Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
August Beernaert
 Auguste Beernaert
| ||
| Geboren | 26 juli 1829 Oostende | |
| Gestorven | 6 oktober 1912 Luzern | |
| Aangetreden | 26 oktober 1884 | |
| Einde termijn | 26 maart 1894 | |
| Voorganger | Jules Malou | |
| Opvolger | Jules de Burlet | |
Auguste Marie François Beernaert (Oostende, 26 juli 1829 – Luzern, 6 oktober 1912) was een Belgisch katholiek politicus en mensenrechtenactivist.
Auguste Beernaert maakte carrière als jurist. Als minister van Openbare Werken (1873-1878) zorgde hij voor een aanzienlijke uitbreiding van het Belgisch spoorwegnet en een verdere uitbouw van de Antwerpse haven. Hij was leider van de oppositie tussen 1878 en 1884.
Na een periode van enkele maanden in 1884 als minister van Openbare Werken was hij tien jaar lang (1884-1894) eerste minister van België. In die periode werden de eerste initiatieven in de sociale wetgeving genomen om arbeiders te beschermen. Het stemrecht werd uitgebreid.
De vrijstaat Congo werd, met zijn steun, opgericht in 1885.
In 1894 werd hij minister van Staat. Hij was Kamervoorzitter van 1895 tot 1900.
Ook nadien bleef Beernaert zich inzetten om de slavernij af te schaffen en bleef hij de uitbuiting van Congo hekelen, wat hem in onmin bracht met koning Leopold II. Hij vertegenwoordigde België tijdens de Internationale Vredeconferenties (1899 en 1907) in Den Haag. Hij was één van de belangrijkste pacifisten van zijn tijd.
In 1909 won hij, samen met Paul Henri Balluet d'Estournelles de Constant de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn ijver om arbitrage toe te passen om internationale geschillen op te lossen en voor zijn strijd tegen de slavernij en de plundering van Congo.
Notoir kunstverzamelaar
Beernaert legde een grote kunstverzameling aan, voornamelijk werken van Vlaamse primitieven en van eigentijdse Belgische kunstenaars. De collectie ging als legaat naar diverse Belgische musea. In 1906 werd hij erevoorzitter van de vooruitstrevende Antwerpse kunstenaarsvereniging "Kunst van Heden".
Persoonsgegevens
Zoon van Bernard Beernaert (Evergem, 24 oktober 1795 - Brussel, 28 oktober 1862) en van Euphrosine-Josèphe Royon (Oostende, 14 juni 1809 - Elsene, 31 augustus 1888).
Trivia
- Beernaert woonde laatst in "Villa Miravalle" in Bosvoorde. Dit huis met ruime tuin bestaat nog, alhoewel erg verbouwd. Het dient nu als kantoorruimte voor een huisvestingsmaatschappij.
- Hij ligt begraven, samen met zijn echtgenote en zijn zuster Euphrosine Beernaert, op de begraafplaats van Bosvoorde.
- Op het Marie-Joséplein in Oostende staat een nationaal huldemonument.
- Straatnaam in De Haan, Knokke-Heist, Oostende, Watermaal-Bosvoorde en Zeebrugge
- Portretbuste door Paul De Vigne in de Belgische Senaat
- Portret door Jacques de Lalaing in het Groeningemuseum in Brugge
- Hij was een verdienstelijk tekenaar. Een stadsgezicht van zijn hand in het Steinmetzkabinet (Stedelijke Musea, Brugge)
- Brieven van hem worden bewaard in de handschriftencollectie van het Musée Royal de Mariemont.
- Postzegel: uitgifte door de Belgische posterijen
- In 2005 eindigde hij op nr. 96 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Auguste Beernaert op Wikimedia Commons.
| Belgische premiers | ||
| Voorganger: Jules Malou |
Regering-Beernaert (1884-1894) | Opvolger: Jules de Burlet |
| Voorganger: François Moncheur |
Minister van Openbare Werken 1873-1878 |
Opvolger: Charles Sainctelette |
| Voorganger: nieuw |
Minister van Landbouw en Nijverheid 1884 |
Opvolger: Alphonse de Moreau |
| Voorganger: Xavier Olin |
Minister van Openbare Werken 1884 |
Opvolger: Alphonse de Moreau |
| Voorganger: Jules Malou |
Minister van Financiën 1884-1894 |
Opvolger: Paul de Smet de Naeyer |
1901: Dunant, Passy · 1902: Ducommun, Gobat · 1903: Cremer · 1904: Institut de Droit International · 1905: Von Suttner · 1906: Roosevelt · 1907: Moneta, Renault · 1908: Arnoldson, Bajer · 1909: Beernaert, Balluet d'Estournelles de Constant · 1910: IPB · 1911: Asser, Fried · 1912: Root · 1913: La Fontaine · 1917: ICRC · 1919: Wilson · 1920: Bourgeois · 1921: Branting, Lange · 1922: Nansen · 1925: Chamberlain, Dawes · 1926: Briand, Stresemann · 1927: Buisson, Quidde · 1929: Kellogg · 1930: Söderblom · 1931: Addams, Butler · 1933: Angell · 1934: Henderson · 1935: Von Ossietzky · 1936: Lamas · 1937: Cecil · 1938: Office international Nansen pour les réfugiés · 1944: ICRC · 1945: Hull · 1946: Balch, Mott · 1947: Friends Service Council, American Friends Service Committee · 1949: Orr · 1950: Bunche · 1951: Jouhaux · 1952: Schweitzer · 1953: Marshall · 1954: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1957: Pearson · 1958: Pire · 1959: Noel-Baker · 1960: Luthuli · 1961: Hammarskjöld · 1962: Pauling · 1963: ICRC, IFRC · 1964: King · 1965: UNICEF · 1968: Cassin · 1969: Internationale Arbeidsorganisatie · 1970: Borlaug · 1971: Brandt · 1973: Kissinger, Le Duc Tho · 1974: MacBride, Satō · 1975: Sacharov · 1976: Williams, Corrigan · 1977: Amnesty International · 1978: Sadat, Begin · 1979: Moeder Teresa · 1980: Esquivel · 1981: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1982: Myrdal, Robles · 1983: Wałęsa · 1984: Tutu · 1985: IPPNW · 1986: Wiesel · 1987: Arias · 1988: VN-vredesmacht · 1989: Gyatso · 1990: Gorbatsjov · 1991: Suu Kyi · 1992: Menchú · 1993: Mandela, De Klerk · 1994: Arafat, Peres, Rabin · 1995: Rotblat, Pugwash Conferences on Science and World Affairs · 1996: Ximenes Belo, Ramos-Horta · 1997: ICBL, Williams · 1998: Hume, Trimble · 1999: AzG · 2000: Dae-jung · 2001: VN, Annan · 2002: Carter · 2003: Ebadi · 2004: Maathai · 2005: IAEA, El-Baradei · 2006: Grameen Bank, Yunus · 2007: Gore, IPCC · 2008: Ahtisaari · 2009: Obama · 2010: Liu · 2011: Johnson Sirleaf, Gbowee, Karman