Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Walter Bouchery: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''Walter Bouchery''' ([[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[31 juli]] [[1908]] – [[Lochristi]], [[13 juli]] [[1961]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] advocaat en [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalist]].
'''Walter Bouchery''' ([[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[31 juli]] [[1908]] – [[Lochristi]], [[13 juli]] [[1961]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] advocaat en [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalist]].


==Levensloop==
==Levensloop==
Regel 6: Regel 6:
Hij engageerde zich in de studentenbeweging. Hij werd voorzitter van de Sint-Lutgardisbond, onderdeel van het [[AKVS]], die in het Onze-Lieve-Vrouwcollege Vlaamsgezinde actie voerde. Hij werd lid van het hoofdbestuur van het AKVS en promoveerde de ''Witte Kaproenen'', de Antwerpse knapenbond van het AKVS.
Hij engageerde zich in de studentenbeweging. Hij werd voorzitter van de Sint-Lutgardisbond, onderdeel van het [[AKVS]], die in het Onze-Lieve-Vrouwcollege Vlaamsgezinde actie voerde. Hij werd lid van het hoofdbestuur van het AKVS en promoveerde de ''Witte Kaproenen'', de Antwerpse knapenbond van het AKVS.


Aan de universiteit was hij hoofdredacteur (1930-1931) van ''Den Uyl'', het blad van het ''Algemeen Vlaamsch Hoogstudentenverbond''. Hij was langdurig beheerder van ''De Blauwvoet'' (1920-1941). In 1932 stichtte hij in Antwerpen het Vlaams-nationalistisch jeugdhuis ''Wiking''. Samen met [[Ernest Van der Hallen]] werkte hij aan de oprichting van jeugdherbergen.
Aan de universiteit was hij hoofdredacteur (1930-1931) van ''Den Uyl'', het blad van het ''Algemeen Vlaamsch Hoogstudentenverbond''. Hij was langdurig beheerder van ''De Blauwvoet'' (1920-1941). In 1932 stichtte hij in Antwerpen het Vlaams-nationalistisch jeugdhuis ''Wiking''. Samen met [[Ernest Van der Hallen]] werkte hij aan de oprichting van jeugdherbergen.


In de jaren dertig werd hij lid van het [[Vlaamsch Nationaal Verbond]] (VNV) en in 1938 werd hij leider van de kaderschool van het [[Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond]] (AVNJ).
In de jaren dertig werd hij lid van het [[Vlaamsch Nationaal Verbond]] (VNV) en in 1938 werd hij leider van de kaderschool van het [[Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond]] (AVNJ).
Regel 16: Regel 16:
Hij bleef daarna een rol spelen binnen collaborerende bewegingen zoals ''Nederland Eén'', ''Dietsch Eedverbond'' en ''Dietsch Studenten Keurfront''. In september 1944 dook hij onder en werd door de krijgsraad ter dood veroordeeld. Wat later gaf hij zich aan en werd in 1946 in voorlopige vrijheid gesteld, om enkele maanden later door de krijgsraad te worden vrijgesproken. In beroep werd hij echter tot drie jaar gevangenis veroordeeld.
Hij bleef daarna een rol spelen binnen collaborerende bewegingen zoals ''Nederland Eén'', ''Dietsch Eedverbond'' en ''Dietsch Studenten Keurfront''. In september 1944 dook hij onder en werd door de krijgsraad ter dood veroordeeld. Wat later gaf hij zich aan en werd in 1946 in voorlopige vrijheid gesteld, om enkele maanden later door de krijgsraad te worden vrijgesproken. In beroep werd hij echter tot drie jaar gevangenis veroordeeld.


Van zijn rechten beroofd kon hij niet langer als advocaat werken en stichtte de uitgeverij ''Luctor'', waarmee hij onder meer het Vlaams-nationale weekblad ''Wit en Zwart'' uitgaf (slechts drie nummers). Hij publiceerde boeken zoals  
Van zijn rechten beroofd kon hij niet langer als advocaat werken en stichtte de uitgeverij ''Luctor'', waarmee hij onder meer het Vlaams-nationale weekblad ''Wit en Zwart'' uitgaf (slechts drie nummers). Hij publiceerde boeken zoals  
* ''Het proces [[Hendrik Borginon|Borginon]]'' door [[Arthur De Bruyne]],  
* ''Het proces [[Hendrik Borginon|Borginon]]'' door [[Arthur De Bruyne]],  
* ''Het proces [[Edmond Van Dieren|Van Dieren]]'' door [[Louis De Lentdecker]],  
* ''Het proces [[Edmond Van Dieren|Van Dieren]]'' door [[Louis De Lentdecker]],  
Regel 23: Regel 23:
* het ''Dagboek van [[Irma Laplasse]]'', door Louis de Lentdecker,  
* het ''Dagboek van [[Irma Laplasse]]'', door Louis de Lentdecker,  
* ''In 't verre land vreeselijk alleen'' door [[Cyriel Verschaeve]],  
* ''In 't verre land vreeselijk alleen'' door [[Cyriel Verschaeve]],  
* ''Het gulden uur'', verzen door Lisbeth van Thillo, echtgenote van [[Edgar Boonen]]
* ''Het gulden uur'', verzen door Lisbeth van Thillo, echtgenote van [[Edgar Boonen]]
* ''Hoe de zwarten in den hemel kwamen'', door [[Filip de Pillecyn]].
* ''Hoe de zwarten in den hemel kwamen'', door [[Filip de Pillecyn]].


Regel 38: Regel 38:
* [[Pieter Jan Verstraete|Pieter Jan VERSTRAETE]], ''Walter Bouchery en de Dietse beweging'', 1998.
* [[Pieter Jan Verstraete|Pieter Jan VERSTRAETE]], ''Walter Bouchery en de Dietse beweging'', 1998.
* Nico WOUTERS, {{NEVB|Bouchery, Walter}}
* Nico WOUTERS, {{NEVB|Bouchery, Walter}}
* [[Ludo Simons|Ludo SIMONS]], ''Het Boek in Vlaanderen sinds 1800. Een cultuurgeschiedenis'', Tielt, 2013.
* [[Ludo Simons|Ludo SIMONS]], ''Het Boek in Vlaanderen sinds 1800. Een cultuurgeschiedenis'', Tielt, 2013.
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q50340549}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q50340549}}
{{DEFAULTSORT:Bouchery, Walter}}
{{DEFAULTSORT:Bouchery, Walter}}
Regel 47: Regel 47:
[[Categorie:Geboren in 1908]]
[[Categorie:Geboren in 1908]]
[[Categorie:Overleden in 1961]]
[[Categorie:Overleden in 1961]]
[[Categorie:Geboren in Antwerpen (stad)]]
[[Categorie:Overleden in Lochristi]]
{{groei}}
{{groei}}

Huidige versie van 24 mrt 2023 om 01:12

Walter Bouchery (Antwerpen, 31 juli 1908Lochristi, 13 juli 1961) was een Belgisch advocaat en Vlaams-nationalist.

Levensloop

Bouchery volbracht zijn middelbare studies aan het Onze-Lieve-Vrouwcollege in Antwerpen. Hij promoveerde tot doctor in de rechten aan de KU Leuven en vestigde zich als advocaat in Antwerpen.

Hij engageerde zich in de studentenbeweging. Hij werd voorzitter van de Sint-Lutgardisbond, onderdeel van het AKVS, die in het Onze-Lieve-Vrouwcollege Vlaamsgezinde actie voerde. Hij werd lid van het hoofdbestuur van het AKVS en promoveerde de Witte Kaproenen, de Antwerpse knapenbond van het AKVS.

Aan de universiteit was hij hoofdredacteur (1930-1931) van Den Uyl, het blad van het Algemeen Vlaamsch Hoogstudentenverbond. Hij was langdurig beheerder van De Blauwvoet (1920-1941). In 1932 stichtte hij in Antwerpen het Vlaams-nationalistisch jeugdhuis Wiking. Samen met Ernest Van der Hallen werkte hij aan de oprichting van jeugdherbergen.

In de jaren dertig werd hij lid van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) en in 1938 werd hij leider van de kaderschool van het Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond (AVNJ).

Op de lijst geplaatst van de verdachten met Duitse sympathieën, werd hij op 10 mei 1940 opgepakt en naar een kamp in Zuid-Frankrijk gevoerd. Bij zijn terugkeer in juli 1940 werd hij secretaris van het Comité voor de Politiek Weggevoerden, onder het voorzitterschap van René Lagrou. Hij hernam ook zijn functie bij het AVNJ. Samen met Edgar Boonen werd hij secretaris van de Antwerpse balie.

Toen men de Nationaal-socialistische Jeugd Vlaanderen begon te organiseren en het AVNJ verzocht werd zich hierin de integreren, was Bouchery het daar niet mee eens. Hij bleef niettemin actief zowel in het VNV als het NSJV. Hij behoorde wel tot degenen die inwendige kritiek uitoefenden op de verwaarlozing van de Dietse en christelijke principes binnen het VNV, zonder daarom de collaboratie te veroordelen. De VNV-leiding apprecieerde dit allerminst en hij werd ontslagen.

Hij bleef daarna een rol spelen binnen collaborerende bewegingen zoals Nederland Eén, Dietsch Eedverbond en Dietsch Studenten Keurfront. In september 1944 dook hij onder en werd door de krijgsraad ter dood veroordeeld. Wat later gaf hij zich aan en werd in 1946 in voorlopige vrijheid gesteld, om enkele maanden later door de krijgsraad te worden vrijgesproken. In beroep werd hij echter tot drie jaar gevangenis veroordeeld.

Van zijn rechten beroofd kon hij niet langer als advocaat werken en stichtte de uitgeverij Luctor, waarmee hij onder meer het Vlaams-nationale weekblad Wit en Zwart uitgaf (slechts drie nummers). Hij publiceerde boeken zoals

Hij richtte ook het Vlaams-nationalistische weekblad Opstanding op. Hij organiseerde bijeenkomsten van Vlaams-nationalisten, waaruit in 1949 de Vlaamse Concentratie ontstond en in 1952 de Vlaamse Volksbeweging. Zijn onafhankelijke koers bracht hem echter in conflict met deze beide organisaties.

Hij overleed vroegtijdig als gevolg van een verkeersongeval.

Literatuur

rel=nofollow
 
rel=nofollow