Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sacrament: verschil tussen versies
k (oorspronkelijke titel) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Een '''sacrament''' werd door [[Augustinus van Hippo|Augustinus]] gedefinieerd als „een uiterlijk teken van innerlijke genade, ingesteld door [[Jezus Christus|Christus]] voor onze heiliging”.<ref>{{Aut|Augustinus}}, ''De Catechizandis rudibus''</ref> Deze definitie werd opgenomen in de [[Tridentijnse catechismus]]. Tegen de dertiende eeuw<ref name=Outlaw>God’s Outlaw: The Story of William Tyndale, Grenville Film Productions, Ltd., Worcester, ''study guide.pdf'' op de dvd.</ref>werden er in de [[Rooms-katholieke kerk]] zeven sacramenten erkend, met name: het [[doopsel]], de [[eucharistie]] met de [[heilige Communie]], het [[vormsel]], de [[biecht]] (het [[sacrament van de verzoening]]), de [[ziekenzalving]] (het heilig oliesel), het [[priesterschap]] en het [[kerkelijk huwelijk|huwelijk]]. Aan de clerus werd de unieke positie toegekend om de sacramenten toe te dienen.<ref name=Outlaw /> | Een '''sacrament''' werd door [[Augustinus van Hippo|Augustinus]] gedefinieerd als „een uiterlijk teken van innerlijke genade, ingesteld door [[Jezus Christus|Christus]] voor onze heiliging”.<ref>{{Aut|Augustinus}}, ''De Catechizandis rudibus''</ref> Deze definitie werd opgenomen in de [[Tridentijnse catechismus]]. Tegen de dertiende eeuw<ref name=Outlaw>God’s Outlaw: The Story of William Tyndale, Grenville Film Productions, Ltd., Worcester, ''study guide.pdf'' op de dvd.</ref>werden er in de [[Rooms-katholieke kerk]] zeven sacramenten erkend, met name: het [[doopsel]], de [[eucharistie]] met de [[heilige Communie]], het [[vormsel]] (de ''confirmatie'' of bevestiging van de doopbeloften), de [[biecht]] (het [[sacrament van de verzoening]]), de [[ziekenzalving]] (het heilig oliesel), het [[priesterschap]] en het [[kerkelijk huwelijk|huwelijk]]. Aan de clerus werd de unieke positie toegekend om de sacramenten toe te dienen.<ref name=Outlaw /> | ||
Tijdens de [[reformatie]] bleven vele protestanten de definitie van Augustinus volgen. | Tijdens de [[reformatie]] bleven vele protestanten de definitie van Augustinus volgen. | ||
Versie van 5 mrt 2012 12:22
Een sacrament werd door Augustinus gedefinieerd als „een uiterlijk teken van innerlijke genade, ingesteld door Christus voor onze heiliging”.[1] Deze definitie werd opgenomen in de Tridentijnse catechismus. Tegen de dertiende eeuw[2]werden er in de Rooms-katholieke kerk zeven sacramenten erkend, met name: het doopsel, de eucharistie met de heilige Communie, het vormsel (de confirmatie of bevestiging van de doopbeloften), de biecht (het sacrament van de verzoening), de ziekenzalving (het heilig oliesel), het priesterschap en het huwelijk. Aan de clerus werd de unieke positie toegekend om de sacramenten toe te dienen.[2]
Tijdens de reformatie bleven vele protestanten de definitie van Augustinus volgen. Zo werd de volgende definitie opgenomen in de calvinistische Heidelbergse Catechismus:
- Vraag 66: Wat zijn Sacramenten?
- De Sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte des Evangelies des te beter te verstaan geve en verzegele; namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus, aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt.}}[3]
Wel vonden velen van hen dat enkel de doop en het avondmaal aan de definitie voldeden.
- Vraag 68: Hoeveel Sacramenten heeft CHRISTUS in het nieuwe Verbond of Testament ingezet?
- Twee, namelijk den Heiligen Doop en het Heilige Avondmaal.[3]
In de anglicaanse kerk zijn sacramenten „niet slechts tekenen van de belijdenis van christelijke mannen, maar veeleer zekere getuigen en werkzame tekenen van genade en Gods goede wil tegenover ons waardoor hij onzichtbaar in ons werkt, en niet slechts ons geloof in Hem opwekt, maar ook sterkt en bevestigt.”[4]
De Zwitserse hervormer Zwingli daarentegen vond dat sacramenten slechts symbolische gedenktekens van Christus en uitdrukkingen van het christelijke belijdenis zijn. Een beweging die in de noordelijke Nederlanden veel aanhang had, kreeg (als scheldwoord) de naam „sacramentariërs” toebedeeld omdat ze niet in de sacramentele waarde van de doop en het avondmaal geloofden.
Ook de machtssituatie dat enkel de geestelijkheid de sacramenten mochten toedienen, werd in de reformatie onder andere door Luther verworpen: in zijn traktaat ’Over de vrijheid van een christenmens’[5] verdedigt hij een ’priesterschap van alle gelovigen’.
Zie ook
Weblinks
- Sacrament volgens de omroep van de RKK
(en) Sacraments, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
- (en) The Seven Sacraments of the Church (vertaal via: ), in: Catechism of the Catholic Church, website http://www.vatican.va/
Verwijzingen
- º Augustinus, De Catechizandis rudibus
- ↑ 2,0 2,1 God’s Outlaw: The Story of William Tyndale, Grenville Film Productions, Ltd., Worcester, study guide.pdf op de dvd.
- ↑ 3,0 3,1 De Heidelbergse Catechismus http://www.online-bijbel.nl/catechismus/zondag/25/
- º Vergelijk: Book of Common Prayer, artikel XXVII
- º (de) (oorspronkelijke titel): Dr. Martin Luther, Von der Freyheith eines Christenmenschen