Uncensored. Geraadpleegd op 2010-02-04.
  3. º Burroughs B80 Family
  4. º "B25 FAMILY OF UNIVERSAL WORKSTATIONS INTRODUCTION", 1987
  5. º "China Deal For Burroughs", The New York Times, AP story, January 3, 1985
  6. º "Burroughs BUIC - AN/GSA-51 SAGE Backup", archived at SMECC
  7. º James P. Anderson, Samuel A. Hoffman, Joseph Shifman, Robert J. Williams, "D825 - a multiple-computer system for command & control", Proceedings of the December 4-6, 1962, fall joint computer conference, p.86-96, December 04-06, 1962, Philadelphia, Pennsylvania (doi>10.1145/1461518.1461527)
  8. º Enslow, Philip H., Jr., "Multiprocessor Organization - A Survey", Computing Surveys, Vol. 9, March 1977, pp.103–129.
  9. º "Burroughs Display Systems", Defense and Space Group Marketing Division, Paoli, Pennsylvania, 1965
  10. º A. van den Boogaard red. (2008) De eeuw van de computer: de geschiedenis van de informatietechnologie in Nederland. p.32.
  11. º A. van den Boogaard red. (2008). p.52.
rel=nofollow
rel=nofollow