Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Stunea Osnos: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Stunea Anette Osnos''' ([[Călărași (stad)|Călărași]] [[2 april]] [[1899]] | '''Stunea Anette Osnos''' ([[Călărași (stad)|Călărași]], [[2 april]] [[1899]] – ?) was een [[Bessarabië|Bessarabisch]]-[[Joodse]] communiste.<ref>[https://internationale-frauen-im-spanischen-krieg-1936-1939.de/Osnos,%20Stunea.html Osnos, Stunea (Anette) – Romania]</ref> | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Door haar huwelijk werd Osnos Russisch staatsburger. | Door haar huwelijk werd Osnos Russisch staatsburger. Ze emigreerde in 1928 naar Luik, België, en woonde vanaf 1929 in Brussel.<ref name=int>https://internationale-frauen-im-spanischen-krieg-1936-1939.de/Osnos,%20Stunea.html</ref> | ||
Tijdens de [[Spaanse Burgeroorlog]] trok ze op 2 april 1937 naar [[Spanje]] om bij de [[Internationale Brigades]] actief te zijn als hulpverpleegster in [[Ontinyent]] als één van de vrouwen die bekend zouden worden als [[Las Mamás belgas]]. | In 1932 trouwde ze met Moses Priwin. Zij werkte als verpleegster in het Brugmann-ziekenhuis.<ref name=int/> | ||
Tijdens de [[Spaanse Burgeroorlog]] trok ze op 2 april 1937 naar [[Spanje]] om bij de [[Internationale Brigades]] actief te zijn als hulpverpleegster in [[Ontinyent]] (toen geschreven als Onteniente) als één van de vrouwen die bekend zouden worden als [[Las Mamás belgas]]. | |||
Na de oorlog keerde ze terug naar België. | Na de oorlog keerde ze terug naar België. | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was ze lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzet]] bij het [[Belgisch leger der partizanen]]. Op 28 oktober 1942 werd ze samen met [[André Larsen]] gearresteerd en opgesloten in het [[Fort van Breendonk]]. Nadien werd ze overgebracht | Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was ze lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzet]] bij het [[Belgisch leger der partizanen]]. Op 28 oktober 1942 werd ze samen met [[André Larsen]] gearresteerd en opgesloten in het [[Fort van Breendonk]]. Nadien werd ze overgebracht naar de gevangenis van [[Sint-Gillis]] en van daaruit werd ze via [[Aken]] gedeporteerd naar het [[concentratiekamp]] [[Ravensbrück]]. Ook haar echtgenoot werd gearresteerd en werd naar de Dossinkazerne in Mechelen gebracht.<ref name=int/> | ||
Ze overleefde en keerde op 29 juni 1945 terug naar België. | |||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
{{DEFAULTSORT:Osnos, Stunea | {{DEFAULTSORT:Osnos, Stunea}} | ||
[[Categorie:Geboren in 1899]] | [[Categorie:Geboren in 1899]] | ||
[[Categorie:Kampgevangene in Breendonk]] | [[Categorie:Kampgevangene in Breendonk]] | ||
Versie van 28 feb 2022 11:02
Stunea Anette Osnos (Călărași, 2 april 1899 – ?) was een Bessarabisch-Joodse communiste.[1]
Levensloop
Door haar huwelijk werd Osnos Russisch staatsburger. Ze emigreerde in 1928 naar Luik, België, en woonde vanaf 1929 in Brussel.[2]
In 1932 trouwde ze met Moses Priwin. Zij werkte als verpleegster in het Brugmann-ziekenhuis.[2] Tijdens de Spaanse Burgeroorlog trok ze op 2 april 1937 naar Spanje om bij de Internationale Brigades actief te zijn als hulpverpleegster in Ontinyent (toen geschreven als Onteniente) als één van de vrouwen die bekend zouden worden als Las Mamás belgas.
Na de oorlog keerde ze terug naar België.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze lid van het verzet bij het Belgisch leger der partizanen. Op 28 oktober 1942 werd ze samen met André Larsen gearresteerd en opgesloten in het Fort van Breendonk. Nadien werd ze overgebracht naar de gevangenis van Sint-Gillis en van daaruit werd ze via Aken gedeporteerd naar het concentratiekamp Ravensbrück. Ook haar echtgenoot werd gearresteerd en werd naar de Dossinkazerne in Mechelen gebracht.[2]
Ze overleefde en keerde op 29 juni 1945 terug naar België.
| Bronnen, noten en/of referenties
|