Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Au Bonheur des Dames (roman)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Au Bonheur des Dames is een roman uit 1883 geschreven door Émile Zola. (Zola was een realistische/naturalistische schrijver). De roman is het elfde deel uit de boekenreeks Les Rougon-Macquart, de "Histoire naturelle et sociale d’une famille sous le Second Empire". Het boek gaat over de tijd dat de grootwarenhuizen net opkwamen, een van de revoluties in het dagelijks leven tijdens het Tweede Franse Keizerrijk.

Au Bonheur des Dames verscheen in meerdere delen in het literair tijdschrift "Gil Blas" in 1882 vooraleer het een eerste maal in boekvorm werd gepubliceerd door uitgever Georges Charpentier in 1883. Het manuscript wordt bewaard in de Bibliothèque nationale de France.

De setting van het werk is een grootwarenhuis, waarbij Zola zich duidelijk sterk liet inspireren door Le Bon Marché in Parijs. De leveringen aan klanten per postorder, de commissies die verkopers en verkoopsters konden opstrijken en de logistiek van levering en verkoop spelen een rol in het verhaal. Dit verhaal is een vervolg op Pot-Bouille, het voorgaande werk in de Les Rougon-Macquart serie. Hoofdpersonage Octave Mouret - geënt op de zakenman Aristide Boucicaut - die gehuwd raakte met Caroline Hédouin, de uitbaatster van een kleine winkel in zijdewaren in het slot van Pot-Bouille, is nu weduwnaar. Hij breidt de zaak van zijn overleden echtgenote sterk uit naar het warenhuis dat een volledig stadsblok in beslag neemt.

Het werk werd meermaals verfilmd waaronder de langspeelfilm Au Bonheur des Dames uit 1930 in regie van Julien Duvivier of Au Bonheur des Dames uit 1943 in regie van André Cayatte. Maar ook de Britse historische televisieserie The Paradise uit 2012 is een adaptatie, evenals de Italiaanse televisieserie Il paradiso delle signore uit 2015.

Een recente vertaling in het Nederlands is "In het paradijs van de vrouw", uit 1981 en door Stephan Saaltink.

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Au Bonheur des Dames op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Wikisource  fr:Au Bonheur des Dames op Wikisource

rel=nofollow
 
rel=nofollow