Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bank van Roeselare

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Bank van Roeselare, later de Bank van Roeselare en West-Vlaanderen genoemd, is een voormalige bank waarvan de hoofdzetel gevestigd was in de Noordstraat in de West-Vlaamse stad Roeselare. In 1998 ging de bank na fusie op in de KBC Bankverzekeringsgroep.

Voorgeschiedenis

Op 19 december 1924 stichtten E.H. Arthur Dumortier, proost van de christelijke middenstandsorganisaties van Roeselare, en architect, schepen en senator Alfons Van Coillie (1884-1949), de Middenstandsbank der S.M. Middenstandsbelangen voor Rousselare en Omliggende. De bank startte haar activiteit op 12 januari 1925 in de kelderverdieping van de herberg Patria met zes personeelsleden en een kapitaal van 100.000 frank.

Om de beginnende bank meer professionaliteit en structuur te geven, werd in 1927 Jozef Camerlynck (1904-1976) aangeworven. Camerlynck had, ondanks zijn jeugdige leeftijd, reeds een carrière achter de rug bij de toenmalige Bank voor Handel en Nijverheid. Tot op het einde van zijn leven zou hij de dominerende figuur van de bank blijven.

Oprichting van de Bank van Roeselare

De Roeselaarse Middenstandsbank had de crisisperiode 1929-1931 zonder grote problemen overleefd, maar veel gelijkaardige banken waren ten onder gegaan. De term middenstand was weinig vertrouwenwekkend geworden en daarom werd in 1932 beslist om te herbeginnen onder de benaming Bank van Roeselare, eerst als samenwerkende, vanaf 1935 als naamloze vennootschap. De S.M. Middenstandsbelangen bleef nog een tijd voortbestaan en werd later in vereffening gesteld. De bank had in die periode een twintigtal personeelsleden en kantoren in Moorslede, Ardooie, Ledegem, Winkel, Dadizele en Staden.

Tweede Wereldoorlog

Voor het eerst werden vestigingen geopend buiten het gewest Roeselare: in Veurne, Ieper en Brugge. De deposito's, die al in de jaren voor de oorlog sterk gestegen waren, verveelvoudigden van 67 miljoen in 1941 tot 235 miljoen in 1943.

Naamwijziging naar Bank van Roeselare en West-Vlaanderen

Na de oorlog werden over heel de provincie nieuwe vestigingen geopend. In 1955 werd de naam gewijzigd in Bank van Roeselare en West-Vlaanderen. In 1957 werd ook te Kortrijk een vestiging geopend, eerst in een voorlopig gebouw, vanaf 1965 in een grondig verbouwd pand aan de Doorniksestraat 15. Oostende kwam als laatste belangrijke stad pas in de jaren 1960 aan de beurt.

Later zou de bank ook nog enkele kantoren openen in Oost-Vlaanderen. In 1994 werd een Luxemburgs filiaal BR & Associés, Banqiers opgericht.

SODIRO

Binnen de muren en onder de vleugels van de Bank van Roeselare ontstond ook een sociaal secretariaat: SOCORDI vzw (Sociale en Corporatieve Dienst Roeselare), in 1946 omgedoopt tot SODIRO vzw (“Sociale Dienst Roeselare”). In 1997 sloot SODIRO een samenwerkingsovereenkomst af met de vzw SOCIAAL BUREAU (groep ADMB). In 1999 werd een eigen gebouw buiten het stadscentrum in gebruik genomen.

Brinvest

In de loop der jaren raakte het aandeelhouderschap van de bank sterk versnipperd. Het management van de bank was sterk op zijn zelfstandigheid gesteld en om zich te verdedigen tegen een ongewenste overname werd in overleg met enkele West-Vlaamse families (waaronder de familie De Clerck van de groep Beaulieu) en de verzekeringsmaatschappij Mercator de holding Brinvest opgericht. Brinvest controleerde in 1995 ongeveer een kwart van de aandelen van de bank, maar kreeg er nooit echte zeggenschap.

Toen in 1987 de Amerikaanse eigenaar van de kleine Europabank deze bank verkocht, kwamen 75 % van de aandelen ervan bij Brinvest terecht. Brinvest investeerde ook in KMO's en immobiliënprojecten.

Opslorping door de KBC Bankverzekeringsgroep

Begin 1996 besloot een deel van de aandeelhouders van Brinvest onverwacht om de aandelen van de Bank van Roeselare te verkopen aan de Kredietbank. De overige aandeelhouders moesten zich hier noodgedwongen bij aansluiten. In 1998 deed de Kredietbank tenslotte een aankoopbod op de aandelen die nog niet in haar bezit waren. Ondertussen was een deel van de kantoren al opgegaan in het net van de Kredietbank. De fusie van Cera, Kredietbank en Almanij tot KBC leidde tot de definitieve verdwijning van de Bank van Roeselare.

Brinvest bleef bestaan als onderdeel van de groep Ackermans & van Haaren.

Literatuur

  • Welkom bij de Bank van Roeselare en West-Vlaanderen (Onthaalbrochure voor het personeel, april 1985)
  • Jozef Camerlynck - zo was hij (1976)
  • Tijdingen, tijdschrift van de vzw Oud-Collega's Bank van Roeselare (1999-)
  • Archief van De Tijd

Zie ook