Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wie heeft mijn onsterfelijke ziel gedood of Klassenstrijd in de wijk Woolwich

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 16 jun 2021 om 07:18 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wie_heeft_mijn_onsterfelijke_ziel_gedood_of_Klassenstrijd_in_de_wijk_Woolwich&oldid=8583494 -1- Hermanca 7 jul 2007)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Wie heeft mijn onsterfelijke ziel gedood of Klassenstrijd in de wijk Woolwich is een hoorspel van Borislav Pekić. Wer hat meine unsterbliche Seele zerstört oder Klassenkampf im Stadtteil Woolwich werd op 23 juni 1974 door de Süddeutscher Rundfunk uitgezonden. Louis Povel vertaalde het en de KRO zond het uit op dinsdag 18 februari 1975 (met een herhaling op donderdag 19 april 1990). De regisseur was Léon Povel. Het hoorspel duurde 63 minuten.

Rolbezetting

Inhoud

Wegens nachtlawaai worden op het politiebureau van een Londense voorstad twee beschonken mannen verhoord: de Engelse arbeider Smith, die de geboden kans lijkt te benutten om het in de klassenmaatschappij te gaan maken, en de uit de Tsjecho-Slowakije afkomstige hulparbeider Prohaska, eertijds consul van Nicaragua. Terwijl ze hun verzonnen verhalen opdissen, waarin hun ware nederlagen, verwachtingen en overwinningen vermengd zijn, komen ze steeds dichter bij bittere conflicten en een fatale afrekening. Op het einde staat de commissaris niet meer voor een onschuldig delict, maar voor een dubbele wandaad, waarvoor op het eerste gezicht elk motief ontbreekt...