Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Seafront

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 12 nov 2018 om 18:44 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Seafront&oldid=46225978)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Zeebrugge - Oude Vismijn 1.jpg
Oude Vismijn
Bestand:Zeebrugge - West-Hinder 2 and Foxtrot - 1.jpg
Foxtrot en West-Hinder in de jachthaven

Seafront is een themapark in Zeebrugge, de badplaats en haven van de Belgische stad Brugge. Het is ondergebracht in en naast de gebouwen van de oude vismijn in de haven van Zeebrugge. Het themapark is opgebouwd rond visserij en de maritieme geschiedenis. Seafront haalt zo'n 50.000 bezoekers per jaar.

Geschiedenis

De vismijn van Zeebrugge bevond zich vroeger aan de Vismijnstraat. Deze locatie werd echter te krap en voldeed niet meer aan de hedendaagse eisen. In 1993 verhuisde de NV Zeebrugse visveiling daarom naar een nieuw complex in de Noordzeestraat, gelegen in de achterhaven. Korte tijd hierna ontstond rond de Zeebrugse visveiling een cluster van visverwerkende bedrijven, genaamd het EFC (European Fish Centre). In 2010 nam de Zeebrugse visveiling de Oostende visveiling over en ontstond de VLV (Vlaamse Visveiling).

De gebouwen van de voormalige vismijn werden in erfpacht gegeven aan de NV Seafront. Deze vereniging richtte de gebouwen in als toeristische attractie en creëerde het maritiem themapark Seafront. Het park behield een duidelijke link met de visserij.

In juni 1996 werden vlakbij een Russische duikboot en het lichtschip West-Hinder geopend voor bezoekers. In een tweede fase werden de oude vismijngebouwen ingericht als themapark.

Attracties

Bestand:Familie op visveiling.jpg
Familie die de visveiling bezoekt

Maritiem themapark

Het maritiem themapark is in de gebouwen van de oude vismijn ingericht. Hier wordt het vissersleven getoond via vissersliedjes, foto en video. Verder worden torpedo's tentoongesteld, is er een schelpenverzameling en geeft men info over de Belgische marine.

Lichtschip West-Hinder

Bestand:Zeebrugge - West-Hinder 2 - 1.jpg
Lichtschip West-Hinder II

Buiten kan men het lichtschip West-Hinder II bezoeken. Deze drijvende vuurtoren werd in 1950 in de vaart genomen. De negenkoppige bemanning verbleef wekenlang op het schip om dag en nacht voorbijvarende schepen te waarschuwen voor de zandbanken voor de Vlaamse kust en keek ook uit naar eventuele vliegtuig- en scheepsongevallen. Men voerde ook meteorologisch onderzoek, observeerde vogels en controleerde het zeewater op vervuiling.

Geleidelijk werden de bemande lichtschepen vervangen door de goedkopere, onbemande lichtplatforms of navigatieboeien. De uitbating van het lichtschip kostte 1,2 miljoen euro per jaar, terwijl een meetpaal amper 175.000 euro kostte.

Het schip werd op 28 september 1995 overgedragen aan het maritiem themapark Seafront door toenmalig Vlaams minister van openbare werken Eddy Baldewijns. De 420 ton wegende West-Hinder werd in een put naast de kade getild door Norma, de grootste drijvende kraan van Zeebrugge.

Russische duikboot Foxtrot

Bestand:Duikboot in jachthavenA.JPG
Russische onderzeeër Foxtrot in de jachthaven van Zeebrugge

Langs de kade voor de vismijn ligt een Russische onderzeeër, de Foxtrot. De duikboot is 89,9 meter lang en werd gebouwd tussen 1964 en 1965 op de Admiraliteitsscheepswerf in St-Petersburg als nummer B-21. Binnenin toont men hoe de 75 bemanningsleden maandenlang leefden en werkten.

De eerste contacten met een militair Russisch attaché dateren van november 1993. Na intense onderhandelingen werd in 1995 de duikboot in gereedheid gebracht om naar Zeebrugge getransporteerd te worden. Er werden enkele veiligheidswerken aan de duikboot uitgevoerd, zo werden onder meer een aantal luiken en openingen dichtgelast. Op 12 december 1995, de dag van afreis, werd de duikboot door twee Russische slepers op sleeptouw genomen. De reis van Sint-Petersburg naar Zeebrugge nam acht dagen in beslag. Op 3 januari 1996 kwam de duikboot aan in de haven van Zeebrugge. Na drie dagen aan de Ocean Containerterminal van Zeebrugge te liggen kreeg de duikboot een vaste stek in de oude vissershaven van Zeebrugge. De duikboot werd door de haven gesleept met de hulp van de Unie der reddings- en sleepdiensten (URS) en de Belgische Zeemacht, een konvooi van 160 meter lang.

De volgende maanden werd de duikboot aangepast om bezoek toe te laten. Er werden twee bezoekerstrappen geïnstalleerd,enkele torpedo's werden weggehaald om extra ruimte te creëren, de te bezichtigen torpedo's werden onschadelijk gemaakt, 1000 ton batterijen werden verwijderd en alle kajuiten werden mooi aangekleed en ingericht. De onderzeeër werd op 28 juni 1996 officieel ingehuldigd door premier Jean-Luc Dehaene.

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Seafront Zeebrugge op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
51°19′57″N, 03°12′9″E