Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Belastingaangifte (Nederland)
Een belastingaangifte oftewel aangifte is in Nederland een verklaring van de belastingplichtige aan de hand waarvan de belastingheffende instantie (bij rijksbelastingen is dat de belastingdienst) de verschuldigde belasting kan vaststellen. De inhoud van de verklaring van de belastingplichtige is afhankelijk van de belastingsoort waarvoor de aangifte wordt ingediend. Aangifte wordt veelal gedaan door middel van een aangiftebiljet of een aangifteprogramma.
De rechtsplicht voor het indienen van een belastingaangifte vloeit rechtstreeks voort uit de wet. De belastingplichtige die aangifte doet, is gehouden dat duidelijk, stellig en zonder voorbehoud te doen. De eerste keer dat een belastingplichtige aangifte moet doen, dient hij dit in veel gevallen zelf te melden. De daaropvolgende jaren zendt de belastingdienst automatisch een aangiftebiljet toe.
Bedrijven zijn vanaf het belastingjaar 2005 verplicht om elektronisch aangifte te doen. Particulieren hebben op grond van de wet de keuze om aangifte te doen op een papieren aangiftebiljet, met behulp van een aangiftediskette, of rechtstreeks via internet. Min- en onvermogenden kunnen assistentie vragen bij een van de belastingwinkels in Nederland.
Het belang van de aangifte voor de heffing
Het doel van de aangifte is afhankelijk van de vraag of sprake is van een aanslagbelasting of een aangiftebelasting.
Aanslagbelastingen
Bij aanslagbelastingen, zoals de inkomsten- en de vennootschapsbelasting, stelt de belastinginspecteur de belastingschuld aan de hand van de belastingaangifte in een belastingaanslag vast. Bij deze belastingen vormt de aangifte derhalve een hulpmiddel voor de fiscus bij de vaststelling van de belastingaanslag. Voor deze belastingen geldt dat de belasting formeel pas verschuldigd is nadat de belastinginspecteur een aanslag heeft opgelegd, dit in tegenstelling tot het de hierna te bespreken aangiftebelastingen.
Aangiftebelastingen
Bij aangiftebelastingen, zoals de loonbelasting, de dividendbelasting en de omzetbelasting, vormt de aangifte als zodanig de grondslag voor de belastingschuld. De belastingplichtige stelt door middel van de aangifte in beginsel derhalve zelf vast hoeveel belasting is verschuldigd. Degenen die aangifte heeft gedaan, is voorts ertoe gehouden de berekende belastingschuld zelf af te dragen of te voldoen (men onderscheidt afdrachtbelastingen en voldoeningsbelastingen). Betaling dient veelal gelijktijdig met de aangifte plaats te vinden.
Men denke overigens niet dat hier van enige vrijblijvendheid van de zijde van belastingplichtige sprake is. Ingeval de inspecteur van opvatting is dat te weinig belasting op aangifte is afgedragen/voldaan, dat beschikt de inspecteur over de mogelijkheid een belastingaanslag op te leggen (de zogenaamde naheffingsaanslag). Indien ter zake van het te weinig betalen van belasting voorts sprake is van opzet of grove schuld van de zijde van de belastingplichtige, dan zal de inspecteur veelal ook bij afzonderlijke beschikking een bestuurlijke boete (d.i. een verzuim- of vergrijpboete) opleggen.
Het doen van aangifte
Vanaf 1 januari 2007 is het alleen mogelijk elektronisch aangifte inkomstenbelasting via internet te doen met de DigiD-inlogcode. Ondertekening met een elektronische handtekening (pincode) van de Belastingdienst is vanaf die datum beperkt mogelijk. Uitzondering wordt dit jaar gemaakt voor degenen die gebruikmaken van de service hulp bij aangifte (HUBA), diskettegebruikers, de gebruikers van commerciële software en de fiscale intermediairs.[1]
Voor jongeren bestaat er het vereenvoudigde Tj-biljet (Teruggaaf jongeren). Dit kan zowel elektronisch als op papier worden ingevuld.
Op 4 maart 2007 bleek dat de Belastingdienst het mogelijk maakte om met andermans DigiD aangifte te doen en dat zelfs meedeelde aan de burgers die op het laatste moment aangifte wilden doen. Politici hebben deze handelwijze principiëel onaanvaardbaar genoemd, maar toch is het (uit-)lenen van een DigiD in de aangifteperiode 2010 nog steeds mogelijk.[2]
Zie ook
Externe links
- Belastingdienst
- Aangifte met andermans DigiD
- Belastingdienst vult deel aangifte zelf in Trouw, 14 juli 2008
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Persbericht Ministerie van Financiën, 11 oktober 2006
- º Beveiligd gedeelte internetsite Belastingdienst - Ondertekenen en verzenden