Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Werner Kollath: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Werner Georg Kollath''' (Gollnow, nu Goleniów, [[11 juni]] [[1892]] – Porza, [[19 november]] [[1970]]) was een Duits bacterioloog en hygiënist. Hij deed ook onderzoek over gezonde voeding. Hij is een pionier op het gebied van volwaardige voeding (Duits: ’Vollwertkost’ – Engels: ’whole foods’).
'''Werner Georg Kollath''' (Gollnow, nu Goleniów (Polen), [[11 juni]] [[1892]] – Porza (Zwitserland), [[19 november]] [[1970]]) was een Duits bacterioloog en hygiënist. Hij deed ook onderzoek over gezonde voeding. Hij is een pionier op het gebied van volwaardige voeding (Duits: ’Vollwertkost’ – Engels: ’whole foods’).


==Leven==
==Leven==
Kollath studeerde geneeskunde in Leipzig, Freiburg im Breisgau, Berlijn en Kiel. Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] was hij als oorlogsvrijwilliger actief als veldarts. Na de oorlog studeerde hij verder in Marburg. Daar promoveerde hij in 1920 en kreeg zijn geneeskundige licentie.
Zijn vader, de huisarts Georg Kollath, had een bepalende invloed op de studiekeuze van de jonge Werner Kollath. Na zijn schooltijd in Gollnow en in [[Stettin]] ging hij geneeskunde studeren in Leipzig, Freiburg im Breisgau, Berlijn en Kiel. Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] was hij als oorlogsvrijwilliger actief als veldarts. Na de oorlog studeerde hij verder in Marburg. Daar promoveerde hij in 1920 en behaalde zijn geneeskundige licentie.


In 1923 werd hij assistent van Richard Pfeiffer aan het Hygiëne Instituut van de Universiteit van Breslau. In 1926 verkreeg hij zijn [[habilitatie]] met een scriptie over ''Vitaminen en hun effecten. Een studie naar de correlaties tussen het mineraal- en zuurstofmetabolisme, fosfatiden en ultraviolet licht, getest op de groeicondities van de griepbacil''. In 1932 werd Kollath benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Wroclaw en in 1933/34 nam hij het voorzitterschap van de afdeling Hygiëne over.
In 1923 werd hij assistent van Richard Pfeiffer aan het Hygiëne Instituut van de Universiteit van Breslau. In 1926 verkreeg hij zijn [[habilitatie]] met een scriptie over ''Vitaminen en hun effecten. Een studie naar de correlaties tussen het mineraal- en zuurstofmetabolisme, fosfatiden en ultraviolet licht, getest op de groeicondities van de griepbacil''. In 1932 werd Kollath benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Wroclaw en in 1933/34 nam hij het voorzitterschap van de afdeling Hygiëne over.
Regel 9: Regel 9:
Kollath werd lid van de [[NSDAP]].
Kollath werd lid van de [[NSDAP]].


In 1935 werd hij benoemd aan de Universiteit van Rostock als hoohleraar Hygiëne en Bacteriologie. Tegelijk was hij directeur van het Landesgesundheitsamt (de staatsgezondheidsdienst). Hij gaf ook lezingen over ’Rassenhygiëne’ en zette zich in voor het oprichten van een leerstoel Rassenhygiëne. Hij was een voorstander van de [[Neue Deutsche Heilkunde]].
In 1935 werd hij benoemd aan de Universiteit van Rostock als hoogleraar Hygiëne en Bacteriologie. Tegelijk was hij directeur van het Landesgesundheitsamt (de staatsgezondheidsdienst). Hij gaf ook lezingen over ’Rassenhygiëne’ en zette zich in voor het oprichten van een leerstoel Rassenhygiëne. Hij was een voorstander van de [[Neue Deutsche Heilkunde]].


In 1942 publiceerde hij zijn bekendste werk: ''Die Ordnung unserer Nahrung''. Dat dit boek in 1942 gedrukt kon worden, wijst erop dat de nazi-regering het zag als een boek dat van belang was voor de oorlog.
In 1942 publiceerde hij zijn bekendste werk: ''Die Ordnung unserer Nahrung''. Dat dit boek in 1942 gedrukt kon worden, wijst erop dat de nazi-regering het zag als een boek dat van belang was voor de oorlog.
Regel 17: Regel 17:


Als gevolg van het besluit van de president van Mecklenburg-Vorpommern voor het ’reinigen’ van het bestuur van 30 augustus 1945 werd Kollath vanwege zijn lidmaatschap van de NSDAP in oktober 1945 ontslagen als universitair hoogleraar en directeur van het Instituut voor Hygiëne. Hij bleef echter tot augustus 1946 in functie als directeur van het Mecklenburgse geneeskundig onderzoeksbureau. In augustus 1945 was hij commissaris voor epidemieën en later hoofdcommissaris voor epidemieën voor de districten Rostock, Wismar en Güstrow.  
Als gevolg van het besluit van de president van Mecklenburg-Vorpommern voor het ’reinigen’ van het bestuur van 30 augustus 1945 werd Kollath vanwege zijn lidmaatschap van de NSDAP in oktober 1945 ontslagen als universitair hoogleraar en directeur van het Instituut voor Hygiëne. Hij bleef echter tot augustus 1946 in functie als directeur van het Mecklenburgse geneeskundig onderzoeksbureau. In augustus 1945 was hij commissaris voor epidemieën en later hoofdcommissaris voor epidemieën voor de districten Rostock, Wismar en Güstrow.  
Toen de president van de deelstaat Mecklenburg-Vorpommern te weten kwam dat Kollath een ondersteunend lid van de SS was geweest, werd Kollath opgeroepen om hierover een verklaring af te leggen. Kollath rechtvaardigde zijn lidmaatschap van de SS door te zeggen dat hij zichzelf had moeten rehabiliteren vanwege zijn pro-joodse houding. Anders zou hij niet in de NSDAP zijn opgenomen en vreesde hij dat „al zijn latere wetenschappelijke werk” onmogelijk zou zijn geworden.
In februari 1946 steunde de rector van de Universiteit van Rostock het verzoek van Kollath om de werken ''Lehrbuch der Hygiene'' en ''Der Vollwert der Nahrung'' te mogen laten drukken. Men vond dat er „om politieke, menselijke en wetenschappelijke redenen” geen bezwaren tegen waren. Zelfs Russische artsen waren van plan om het tekstboek in het Russisch te vertalen.


In november 1946 werd zijn aanvraag om zich te mogen vestigen als medisch specialist voor hygiëne en gezondheidsraad (Facharzt für Hygiene- und Gesundheitsberatung) afgewezen, omdat dit „tot nu toe niet als vakgebied erkend is” en „wegens politieke belasting”.<ref>Michael Buddrus, Sigrid Fritzlar, ''Kollath, Werner'', in: ''Die Professoren der Universität Rostock im Dritten Reich: Ein biographisches Lexikon.'', Walter de Gruyter 2007, p. 237. ISBN 3-598-11775-2.</ref>  
In november 1946 werd zijn aanvraag om zich te mogen vestigen als medisch specialist voor hygiëne en gezondheidsraad (Facharzt für Hygiene- und Gesundheitsberatung) afgewezen, omdat dit „tot nu toe niet als vakgebied erkend is” en „wegens politieke belasting”.<ref>Michael Buddrus, Sigrid Fritzlar, ''Kollath, Werner'', in: ''Die Professoren der Universität Rostock im Dritten Reich: Ein biographisches Lexikon.'', Walter de Gruyter 2007, p. 237. ISBN 3-598-11775-2.</ref>  
Regel 24: Regel 28:
In 1948 verscheen een herwerkte uitgave van zijn Hygiëne-leerboek. Onderwerpen zoals Hitler, selectie, erfgoed en gedwongen sterilisatie werden uit deze uitgave geschrapt.
In 1948 verscheen een herwerkte uitgave van zijn Hygiëne-leerboek. Onderwerpen zoals Hitler, selectie, erfgoed en gedwongen sterilisatie werden uit deze uitgave geschrapt.


Hij verkreeg in 1948 ontving zijn ’denazificatiebericht’ en deed van september 1948 tot februari 1949 onderzoek aan het Instituut voor Pathologie in Stockholm. In 1950 publiceerde hij het boek ''Der Vollwert der Nahrung und seine Bedeutung für Wachstum und Zellersatz'' (’volwaardige voeding en de betekenis ervan voor groei en celvervanging’). Na 1950 werkte hij verder om volwaardige voeding bij de bevolking bekend te maken. Hij werkte onder andere mee aan de eerste ''Gesundheitsbrockhaus''. Vanaf 1951 liet hij het zogenaamde ’Kollath-ontbijt’, dat voornamelijk bestond uit verse graanpap, via natuurvoedingswinkels distribueren. Op basis van zijn voedingsonderzoek liet hij ook diervoeders en [[probiotica]] produceren en verkopen.
Hij verkreeg in 1948 ontving zijn ’denazificatiebericht’ en deed van september 1948 tot februari 1949 onderzoek aan het Instituut voor Pathologie in Stockholm. In 1950 publiceerde hij het boek ''Der Vollwert der Nahrung und seine Bedeutung für Wachstum und Zellersatz'' (’volwaardige voeding en de betekenis ervan voor groei en celvervanging’). Na 1950 werkte hij verder om volwaardige voeding bij de bevolking bekend te maken. Hij werkte onder andere mee aan de eerste ''Gesundheitsbrockhaus''. Vanaf 1951 liet hij het zogenaamde ’Kollath-ontbijt’, dat voornamelijk bestond uit een pap van ongekookt, liefst zo vers mogelijk gemalen volkorenmeel, via natuurvoedingswinkels ([[Reformbeweging|reformhuizen]]) distribueren. Op basis van zijn voedingsonderzoek liet hij ook diervoeders en [[probiotica]] produceren en verkopen.
 
Tijdens een privéreis door [[Chili]] werd hem een onderzoeksfunctie aangeboden aan het de faculteit voor hygiëne en geneeskunde in [[Santiago de Chile]], maar Kollath nam deze niet aan.
 
In 1953 introduceerde hij de term [[probiotica]]. Dit drukte een contrast uit met de schadelijke antibiotica en werd door hem gedefinieerd als de „actieve stoffen die essentieel zijn voor de gezonde ontwikkeling van iemands leven”.
 
Van 1956 tot 1970 was hij lid van de wetenschappelijke raad van de [[Internationale Gesellschaft für Nahrungs- und Vitalstoff-Forschung]] (IVG) en vanaf 1964 lid van de wetenschappelijke raad van de Arbeitskreis Gesundheitskunde.


==Voedingstheorie==
==Voedingstheorie==
In zijn boek ''Die Ordnung unserer Nahrung'' (de orde van onze voeding) zette hij de voeding als centraal thema in het middelpunt voor het behoud van een goede gezondheid. HIj nam het woord ''Vollwertkost'' in gebruik, ’volwaardige voeding’. Dit is voeding die „alles bevat, wat het organisme voor zijn behoud en het behoud van de soort nodig heeft”. Het voedingsconcept zelf wat grotendeels uitgewerkt op basis van de werken van [[Maximilian Bircher-Benner|Bircher-Benner]].
In zijn boek ''Die Ordnung unserer Nahrung'' (de orde van onze voeding) zette hij de voeding als centraal thema in het middelpunt voor het behoud van een goede gezondheid. Hij nam het woord ''Vollwertkost'' in gebruik, ’volwaardige voeding’. Dit is voeding die „alles bevat, wat het organisme voor zijn behoud en het behoud van de soort nodig heeft”. Het voedingsconcept zelf was grotendeels uitgewerkt op basis van de werken van [[Maximilian Bircher-Benner|Bircher-Benner]].


Hij deelde de voeding in in twee grote groepen: de ’levensmiddelen’ en de ’voedingsmiddelen’. Beide groepen werden onderverdeeld in drie ’waarde’-groepen.
Hij deelde de voeding in in twee grote groepen: de ’levensmiddelen’ en de ’voedingsmiddelen’. Beide groepen werden onderverdeeld in drie ’waarde’-groepen.
::::{|class=wikitable
::::{| class=wikitable
|rowspan="3"|levensmiddelen || natuurlijk
|rowspan="3"|levensmiddelen || natuurlijk
|-
|-
Regel 45: Regel 55:
’Levensmiddelen’ noemde hij ’levende voeding’, die zogenaamde ’fermenten’ bevat (in hedendaagse bewoordingen o.a. de [[enzyme]]n). ’Voedingsmiddelen’ daarentegen vond hij ’dode voeding’, „waarin deze fermenten – meestal door verhitting – vernietigd zijn”.
’Levensmiddelen’ noemde hij ’levende voeding’, die zogenaamde ’fermenten’ bevat (in hedendaagse bewoordingen o.a. de [[enzyme]]n). ’Voedingsmiddelen’ daarentegen vond hij ’dode voeding’, „waarin deze fermenten – meestal door verhitting – vernietigd zijn”.


De zes groepen bevatten dranken en producten van plantaardige en dierlijke oorsprong. Plantaardige voeding kreeg een hogere waarde dan voeding van dierlijke oorsprong; rauwe levensmiddelen een hogere waarde dan bewerkte producten. Hoe sterker bewerkt, hoe lager de gezonde voedingswaarde van het product. Tot de hoogste categorie behoorden fruit en groenten, kruiden, , oliehoudende vruchten, noten en granen, naast onbewerkte honing, rauwe melk, moedermelk, rauwe eieren en natuurlijk bronwater.
De zes groepen bevatten dranken en producten van plantaardige en dierlijke oorsprong. Plantaardige voeding kreeg een hogere waarde dan voeding van dierlijke oorsprong; rauwe levensmiddelen een hogere waarde dan bewerkte producten. Hoe sterker bewerkt, hoe lager de gezonde voedingswaarde van het product. Tot de hoogste categorie behoorden fruit en groenten, kruiden, oliehoudende vruchten, noten en granen, naast onbewerkte honing, rauwe melk, moedermelk, rauwe eieren en natuurlijk bronwater.
 
== Erkenningen ==
* 1957: Gouden ''Bircher-Benner-Medaille'', uitgereikt door de ''Internationalen Gesellschaft für Nahrungs- und Vitalstoff-Forschung'' (IVG) (Internationaal Genootschap voor Voedings- en Vitaalstofonderzoek<ref name="Buddrus">Michael Buddrus, Sigrid Fritzlar: ''Kollath, Werner'', in: ''Die Professoren der Universität Rostock im Dritten Reich: Ein biographisches Lexikon.'', Walter de Gruyter 2007, p. 238. ISBN 3-598-11775-2.</ref>
* 1966: ''Hufeland-Medaille'', uitgereikt door het Zentralverband der Ärzte für Naturheilkunde (Centraal Verbond van Artsen voor Natuurgeneeskunde)<ref name="Buddrus" />


==Publicaties==
==Publicaties==

Versie van 16 okt 2020 18:07

Werner Georg Kollath (Gollnow, nu Goleniów (Polen), 11 juni 1892 – Porza (Zwitserland), 19 november 1970) was een Duits bacterioloog en hygiënist. Hij deed ook onderzoek over gezonde voeding. Hij is een pionier op het gebied van volwaardige voeding (Duits: ’Vollwertkost’ – Engels: ’whole foods’).

Leven

Zijn vader, de huisarts Georg Kollath, had een bepalende invloed op de studiekeuze van de jonge Werner Kollath. Na zijn schooltijd in Gollnow en in Stettin ging hij geneeskunde studeren in Leipzig, Freiburg im Breisgau, Berlijn en Kiel. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij als oorlogsvrijwilliger actief als veldarts. Na de oorlog studeerde hij verder in Marburg. Daar promoveerde hij in 1920 en behaalde zijn geneeskundige licentie.

In 1923 werd hij assistent van Richard Pfeiffer aan het Hygiëne Instituut van de Universiteit van Breslau. In 1926 verkreeg hij zijn habilitatie met een scriptie over Vitaminen en hun effecten. Een studie naar de correlaties tussen het mineraal- en zuurstofmetabolisme, fosfatiden en ultraviolet licht, getest op de groeicondities van de griepbacil. In 1932 werd Kollath benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Wroclaw en in 1933/34 nam hij het voorzitterschap van de afdeling Hygiëne over.

Periode van het nationaalsocialisme

Kollath werd lid van de NSDAP.

In 1935 werd hij benoemd aan de Universiteit van Rostock als hoogleraar Hygiëne en Bacteriologie. Tegelijk was hij directeur van het Landesgesundheitsamt (de staatsgezondheidsdienst). Hij gaf ook lezingen over ’Rassenhygiëne’ en zette zich in voor het oprichten van een leerstoel Rassenhygiëne. Hij was een voorstander van de Neue Deutsche Heilkunde.

In 1942 publiceerde hij zijn bekendste werk: Die Ordnung unserer Nahrung. Dat dit boek in 1942 gedrukt kon worden, wijst erop dat de nazi-regering het zag als een boek dat van belang was voor de oorlog.

Na de Tweede Wereldoorlog

Na de Tweede Wereldoorlog lag Rostock in de Sovjet-bezettingszone.

Als gevolg van het besluit van de president van Mecklenburg-Vorpommern voor het ’reinigen’ van het bestuur van 30 augustus 1945 werd Kollath vanwege zijn lidmaatschap van de NSDAP in oktober 1945 ontslagen als universitair hoogleraar en directeur van het Instituut voor Hygiëne. Hij bleef echter tot augustus 1946 in functie als directeur van het Mecklenburgse geneeskundig onderzoeksbureau. In augustus 1945 was hij commissaris voor epidemieën en later hoofdcommissaris voor epidemieën voor de districten Rostock, Wismar en Güstrow.

Toen de president van de deelstaat Mecklenburg-Vorpommern te weten kwam dat Kollath een ondersteunend lid van de SS was geweest, werd Kollath opgeroepen om hierover een verklaring af te leggen. Kollath rechtvaardigde zijn lidmaatschap van de SS door te zeggen dat hij zichzelf had moeten rehabiliteren vanwege zijn pro-joodse houding. Anders zou hij niet in de NSDAP zijn opgenomen en vreesde hij dat „al zijn latere wetenschappelijke werk” onmogelijk zou zijn geworden.

In februari 1946 steunde de rector van de Universiteit van Rostock het verzoek van Kollath om de werken Lehrbuch der Hygiene en Der Vollwert der Nahrung te mogen laten drukken. Men vond dat er „om politieke, menselijke en wetenschappelijke redenen” geen bezwaren tegen waren. Zelfs Russische artsen waren van plan om het tekstboek in het Russisch te vertalen.

In november 1946 werd zijn aanvraag om zich te mogen vestigen als medisch specialist voor hygiëne en gezondheidsraad (Facharzt für Hygiene- und Gesundheitsberatung) afgewezen, omdat dit „tot nu toe niet als vakgebied erkend is” en „wegens politieke belasting”.[1]

Nadat hij in 1947 ook als directeur van het Mecklenburgse gezondheidsbureau werd afgezet, verlieten hij en zijn vrouw de Sovjetzone en vestigden zich in Hannover, waar hij als levensmiddelchemicus aan de slag ging voor de koekjesfabricant Bahlsen.

In 1948 verscheen een herwerkte uitgave van zijn Hygiëne-leerboek. Onderwerpen zoals Hitler, selectie, erfgoed en gedwongen sterilisatie werden uit deze uitgave geschrapt.

Hij verkreeg in 1948 ontving zijn ’denazificatiebericht’ en deed van september 1948 tot februari 1949 onderzoek aan het Instituut voor Pathologie in Stockholm. In 1950 publiceerde hij het boek Der Vollwert der Nahrung und seine Bedeutung für Wachstum und Zellersatz (’volwaardige voeding en de betekenis ervan voor groei en celvervanging’). Na 1950 werkte hij verder om volwaardige voeding bij de bevolking bekend te maken. Hij werkte onder andere mee aan de eerste Gesundheitsbrockhaus. Vanaf 1951 liet hij het zogenaamde ’Kollath-ontbijt’, dat voornamelijk bestond uit een pap van ongekookt, liefst zo vers mogelijk gemalen volkorenmeel, via natuurvoedingswinkels (reformhuizen) distribueren. Op basis van zijn voedingsonderzoek liet hij ook diervoeders en probiotica produceren en verkopen.

Tijdens een privéreis door Chili werd hem een onderzoeksfunctie aangeboden aan het de faculteit voor hygiëne en geneeskunde in Santiago de Chile, maar Kollath nam deze niet aan.

In 1953 introduceerde hij de term probiotica. Dit drukte een contrast uit met de schadelijke antibiotica en werd door hem gedefinieerd als de „actieve stoffen die essentieel zijn voor de gezonde ontwikkeling van iemands leven”.

Van 1956 tot 1970 was hij lid van de wetenschappelijke raad van de Internationale Gesellschaft für Nahrungs- und Vitalstoff-Forschung (IVG) en vanaf 1964 lid van de wetenschappelijke raad van de Arbeitskreis Gesundheitskunde.

Voedingstheorie

In zijn boek Die Ordnung unserer Nahrung (de orde van onze voeding) zette hij de voeding als centraal thema in het middelpunt voor het behoud van een goede gezondheid. Hij nam het woord Vollwertkost in gebruik, ’volwaardige voeding’. Dit is voeding die „alles bevat, wat het organisme voor zijn behoud en het behoud van de soort nodig heeft”. Het voedingsconcept zelf was grotendeels uitgewerkt op basis van de werken van Bircher-Benner.

Hij deelde de voeding in in twee grote groepen: de ’levensmiddelen’ en de ’voedingsmiddelen’. Beide groepen werden onderverdeeld in drie ’waarde’-groepen.

levensmiddelen natuurlijk
mechanisch bewerkt
gefermenteerd
voedingsmiddelen verhit
geconserveerd
geprepareerd

’Levensmiddelen’ noemde hij ’levende voeding’, die zogenaamde ’fermenten’ bevat (in hedendaagse bewoordingen o.a. de enzymen). ’Voedingsmiddelen’ daarentegen vond hij ’dode voeding’, „waarin deze fermenten – meestal door verhitting – vernietigd zijn”.

De zes groepen bevatten dranken en producten van plantaardige en dierlijke oorsprong. Plantaardige voeding kreeg een hogere waarde dan voeding van dierlijke oorsprong; rauwe levensmiddelen een hogere waarde dan bewerkte producten. Hoe sterker bewerkt, hoe lager de gezonde voedingswaarde van het product. Tot de hoogste categorie behoorden fruit en groenten, kruiden, oliehoudende vruchten, noten en granen, naast onbewerkte honing, rauwe melk, moedermelk, rauwe eieren en natuurlijk bronwater.

Erkenningen

  • 1957: Gouden Bircher-Benner-Medaille, uitgereikt door de Internationalen Gesellschaft für Nahrungs- und Vitalstoff-Forschung (IVG) (Internationaal Genootschap voor Voedings- en Vitaalstofonderzoek[2]
  • 1966: Hufeland-Medaille, uitgereikt door het Zentralverband der Ärzte für Naturheilkunde (Centraal Verbond van Artsen voor Natuurgeneeskunde)[2]

Publicaties

  • Vitaminsubstanz oder Vitaminwirkung? Eine Studie über Zusammenhänge zwischen Mineral- und Sauerstoff-Stoffwechsel, Phosphatiden und ultraviolettem Licht, geprüft an den Wachstumsbedingungen des Influenzabazillus (Bazillus Pfeiffer), in: Zentralblatt für Bakteriologie, Parasitenkunde und Infektionskrankheiten, 100, 1926, p. 97–145.
  • Grundlagen, Methoden und Ziele der Hygiene. Eine Einführung für Mediziner und Naturwissenschaftler, Volkswirtschaftler und Techniker, Leipzig, 1937.
  • Zur Einheit der Heilkunde, Stuttgart, 1942 (Autobiografie).
  • Die Ordnung unserer Nahrung. Grundlagen einer dauerhaften Ernährungslehre, Stuttgart, 1942.
  • Lehrbuch der Hygiene, tweedelig, Stuttgart, 1949.
  • Der Vollwert der Nahrung und seine Bedeutung für Wachstum und Zellersatz. Experimentelle Grundlagen, Stuttgart, 1950.
  • Getreide und Mensch – eine Lebensgemeinschaft, Bad Homburg v. d. H., 1964

Over dr. Kollath

  • Jörg Melzer, Vollwerternährung. Diätetik, Naturheilkunde, Nationalsozialismus, sozialer Anspruch, Franz Steiner Verlag, Stuttgart, 2003. ISBN 3-515-08278-6.
  • Uwe Spiekermann, Der Naturwissenschaftler als Kulturwissenschaftler. Das Beispiel Werner Kollaths, in: Gerhard Neumann, Alois Wierlacher, Rainer Wild (uitg.): Essen und Lebensqualität: Natur- und Kulturwissenschaftliche Perspektiven, Campus Verlag, Frankfurt a. M., 2001; p. 247–274. ISBN 3-593-36852-8. (Online)
  • Alexander Ströhle, Rück- und Seitenblicke im Zeitalter der Ernährungsver(w)irrung: Eine Hommage an Werner Kollath, Ralf Reglin Verlag, Köln, 2009. ISBN 978-3-930620-58-6.
  • Herbert Warning, Kollath. Wissenschaftliche Arbeiten, Bad Homburg v.d.H., 1963
  • Bernhard Watzl, Claus Leitzmann, Eine Kommentierung der ernährungswissenschaftlichen Arbeiten von Werner Kollath, in: Werner Kollath: Die Ordnung unserer Nahrung, 17. Auflage, Karl F. Haug Verlag, Stuttgart, 2005; p. 289–299. ISBN 3-8304-7210-2.
  • Ernst Klee, Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945, 2e oplage. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-596-16048-8.

Verwijzingen

rel=nofollow
rel=nofollow