Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Victor IV (Octavianus): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani''', of ook bekend als '''Ottaviano de’ Monticelli''' (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal. In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam '''Victor IV''' en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de [[Rooms-Katholieke Kerk]] erkende paus was paus [[Alexander III (paus)|Alexander III].
{{Infobox paus
| afbeelding  =
| onderschrift =
| naam        =
| echte naam  = Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani
| geboren      = Tivoli, 1095
| overleden    = Lucca, 20 april 1164
| voorganger  = [[Hadrianus IV]]
| periode      = 1159 – 1164
| gelijktijdig = [[Alexander III (paus)|Alexander III]]
| opvolger      = [[Paschalis III]]
| zaligverklaring_datum  =
| zaligverklaring_plaats =
| zaligverklaring_door  =
| handtekening =
| nummer      =
}}
'''Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani''', of ook bekend als '''Ottaviano de’ Monticelli''' (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal van St. Cecilia, In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam '''Victor IV''' en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de [[Rooms-Katholieke Kerk]] erkende paus was paus [[Alexander III (paus)|Alexander III]].


==Leven==
==Leven==
Regel 6: Regel 23:
Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer [[Frederik Barbarossa]], die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees.
Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer [[Frederik Barbarossa]], die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees.
   
   
Bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 was het College van Kardinalen verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van paus [[Hadrianus IV]], die kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam [[Alexander III (paus)|Alexander III]], en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als paus Victor IV.
Na het overlijden van paus [[Hadrianus IV]] was het College van Kardinalen bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van Hadrianus IV, die kanselier en kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam [[Alexander III (paus)|Alexander III]], en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als paus Victor IV.


Octaviano werd op 4 oktober ingewijd in de abdij van Farfa door kardinaal Imaro, bijgestaan door de bisschoppen Ubaldo di Ferentino en Riccardo di Melfi.
Octaviano werd op 4 oktober ingewijd in de abdij van Farfa door kardinaal Imaro, bijgestaan door de bisschoppen Ubaldo di Ferentino en Riccardo di Melfi.


Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het [[schisma]] op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Concilie samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later excommuniceerde Victor Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren.
Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het [[schisma]] op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Synode samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later sprak Victor een anathema (banvloek) uit over Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren.


In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de abt van Cluny en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de [[relikwie]]ën van de heilige Bassianus, beschermer van de stad, van de oude stad Lodi naar de nieuwe stad. De ceremonie had een grote politieke betekenis: slechts een jaar voordien had Barbarossa de stad Milaan had laten platleggen en nu werd Lodi, de grote rivaal van Milaan, dat een paar jaar eerder was vernietigd, herbouwd met de steun van het Rijk en de Kerk.
In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de [[abdij van Cluny|abt van Cluny]] en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de [[relikwie]]ën van de heilige Bassianus, beschermer van de stad, van de oude stad Lodi naar de nieuwe stad. De ceremonie had een grote politieke betekenis: slechts een jaar voordien had Barbarossa de stad Milaan had laten platleggen en nu werd Lodi, de grote rivaal van Milaan, dat een paar jaar eerder was vernietigd, herbouwd met de steun van het Rijk en de Kerk.


Hoewel paus Alexander III naar Frankrijk moest uitwijken, slaagde Victor er niet in om zich buiten het machtsgebied van de keizer te laten erkennen.
Hoewel paus Alexander III van 1162 tot 1165 naar Frankrijk moest uitwijken, slaagde Victor er niet in om zich buiten het machtsgebied van de keizer te laten erkennen.


Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164 D hij werd opgevolgd door de tegenpaus [[Paschalis III]] (1164–1168).
Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164. Hij werd opgevolgd door de tegenpaus [[Paschalis III]] (1164–1168).
{{Navigatie pausen}}
{{Navigatie pausen}}
[[Categorie:Tegenpaus]]
[[Categorie:Tegenpaus]]

Huidige versie van 13 jan 2020 om 16:15

rel=nofollow

Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani, of ook bekend als Ottaviano de’ Monticelli (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal van St. Cecilia, In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam Victor IV en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de Rooms-Katholieke Kerk erkende paus was paus Alexander III.

Leven

Ottaviano behoorde tot een zijtak van het Romeinse geslacht der Crescentiërs, de familie dei Crescenzi Ottaviani, heren van Montecelio of Monticelli. In 1138 door paus Innocentius II benoemd tot kardinaal met de titel van kardinaalsdiaken van San Nicola in Carcere Tulliano en in 1151 koos hij voor de titel van kardinaal presbyter van Santa Cecilia. In 1158 werd hij kardinaal proto-priester.

Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer Frederik Barbarossa, die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees.

Na het overlijden van paus Hadrianus IV was het College van Kardinalen bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van Hadrianus IV, die kanselier en kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam Alexander III, en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als paus Victor IV.

Octaviano werd op 4 oktober ingewijd in de abdij van Farfa door kardinaal Imaro, bijgestaan door de bisschoppen Ubaldo di Ferentino en Riccardo di Melfi.

Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het schisma op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Synode samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later sprak Victor een anathema (banvloek) uit over Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren.

In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de abt van Cluny en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de relikwieën van de heilige Bassianus, beschermer van de stad, van de oude stad Lodi naar de nieuwe stad. De ceremonie had een grote politieke betekenis: slechts een jaar voordien had Barbarossa de stad Milaan had laten platleggen en nu werd Lodi, de grote rivaal van Milaan, dat een paar jaar eerder was vernietigd, herbouwd met de steun van het Rijk en de Kerk.

Hoewel paus Alexander III van 1162 tot 1165 naar Frankrijk moest uitwijken, slaagde Victor er niet in om zich buiten het machtsgebied van de keizer te laten erkennen.

Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164. Hij werd opgevolgd door de tegenpaus Paschalis III (1164–1168).

Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk

Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
PetrusLinusAnacletus IClemens IEvaristusAlexander ISixtus ITelesforusHyginusPius IAnicetusSoterEleutherusVictor IZefyrinusCalixtus I(Hippolytus)Urbanus IPontianusAnterusFabianusCornelius(Novatianus)Lucius IStefanus ISixtus IIDionysiusFelix IEutychianusCajusMarcellinusMarcellus IEusebiusMiltiadesSilvester IMarcusJulius ILiberius(Felix (II))Damasus I(Ursinus)SiriciusAnastasius IInnocentius IZosimusBonifatius I(Eulalius)Celestinus ISixtus IIILeo IHilariusSimpliciusFelix IIGelasius IAnastasius IISymmachus(Laurentius)HormisdasJohannes IFelix IIIBonifatius II(Dioscurus)Johannes IIAgapetus ISilveriusVigiliusPelagius IJohannes IIIBenedictus IPelagius IIGregorius ISabinianusBonifatius IIIBonifatius IVDeusdedit (Adeodatus I)Bonifatius VHonorius ISeverinusJohannes IVTheodorus IMartinus I(Eugenius I)Eugenius IVitalianusAdeodatus IIDonusAgathoLeo IIBenedictus IIJohannes VConon(Theodorus (II))(Paschalis (I))Sergius IJohannes VIJohannes VIISisinniusConstantinus IGregorius IIGregorius IIIZachariasStefanus (II)Stefanus II (III)Paulus I(Constantinus II)(Filippus)Stefanus III (IV)Hadrianus ILeo IIIStefanus IV (V)Paschalis IEugenius IIValentinusGregorius IV(Johannes (VIII))Sergius IILeo IVBenedictus III(Anastasius (III))Nicolaas IHadrianus IIJohannes VIIIMarinus IHadrianus IIIStefanus V (VI)FormosusBonifatius VIStefanus VI (VII)RomanusTheodorus IIJohannes IXBenedictus IVLeo V(Christoforus)(Sergius III)Sergius IIIAnastasius IIILandoJohannes XLeo VIStefanus VII (VIII)Johannes XILeo VIIStefanus VIII (IX)Marinus IIAgapetus IIJohannes XIILeo VIII(Benedictus V)Johannes XIIIBenedictus VI(Bonifatius VII)Benedictus VIIJohannes XIVJohannes XVGregorius V(Johannes XVI)Silvester IIJohannes XVIIJohannes XVIIISergius IVBenedictus VIII(Gregorius (VI))Johannes XIXBenedictus IXSilvester IIIBenedictus IXGregorius VIClemens IIBenedictus IXDamasus IILeo IXVictor IIStefanus IX(Benedictus X)Nicolaas IIAlexander II(Honorius II)Gregorius VII(Clemens (III))Victor IIIUrbanus IIPaschalis II(Theodoricus)(Albertus)(Silvester (IV))Gelasius II(Gregorius (VIII))Calixtus IIHonorius II(Celestinus (II))Innocentius II(Anacletus II)(Victor (IV) (Gregorius))Celestinus IILucius IIEugenius IIIAnastasius IVHadrianus IVAlexander III(Victor (IV) (Octavianus))(Paschalis (III))(Calixtus (III))(Innocentius (III))Lucius IIIUrbanus IIIGregorius VIIIClemens IIICelestinus IIIInnocentius IIIHonorius IIIGregorius IXCelestinus IVInnocentius IVAlexander IVUrbanus IVClemens IVGregorius XInnocentius VHadrianus VJohannes XXINicolaas IIIMartinus IVHonorius IVNicolaas IVCelestinus VBonifatius VIIIBenedictus XIClemens VJohannes XXII(Nicolaas (V))Benedictus XIIClemens VIInnocentius VIUrbanus VGregorius XIUrbanus VI(Clemens VII van Avignon)Bonifatius IX(Benedictus XIII van Avignon)Innocentius VIIGregorius XII(Alexander V)(Johannes (XXIII))Martinus V(Clemens VIII van Avignon)(Benedictus XIV van Avignon)Eugenius IV(Felix V)Nicolaas VCalixtus IIIPius IIPaulus IISixtus IVInnocentius VIIIAlexander VIPius IIIJulius IILeo XHadrianus VIClemens VIIPaulus IIIJulius IIIMarcellus IIPaulus IVPius IVPius VGregorius XIIISixtus VUrbanus VIIGregorius XIVInnocentius IXClemens VIIILeo XIPaulus VGregorius XVUrbanus VIIIInnocentius XAlexander VIIClemens IXClemens XInnocentius XIAlexander VIIIInnocentius XIIClemens XIInnocentius XIIIBenedictus XIIIClemens XIIBenedictus XIVClemens XIIIClemens XIVPius VIPius VIILeo XIIPius VIIIGregorius XVIPius IXLeo XIIIPius XBenedictus XVPius XIPius XIIJohannes XXIIIPaulus VIJohannes Paulus IJohannes Paulus IIBenedictus XVIFranciscus I