Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Valentijnsdag

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 21 jan 2021 om 14:11
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Valentijnsdag, ook wel Sint Valentijnsdag, is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met bijvoorbeeld cadeautjes, bloemen of kaarten. De dag wordt ook aangegrepen om iemand te laten weten dat je haar of hem erg leuk vindt. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn.[1] Echter, pas vanaf de 14e eeuw werd het een feestdag waarop liefde en romantiek werden gevierd.

Historische achtergrond

Sint Valentinus was bisschop van Terni in Italië en stond bekend om zijn betrokkenheid bij de armen, ouderen en kwetsbaren in de maatschappij. Hij zocht hen geregeld op en nam altijd een bloemetje mee. Naar verluidt was de bisschop een toegewijd verzorger van de bloementuin in het klooster waar hij resideerde. Van heinde en verre stroomden bewonderaars toe om zijn tuin te bezichtigen. Aan jonge paartjes schonk de bisschop een fraaie bloem als symbool van trouw en genegenheid.

Rond 270 na Christus stierf Sint Valentinus de marteldood in Rome. Over het jaartal bestaat enige twijfel, maar over de sterfdag is iedereen het eens: 14 februari, de latere Valentijnsdag. Zijn graf werd druk bezocht, vooral door verloofden die zijn zegen over hun toekomstig huwelijk wilden afsmeken. St.-Valentinus wordt vaak afgebeeld met het zwaard waarmee hij onthoofd is.

Feest van de romantische liefde

Het Valentijnsfeest van de romantische liefde, zoals dat tegenwoordig gevierd wordt, dankt zijn ontstaan aan Geoffrey Chaucer[2], die in zijn gedicht Parliament of Fowls (1380-1382)[3] deze versregels schreef:

For this was on seynt Volantynys day
Whan euery bryd comyth there to chese his make
'Want dit was op Sint-Valentijnsdag
Als elke vogel daar zijn maatje komt kiezen'

Waarom Chaucer en andere middeleeuwse hoofse romantische dichters besloten om St. Valentine te verbinden met vogels en geliefden die hun partners kiezen, is een even groot mysterie als de identiteit van de oorspronkelijke Valentinus.

In de Verenigde Staten is men, uit commercieel oogpunt, begonnen met de nadruk van anonieme liefde naar liefde. Valentijnsdag is in België en Nederland in korte tijd, sinds midden jaren 90, een groot commercieel succes geworden: cadeauwinkels, boekwinkels, lingeriewinkels en bloemenwinkels profiteren hiervan. Ook de Nederlandse posterijen deden hieraan mee, door een valentijnspostzegel uit te geven. In 2007 deed 35 procent van de Nederlanders iets aan Valentijnsdag, in 2011 was dat gedaald tot 29 procent en in 2012 tot 24 procent.[4] In 2015 daalde het verder naar 21 procent.[5]

Legenden

Bestand:Valentineanddisciples.jpg
Sint-Valentijn van Terni en zijn volgelingen

Volgens de versie van de Legenda aurea[6] werd Sint-Valentijn om zijn geloof vervolgd en persoonlijk ondervraagd door de Romeinse keizer Claudius II. Claudius was onder de indruk van Valentijn en probeerde hem onder doodsbedreigingen over te halen tot het heidense geloof van de Romeinen. Valentijn weigerde en probeerde zelfs Claudius te bekeren tot het christendom, waarna hij veroordeeld werd tot de dood. Vlak voor zijn executie zou hij een wonder verricht hebben, door de blinde dochter van zijn cipier te helen.

Aangezien de Legenda aurea geen verband heeft met sentimentele liefde, is er in moderne tijden een portret van Valentijn gefabriceerd, dat hem weergeeft als een priester die weigerde een tot op heden onbekende wet van Claudius II, die het jonge mannen verbood te trouwen, uit te voeren. De keizer zou dit gedaan hebben om zijn leger te verbeteren, in de veronderstelling dat getrouwde mannen slechtere soldaten waren. De priester Valentijn voerde echter in het geheim de trouwplechtigheden uit. Toen Claudius hierachter kwam, liet hij Valentijn arresteren.

De gewoonte om „Valentijnen", mooie bewerkte kaartjes, te versturen begon pas in de zeventiende eeuw. Ze werden zelf gemaakt door degene, die ze verzond. Ook de versjes waren „eigen maaksels".[7]

Religieus verbod

In de islamitische landen Oezbekistan, Turkmenistan, Maleisië, Indonesië, Iran, Saoedi-Arabië en Pakistan is het vanuit de religie verboden om Valentijnsdag te vieren.[8]

Galerij

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Encyclopaedia Britannica: "At the end of the 5th century, Pope Gelasius I replaced Lupercalia with St. Valentine’s Day. It came to be celebrated as a day of romance from about the 14th century."
  2. º Jack B. Oruch St. Valentine, Chaucer, and Spring in February, Speculum Vol. 56, No. 3 (Jul., 1981) - The University of Chicago Press. Geraadpleegd op www.jstor.org.
  3. º The Riverside Chaucer Third Edition (1987), in het hoofdstuk Parliament of Fowls, p. 383
  4. º Het Parool, maandag 13 februari 2012, pagina 4
  5. º Robert Verkerk. Valentijnsdag wil maar niet aanslaan in Nederland. nu.nl (13 februari 2015) Geraadpleegd op 10 februari 2019
  6. º Legenda Aurea, "Sint-Valentijn", catholic-forum.com, in het Internet Archive.
  7. º Valentijnsdag. Algemeen Handelsblad, 14 februari 1932
  8. º (en) Countries That Do Not Celebrate Valentine's Day. Map Universal (2018-02-11) Geraadpleegd op 2019-02-14
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Valentijnsdag op Wikimedia Commons.

rel=nofollow