Alfons Janssens

Alfons Joseph Marie Janssens (Sint-Niklaas, 16 oktober 1841 – Luzern, 1 september 1906) was een Belgisch politicus voor de Katholieke Partij.

Carrière

Janssens was textielfabrikant en werd in Sint-Niklaas gemeenteraadslid (1885–1904). Ook was hij volksvertegenwoordiger (1892-1900) voor de Katholieke Partij in het arrondissement Sint-Niklaas. Janssens behoorde tot de democratische en Vlaamsgezinde strekking van zijn partij. Als eerste na de Belgische Onafhankelijkheid in 1830 durfde hij in 1894 te vragen in de Kamer ook Nederlands te spreken.

Hij was als letterkundige lid van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde. Hij was bevriend met de dichter Guido Gezelle, die hij financieel steunde met een vaste jaartoelage ’op voorwaarde ... van jaarlijks een klein verblijf bij mij te houden...’.

Janssens was een neef van de katholieke politicus Pierre De Decker en oom van Jean Baptiste Nobels. Ook was hij een broer van volksvertegenwoordiger Theodoor Janssens, en van senator Louis Janssens-Smits. De drie broers waren uitgesproken Vlaamsgezind, zodat de stad Sint-Niklaas in die tijd bekend stond als de meest Vlaamsgezinde van het land. Hun afstammelingen kregen bij Koninklijk Besluit van 20 december 1912 het recht om de naam Janssens de Varebeke te dragen.